Şiirsiz şairler de bilirim
Karanlığın kıymetini bildiğim gibi gece
Tuttuğum gibi sımsıkı kendi ellerimi
Kenarda yaşamaya devam ettiğim sürece
Hayatta kalanları sürüklüyorum
Hep yeniden yaralanmaları üzere
Ve taşıdığımda hepsini çeke çeke siperlere
Bir kendimi buluyorum
Ben kendimi mi sevmiyorum ?
Çok öte odalardan gelmesi gözlerini ovarak
Ağlayabileceğine hiç ihtimal vermediğim altmışlığın
Ben diye bir masal var bana, yalnız bana
Tozunda top oynadığı hatıralarımın
Sahi sevmeli miyiz aptalları da ?
Haklısın şimdi bunu da nereden çıkarttım
Duydum ki pek hazzetmiyormuş kadınlar
Evet
Ben de bundan sakal bıraktım
H. Barış Beledin
ruveranva.tumblr.com
0 Yanıt
1893 Gösterim