Herşeyi bilmek ve görmek
Her zaman var olmak ve hissetmek
Sonsuz yalnızlık ve güç
Belki de sadece sevgiye muhtaçtır Tanrı. Hep yalnız kalmış ve herkes ondan korkmuş, tapmış. İstediği şey bu mudur sizce? Tapılmak? Bence sadece sevilmek isteyen bir varlık. Bizi yaratmış ne büyük bir şey öyle değil mi? Ama biz de onu yaratmışız bence bu daha büyük bir güç. Bir kişi kalana dek kimse ona inanmazsa varlığını nasıl sürdürebilir ki? Hepimizi öldürüp cehenneme gönderip yakarak mı? O zaman sanırım sadece ona küfrederiz. Bu yanlış bir düşünce. Koskoca Tanrı sizce bu kadar somut şeylere takar mı? En bilge en güçlü en yaşlı en tecrübeli enlerin eni olan bu yüce varlık. Bizim kadar geri kalmış bir toplumun saçma sapan örf ve adetlerini günah olarak sayamaz bence. Benim düşüncem onun varlığını hakedip onu yok etmemiz gerektiğidir. Bu gerçek bir yok oluş değil tabii ki de. Sadece onu bir hiç ve herşey olarak görmek. Bir varlık bir şey her zaman varsa aynı zamanda hiçbir zamanda hiçbir zaman yoktur. Çünkü zaten hep vardı başladığından da önce herşeyden önce HEP. Onu bir düşünün ne kadar yalnız ve korkutucu. Herşeyi yapabilecek güce sahip bu yük bu sorumluluk çok fazla ve çok zor. Bence biraz onun gibi düşünüp onun gerçekten ne istediğini anlamalı ve ona göre hareket etmeliyiz...HAYIR! Bu çok ironik. O bizim kendimiz gibi olup doğal olmamızı ama farklı olmamamızı özgür olmamızı istiyor ama bir yandan da ona tapacağız. Bu çok zor ve ironik bir felsefe. Hem de çok. Bunun altından kalkabilmenin bir yolu varsa o da ya tapmak ya da tapmamaktır. İki şekilde de onun istediği değiliz. Biz onun istenmeyen günahkar çocukları ve yalnız ve tek merkez olduğunu zannedecek kadar cahil et torbalarıyız. Bu kadar yeter bu gürültü bu koku bu saçmalık herşey o kadar gereksiz teferruatlar ile dolu ki kendimizi insanlığımızı unutuyoruz. Kendimize gelip artık yaptıklarımızı telafi etmeliyiz...
2 Yanıt
4431 Gösterim