Kayıt Ol

Veda

Çevrimdışı beerold

  • **
  • 173
  • Rom: 2
    • Profili Görüntüle
Veda
« : 17 Ağustos 2012, 20:56:47 »
VEDA

 Dışarıyı izliyorum. Arabanın camına düşen her kar tanesinin usul usul aşağıya süzülüşünü izlemek bu kez içimi yakıyor. Herkes suspus olmuş.

 Çocukluğuma dair en güzel anılarımın geçtiği ve bana gerçek sevginin anlamının ne olduğunu öğreten büyüklerimin yaşadığı yere gidiyoruz. Kardeşimin gidiş yolundaki gülücükleriyle ve dönüş yolundaki gözyaşlarıyla hatırladığım diyara yaklaşıyoruz, ama onun gülücüklerinden de eser yok şimdi.

 Yılan gibi kıvrılan yolların birbirinden ayırdığı tepelerin arasında ilerliyoruz. Üzerlerinde yaz kış yeşil olan ağaçların bulunduğu dağlar var her tarafta. Ağaçların dallarının uçlarından buzlar sarkmış. Yol kenarındaki bir ağacı göstererek, “Şu ağacın altında da oturmuştuk hani, hatırlıyor musunuz?” demek istiyorum ama dilim dönmüyor.

 Bir dönemeci daha dönüyor babam. Gülüşünü çok sevdiğim; annemin, az güldüğü için sık sık eleştirdiği babam bir daha hiç gülmeyecekmiş gibi duruyor. Ona bakınca daha çok üzülüyor başka şeyler düşünmeye çalışıyorum.
Yarım saat kadar süren bir yolculuğun ardından köyümüz görünüyor karşıda. Etrafını çevreleyen zirveleri bembeyaz dağların arasında duran; mütevazı, küçük ve şirin bir yer. Bembeyaz olmuş bir ovanın ortasında uzanan siyah yolun sonunda duran köyüm bu kez çok eksik görünüyor.

 Dedemin en son söylediği sözler yankılanıyor kulaklarımda. Gözlerim doluyor.

 “Babanızı sevin çocuklarım. Onun beni sevdiği gibi.”

Çevrimdışı Kuzen

  • **
  • 123
  • Rom: 1
  • http://kaldirimfaresi.blog.com/
    • Profili Görüntüle
Ynt: Veda
« Yanıtla #1 : 25 Ağustos 2012, 14:49:44 »
 İster istemez gidip de gittiğim yerlerden koptuğum yerleri zamanları hatırladım, kısa ve hoş olmuş. İçimi buruklaştıran az yazılardan biri diyebilirim. Eline sağlık.
A. Umi

Çevrimdışı beerold

  • **
  • 173
  • Rom: 2
    • Profili Görüntüle
Ynt: Veda
« Yanıtla #2 : 31 Ağustos 2012, 18:38:28 »
İster istemez gidip de gittiğim yerlerden koptuğum yerleri zamanları hatırladım, kısa ve hoş olmuş. İçimi buruklaştıran az yazılardan biri diyebilirim. Eline sağlık.

 Teşekkür ederim efendim.

Çevrimdışı Fırtınakıran

  • *
  • 8351
  • Rom: 1
  • Unique Ravenclaw
    • Profili Görüntüle
Ynt: Veda
« Yanıtla #3 : 31 Ağustos 2012, 18:43:32 »
Özellikle baba figürünü sevme kısmı bana çıkan tayinleri hatırlattı. Bol tayinli bir çocukluk yaşamış biri olarak -her ne kadar kendi içinde iç burkan bir yanı olsa da- yüzümde bir gülücük oluşturdu.

Yazıya dair tek eleştirim fazla kısa olması :). Aslında duyguların biraz daha yoğun olduğu birkaç cümle, belki bir paragraf daha eklenebilirmiş gibi geldi. Öte yandan sonu oldukça düşündürücü. Gitmek ve dönmek kavramları pek çok kişiye ilham olduğu kadar yazması bir o kadar da zor konular. Zor çünkü, o kadar çok kişi tarafından kaleme alınmış ki artık farklı olmak zor.

Kendi içinde naif, sade bir yazıydı, ama bunu eleştiri olarak söylemiyorum. Sadeliğin de kendine göre bir güzelliği var.

Ellerinize sağlık.