MUM
Korkuyorum gecelerden. Sevmiyorum ben karanlığı. Neden ışık yok? Bekliyorum ben aydınlığı. Bir mum yaksan da aydınlatsan karanlığımı. Umut versen bana. Hayatıma ışık olsan. Girsen rüyalarıma.
Neden geceleri sen yoksun başucumda? Gündüzleri varsın da… Hep seni bekliyorum gecelerde. Ben korkuyorum gecelerden. Gündüzlerden daha çok ihtiyacım var sana geceleri. Gözlerim karanlığa alışıyor alışmasına ama ben yine seni arıyorum. Bir mum yakmanı bekliyorum.
Hep böyle miydin? Hep kaçar mıydın gecelerden? O çok beklediğim mumu yakmıyor muydun eskiden? Neden? En çok seni istiyorum. Yoksun sen. Soruyorum nerede diye? Cevap veremiyor kimse. Ve sen yine yoksun gecelerimde.
Başkaları var elbette. Ben seni istiyorum. Alın karanlığımı hep gündüz olsun diyorum. Olmuyor… Gündüzleri benlesin ama. Hep yanımda… Geceleri neden yoksun koynumda?
Güneş görünüyor ufuklardan. Bir bakmışım varsın yanımda. Bakıyorsun gözlerime. Avutuyorsun beni. Neden? Neden gündüzleri? Hiç olmadığın kadar yakınsın bana ben mutlu olunca. Yanımdasın. Tutuyorsun ellerimi. Yüzünde masum bir katilin gözleri…
Umutlarımı çalıyorsun gün geçtikçe. Gecelerim geliyor sessizce. Yaklaşıyorlar bana. Eziyet ediyorlar haince. Ben bir ışık bekliyorum yine. Biri mum yaksın önümde.
Evet geldi gecelerim. En korkunç karanlığına bürünmüş yine. Sessizce yaklaşıyor bedenime. Beni sömürüyor, benliğimi öldürüyor…
Işığım ol istedim. Karanlık zamanlarımda aydınlat beni diye. Bir mum yak bana o yeter. Yeter ki sen ver umudu ellerime.
Aydınlığımda yanımdasın. Neye yarar? Sen her zaman yanımda oldun mu? Gecelerim geldiğinde elimi tuttun mu? Sahte gülümsemelerle avutuyordun beni ya. Sevdin mi beni gerçekten? Yaptın mı bunu? Gecelerimde yaktın mı mumu?
SON
0 Yanıt
2564 Gösterim