Konu: Sandal

[subrose]

Sinsi sinsi çıkacağız bu merdivenlerden.
Bir daha da dönmeyeceğiz geri.
Çıktık bir defa yola.
Güneşimiz karanlık.
Karanlık çünkü sırlarımız var.
Sırlarımızın karanlığı var.
Öyle bir susuşumuz var ki dibi görünmez bir kuyu.
Kuyudan bir kaçışımız var sinsice aydınlığa doğru.
Ama aydınlık uzaktaki sönük bir ışık, asla bir güneş değil.
Güneşi çok zaman önce arkamızda bıraktık ve bir daha da hiç karşılaşmadık.
Bulanık bir nehir kenarında evimiz.
Çok kardeşimiz.
Sayımız çok.
Bulanık nehirde yıkanıyoruz her akşam ya da sabah;
ayırt edemiyoruz.
Yatmadan önce puslu ışıkta soğuk nehrin bulanık sularında çırpınıyoruz.
Ne dibi görünüyor nehrin ne de içindeki biz.
Kayboluyor bedenlerimiz.
Kayboluyor ama temizlenmiyor,
Su biraz daha kirleniyor ama bedenlerimiz temizlenmiyor.
Dönmüyoruz yine de geri.
Her akşam ya da sabah, ayırt edemiyoruz,
sayımız artıyor.
Büyüdükçe geliyorlar.
Çocuklarımız yok.
Ama çoğalabiliyoruz.
Hepimizin yüzünde aynı donukluk.
Sırlarımız var.
Yalanlarımız var.
Hesaplarımız var.
Ayrı yatıyoruz genelde.
Aynı odada aynı yatakta ama ayrı yatıyoruz.
Soludukça daha da soğuyor evimiz.
Öyle bir soğuyor ki hava, ısıtmıyor hiçbir soba.
Ne kar var oysa ne rüzgar dışarıda.
Yalnızca nefesimiz yetiyor.
Titriyoruz ama dönmüyor yüzümüz birbirimize,
Sırt üstü yatıyor tavanda bir noktaya dikiyoruz gözümüzü öylece kalıyoruz.
Biliyoruz biz yalnızız,
Biliyoruz bunu biz seçtik.
Yalanları olanlar ve sırları olanlar
biliyoruz yalnızca tavanda bir nokta bulmayı umarlar,
Isınmak için.
Konuşmayız hiç,
Korkarız konuşmaktan.

Bir sandal var.
Bulanık nehirde puslu havaya rağmen biraz dikkatli bakıldığında görülebilen bir sandal.
Küçük, çok fazla kişiyi alabilecek gibi değil.
Buradan çıkmanın tek yolu.
Biniyorsun ve iki dağ arasında kaybolan nehirle birlikte kayboluyorsun.
Ne oluyor ileride bilemiyoruz.
Belki bir uçurum,
Beki bir bataklık, bilemiyoruz.
Güneşte olabilir yağmur da.
Bilen yok.
İşte bazen o sandala binip gitsem diyorum.
Aydınlığa kavuşmak için.

Bana benzeyen biri vardı orada,
Belki onu bulabilirim,
Kendimi hatırlatırım.
Anlatırım,
Çok önceden tam bu eşikte bir yalan söyledik
Sonra bir nehir belirdi ve üzerinde bir sandal,
Ben sandala binip kaybolup gidenim
Ve dönemeyenim.
Şimdi aynı sandal ile sana döndüm desem.
Artık bir bütünüz desem,
Güneşe gözüm alışana dek elimden tutmasını istesem.
Diğer yanımdan.