Cephede bir tüfek,
Bekledi emri titreyerek.
Boşluğa doğrulmuş namlunun ucundan
Fırladı mermiler tek tek
Her çıkan bir öncekine dedi 'elveda'
Duygusuz bir veda...
Neticede bunun için vardılar:
Vurmak için akılsız başlarını dağa taşa
ve insana.
En sert olanları bile
Diyemezdi ki 'hayır'
Tetikteki parmağa
ve onun sahibi olan başa
ve onun da sahibi komutana.
Zincirmiş bu emir komuta
"Konuş barışı savaştansa"
Herkesin gölgesi aynı renk değil mi sonuçta
Nedendir bu bitmek bilmeyen kavga?