Konu: Pervane, Sivrisinek ve Kedi

[Black Helen]

Pervane Sivrisinek ve Kedi

Bir pervanenin sonu gibi geldi sonum veya bir sivrisineğinki gibi.Aşkla koştuğu alevler tarafından yakıp kül edilen pervanenin sonu ne kadar hazinse o kadar hazindi. Büyüleyici ışık tarafından çekilen ve sonra yine o ışığın görkeminden kör olup, yere düştüğünü bile anlamadan, dikkatsiz ayaklar altında ezilen sivrisineğinki gibi. Eğer acımın ne kadar büyük olduğunu merak ediyorsanız bunu arabaların ezdiği yavru kedilere sorabilirdiniz. Sadece onlar yarışabilirdi benim öksüzlüğümle.

 Her şeyin bir sonu olduğu fikri eminim ki pervaneden daha mantıklı gelecektir bana. Sonuçta ne pervane ne de sivrisinek öleceğini kalpleri durduğu ana kadar düşünmez.Çünkü onların içgüdüleri ölmek için değil yaşamak için çalışır. Benim aksime doğdukları andan itibaren sonuna kadar savaşmaktır onların kaderi. Fakat ben yorulduğum ve daha fazla savaşamayacağımı anladığım  bir anda teslim olabilirim.Savaşı bırakıp, çekip gidebilirim. Pek etik olmaz ancak yine de ölmek her zaman bir seçenektir. Bu büyük sorumluluk, en sorumsuz insan olan benim için bile omuzlarımda taşıdığım bir kasa gibidir.Ağır ve içinden ne çıkacağı hiç bilinmeyen.

Bir kedinin aksine ben her zaman dört ayak üzerine düşmüyordum. Fakat kedi de benim aksime kendi kaderini şekillendirip, sonlandıramıyordu. Ama ben bir kedi mi, yoksa kendim mi olmak isteyeceğime daha karar vermemiştim. En azından şunu biliyordum ki ben kedi gibi hazırlıksız değildim ölüme karşı.Sivrisinek ve pervane kadar şaşalamazdım sonu bulduğumda.

Ve yine dalgalı denizin üzerinden sivri tırnaklar gibi yükselen kayalıkların üzerinde kırıklar içinde yatarken fark ediyordum  ölümün sorumluluğunu taşımak için çok güçsüz olduğumu.Kıyafet değiştirir gibi yaşamı ölümle değiştirmiştim.Artık pişman olmak için çok geçti.Sona yaklaşıyordum ve bu yolun geri dönüşü yoktu.Sivrisinek, pervane ve kedinin aksine ben ölmekte olduğumu biliyordum.
 
Hapsolduğum bu karanlıkta ne bir pervane için ateş, ne sivrisinek için bir damla kan ne de kedi için bir parça balık vardı. Fakat son nefesim de ciğerlerimi boşaltırken bir pervanenin elime konduğunu hissettim.Bir sivrisineğin vızıltısı kulaklarımda dolanıyordu.Ve yıldızlar tıpkı bir kedinin gözleri gibi parlıyordu.

[Gedwesverdar]

Güzel bir yazı olmuş.
Tebrik ederim.

[silence of scream]

 Sevgili black helen   her şeyiyle çok güzel bir yazı çıkarmışsın ortaya.Güneşin doğuşu sana ilham getirmiş. 

[extraproximity]

Burada şimdiye kadar okuduğum en güzel yazı.[*]Henüz okumadıklarımı bir yana bırakıyorum[/*]

Anlatımındaki şiirselliği, zeka kokan metaforlarını bir yana bıraktım, sonunu ne kadar güzel bağlamışsın.

Ve şu cümle var ki, içime işledi :

Ve yine dalgalı denizin üzerinden sivri tırnaklar gibi yükselen kayalıkların üzerinde kırıklar içinde yatarken fark ediyordum ki ölümün sorumluluğunu taşımak için çok güçsüz olduğumu.Kıyafet değiştirir gibi yaşamı ölümle değiştirmiştim.

[Black Helen]

Güzel bir yazı olmuş.
Tebrik ederim.

Okuyup yorumladığınız için teşekkürler

 Sevgili black helen   her şeyiyle çok güzel bir yazı çıkarmışsın ortaya.Güneşin doğuşu sana ilham getirmiş. 

Evet eğer güzel bir şeyler yazmak istiyorsam gün doğumuna kadar oturacağım bundan sonra

Burada şimdiye kadar okuduğum en güzel yazı.[*]Henüz okumadıklarımı bir yana bırakıyorum[/*]

Anlatımındaki şiirselliği, zeka kokan metaforlarını bir yana bıraktım, sonunu ne kadar güzel bağlamışsın.

Ve şu cümle var ki, içime işledi :

Yapıcı yorumun için teşekkürler. Emin ol düşler limanına şöyle bir göz atarsan benimkilerden çok daha iyi yazılar bulacaksın ama yine de beğenmene sevindim.

[magicalbronze]

Senin yazılarını okuduğum zaman günüm melankolik geçiyor. Bugün bunu unuttum ve bu yazıyı okudum. Ne yazık ki üzgün üzgün takılacağım yine.

[Black Helen]

Senin yazılarını okuduğum zaman günüm melankolik geçiyor. Bugün bunu unuttum ve bu yazıyı okudum. Ne yazık ki üzgün üzgün takılacağım yine.

Bu bayağı eski bir yazım. Evet o zamanlar ben de melankolik takılmaya meraklıydım. Son zamanlarda "Hadi biraz neşelenelim" tarzı yazılar yazmaya çalışıyorum fakat siz yine gidip en melankoliğini bulmuşsunuz.

[Gilderoy]

Manzume tadında güzel bir yazı olmuş. Tebrik ederim.

"Ve yıldızlar tıpkı bir kedinin gözleri gibi parlıyordu." bu cümleyi sevdim.