Konu: Ölür İnsan

[maviadige]

ÖLÜR İNSAN

Hırçın bir hırıltıya dönüşür soluk alış verişler,
Ruhta açılan çatlaklar genişlemeye başladığında.
Bir feryat yayılır göğe, kâbuslar çukurundan;
Solmaya mahkûm düşleri alevler sardığında.
Gözler boş bakar dünya denen medeni illete,
 Derman ararken derdine, içten içe kanar insan.
Acı büyür büyür, izini bırakır her yere;
Sabrı kalmadığında paramparça olur insan.

Dilden dökülmez isyan dolu sözler,
Zincirlenmiştir kalbin en derinliklerine.
Anılar labirentinde kaybolup tuzağa doğru koşar,
 Yakalandığında kör talihine yanar insan.
Cesaret yeşersin çorak hislerde diye bekler,
Umut çoktan yitip gitmiştir oysa.
Her çaba biraz daha yara bırakır canda,
Daha da gömüldüğünde karanlığa, ölür insan.

[Light]

Çok hoşuma gitti, bir hissiyata ortak oldum orası kesin; bana geçirebildiniz. Pek anlamasam da 

Fakat, sezdiğim bir şey var,

Acı büyür büyür, izini bırakır her yere;
Sabrı kalmadığında paramparça olur insan.

Bu iki satır bana geçmedi. Diğer satırlar arasındaki hissiyata, birliğe kaba bir acelecilik katmış.

[maviadige]

Güzel yorumunuz için teşekkürler. Hislerimi aktarabildiysem ne mutlu. Normalde şiir yazmam, belki de burada paylaştığım ilk ve son şiir olacak. Yazarken biraz acele ettiğim doğrudur. Karamsar bir anıma denk gelmişti, yazıp geçtim.

[dedalus09]

Sensei, senden şiir okumak...
Bu aralar sık sık kızdığım insanlığımın benzeri düşünceleri bulmak satırlarında, hala ölmediğimin kanıtı olarak sayıyorum. Şiirin düz yazıdan çok daha farklı olduğunu düşündüğümden şurası şöyle olsaydı diyemeyeceğim. Zira hangi duygunun o kelimede vuku bulduğunu ancak sen bilirsin. Okumaktan zevk aldım.

[maviadige]

Teşekkürler dedalus, yorumun beni mutlu etti. Seni burada görmek çok güzel. Aramıza hoşgeldin.

[Müstehzi]

Güzel bir şiir olmuş, beğenerek okudum. Daha sık şiir yazmalısın belki de

[maviadige]

Güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Yapabilsem yazacağım ama öykü yazmak gibi kolay değil şiir. Herhangi bir hisse yoğun şekilde bürünemezsem yazamıyorum tek satır.