Konu: Kasasagi Ao

[KoyuBeyaz]

Kasasagi Ao

Millet: Japon

Envanter

90$ para
Kot pantolon - Beyaz tişört
Colt M403 [Bombaatar - Fener - Lazer ekli][90 mermi]
Cep çakısı [Küçük tornavida, bıçak, tribüşon]
Ucuna çivi tutturulmuş yarım metre zincir
Gaz maskesi
Telsiz

Oyuncu: Dúrgonath

Yaş: 23

Fiziksel Görünüş:

Spoiler: Göster

Sol elinde dört parmak var, ve tırnakları pençe haline gelmiş. Bunun dışında normal sayılır.

Zihinsel Kimlik: Kronik depresif

Meslek: Torbacı

Durum Göstergesi

Açlık: 7 saat uygun
Susuzluk: 4 saat uygun
Yorgunluk: Yorgunluktan bayılmaya 22 saat
Hastalık:
Kalıcı Hastalık Durumu[*]Karaktere özel[/*]: Normal
Özel Durum I: Adrenalin artışı - Hareketlerde çeviklik [5 dakika]
Özel Durum II:
Moral: Kötü
Yoldaş: Min Sung

[KoyuBeyaz]

Giriş - Atomik Tehdit

19 Ocak 2039 - 16:30
Rockhampton City Civarı - Queensland

''Hey Kasasagi, şuna bir göz at!'' diyerek Kasasagi'nin eline bir çeşit kırık mikrodalga parçası fırlattı Min Sung. Kasasagi dört parmaklı eli ile kıvrak bir şekilde yakaladı parçayı ve ''İşe yaramaz.'' diyerek kenara fırlattı anında. Bir çeşit çöplükte para edebilecek bir şeyler arıyorlardı. Min Sung Kasasagi'nin kısa bir süredir tanıdığı fakat çabuk kaynaştığı bir Yeni Koreliydi. ''Birkaç dolar edebilirdi yahu.'' diyerek kısa bir süre kenara atılan parçaya baktı Min. Sonra omuz silkerek elektronik eşya yığınına geri daldı. Kasasagi ise yere bağdaş kurmuş elindeki bozuk cep telefonunu inceliyordu. Bir an sonra üzerine bir gölge çöktü Kasasagi'nin, oturduğu yerde kafasını çevirip arkasına baktığında üzerine koruyucu giysiler giymiş bir grup silahlı adamla karşılaştı.

''Hey, siz! Ne halt ediyorsunuz burada?!'' diye bağırdı askerlerden bir tanesi. ''Sadece işe yarar bir şeyler arıyorduk.'' diye cevap verdi olayın farkına varmış olan Min Sung. Adam silahıyla ilerideki dikenli telleri göstererek ''Buraya giriş yasak. Sizi delik deşik edip atmadan önce defolun buradan.'' dedi ve arkasını dönerek bekleyen diğer adamlara bir kafa işareti yaptı. Kasasagi ve Min Sung oldukları yerden dururken adamlar ilerideki eski tekstil fabrikasına doğru ilerledi.

Min Sung yanına geliyor ve ''Dostum bu adamlardan daha önce de görmüştüm. bunların olduğu yerde kesinlikle para edecek şeyler de vardır.'' diyor. Bir çeşit hurdalığın ortasındasınız. Etraf dikenli tellerle çevrili, ileride terk edilmiş bir tekstil fabrikası ve çevrenizde tonlarca hurda var. Asker görünümlü 6 kişi elleirnde otomatik tüfekler ile fabrikanın girişine doğru yürüyor, etrafta başka kimse de yok. bulunduğunuz yer 6. derece radyasyon tehditi bölgesi.[*]Ayrıntılı bilgi için Yıkık Dünya mesajına bakınız[/*] Hava sıcak ve gökyüzünde bulut yok.

Spoiler: Göster

[Dúrgonath]

Halen elimde sımsıkı tuttuğum telefonu hurda yığınına savurup öne doğru bir adım atıyorum, fakat sonra durup biraz daha düşünmeye karar veriyorum.

"Hmm."

Pençelerim kafamdan ölü deriler sıyırıp saçlarımı karıştırırken kararımı veriyorum.

"Sung, şu çöplüğü ara ve demir levye gibi bir şeyler var mı bak bakalım. Eğer dediğin doğruysa, sefil hayatlarımızı birkaç hafta daha devam ettirebilecek birkaç deste banknota hayır demem açıkçası. Tekstil fabrikasına doğru gidiyoruz, adamların peşinden. Mesafeyi koruyalım, ve Tanrı aşkına, sessiz olmaya çalış. Bugün kalbura çevrilmeye niyetim yok."

Kısa ve kesin bir biçimde burnumu çektikten sonra, ben de en yakınımdaki hurda yığınınında bıçak ya da sopa gibi kullanılabilecek bir şey olup olmadığını araştırıyorum.

Bir yandan da aklımda başka bir düşünce dönüyor.

"Umarım burada şu köpeklerden yoktur."

[KoyuBeyaz]

Hurdalığı kısa bir süre aradığında yarım metre uzunluğunda demir bir boru, ucu kırılmış ve sivri hale gelmiş 70 cm uzunluğunda bir paslı bir demir, yamulmuş ve paslanmış çiviler, uzunca bir parça kablo ve yaklaşık yarım metrelik bir zincir görüyorsun. Min Sung arkadan elinde yaklaşık 90cmlik kalın bir boru ile yanına geliyor. ''Sanırım işe yarar bir şey buldum.'' diyor. Kafasını kaldırıp tekstil fabrikasına doğru bakıyor ve ''Kapıdaki zinciri kırıyorlar, umarım dışarıda nöbetçi bırakmazlar.'' diyor. Ne var ki adamlar içeri girdikten sonra bir kişinin kapının önünde nöbete kaldığını görüyorsunuz.

[Dúrgonath]

Malzemeleri zihnimde tarttıktan sonra hafifçe gülümseyerek "Do-It-Yourself." diyorum.

Yarım metrelik boruyla sivri, paslı demiri kabloyla birbirine sıkıca bağlayarak bir mızrak taslağı ve Sung'un yardımıyla çivileri zincirin deliklerinden geçirerek bir tür gürz elde etmeyi düşünüyorum. Sung'a planımdan bahsettikten sonra işe koyuluyoruz.

[KoyuBeyaz]

Voila! 15 dakikada içinde elinizde 1,5 metre uzunluğunda ucu sivri bir mızrak ve yarım metrelik paslı çivilerle süslenmiş bir silaha sahip oluyorsunuz. Ne var ki Min Sung ''Ben boruyu tercih ederim, şunu sallayabileceğimi düşünmüyorum açıkçası.'' diyor zinciri göstererek.

[Dúrgonath]

"Tamam o halde, harekete geçiyoruz." diyorum mızrağı kavrayıp zinciri omzuma dikkatlice sararken. "Şu yığınların ardına gizlenerek kapıdaki herife fark ettirmeden yanına yaklaşmaya çalışalım. Adımlarımızı bastığımız yerlere de dikkat edelim!"

Derin bir nefes aldıktan sonra en yakın hurda yığınlarının ardına sırayla saklanarak ve çömelerek ihtiyatla adama yaklaşıyorum.

[KoyuBeyaz]

Yavaş yavaş yaklaşarak tekstil fabrikasının dibine kadar geliyorsunuz. Kapıdaki adam bir şey görmemiş gibi. Yüzündeki maskeyi çıkartmış bir sigara yakıyor. Binanın kuzey cephesindesiniz, oldukça büyük bir fabrika. Bulunduğunuz yerden adamın önünde durduğu geniş çelik kapıdan içeri girebilirsiniz, bunun dışında kuzey cephesinde küçük pencereler görüyorsunuz fakat hepsinin önü demirler ile kapatılmış. Bulunduğunuz yer büyükçe bir araç enkazının arkası. Min Sung sana dönerek ''Ne yapıyoruz?'' diye soruyor.

[Dúrgonath]

"Şunu tut." diye fısıldıyorum, elimdeki mızrağı uzatarak. Omzumdaki zinciri yavaşça çözüyorum ve yerden büyükçe bir parça hurda alıyorum.

"Beceremezsem, mızrağı ya da sopayı kullanmaktan çekinme."

Adamın bizim bulunduğumuz yönün tersine baktığı bir anı kollayıp elimdeki hurda parçasını kapıdan içeriye atıyor ve adamın dikkatini başka yöne çekerek sırtını bize dönmesini sağlamaya çalışıyorum. (Başardığımı varsayarak) öne atılıp zinciri çiviler adamın boynuna saplanacak şekilde doluyor ve adamın boynunu kırıyorum.

[KoyuBeyaz]

Attığın hurda adamın bacağına isabet ediyor, öyle ki imkansız bir açıdan içeri sokmayı denedin. Adam  ne olduğunu anlayana kadar yere bıraktığı silahını geri alıyor ve tam üzerine doğru koşarken sana dönerek silahını üzerine çeviriyor. ''Ne bok yediğini sanıyorsun lan sen?!'' Olduğun yerde kalıyorsun elinde bir zincir adama doğru allah allah koşarken. Min Sung ise şaşırmış bir durumda ve hala aynı yerde bekliyor.

[Dúrgonath]

(Tahmin etmiştim. O zarı ben atacaktım görecektin .d)

(Adamla aramızdaki mesafe nedir? Eğer yeterince yakınsam şöyle yapacağım:) Sola doğru feyk atıp zinciri adamın kafasına doğru savuruyorum, bir yandan da "Min Sung, sapla şu mızrağı!" diye haykırıyorum.

[KoyuBeyaz]

Hareket etmeye başladığın anda fabrikanın içinden gelen silah sesi ile adam olduğu yerde geriye dönüyor. Bunun verdiği avantajı kullanarak adamın dibine girebiliyorsun, zincirin ucundaki çiviler adamın koluna saplanıyor. Ne var ki acı ile bağırmıyor adam; çivi, üzerindeki radyoaktif kıyafetin ardına geçecek kadar güçlü girmiyor koluna. Hiddetle dönüyor ve silahın tersi ile sana vurmaya çalışıyor. Sıyrılıyorsun, fakat dengeni kaybedip yere düşüyorsun. Silahını üzerine doğrultuyor ve ateş etmek üzere, fakat bir anda sarsılıyor, gözleri açılıyor şaşkınlıkla ve yere yığılıyor. Adamın arkasından Min Sung görünüyor, sırtına saplanmış bir demir parçası var yerdekinin. ''İyi misin?'' diyerek seni kaldırıyor Min Sung.

[Dúrgonath]

"Evet, bir sorun yok. Keşke biraz daha hızlı olabilseydin. Neyse, hiç yoktan iyidir. İçeride ne oluyor acaba?"

Üstümdeki tozu silkeledikten sonra adamın sırtından mızrağı çekip tekrar elime alıyorum ve cesedine bir tekme ve bir küfür savuruyorum. "Orospu çocuğu!" Sızlayan şakaklarımı ovuştururken "Fabrikaya gireceğiz, aynı taktik. Umarım bu itler birbirlerini falan vurmuşlardır." diyorum.

İç geçirip zinciri tekrar omzuma doladıktan sonra adamın üstünde işimize yarayacak bir şeyler olup olmadığına bakıyorum.

[KoyuBeyaz]

Adamın elinden düşmüş olan devasa bir otomatik tüfek var. Üzerinde üç ayrı aparatı olduğunu görüyorsun, daha doğrusu anlıyorsun yalnızca bakarak. Silahın dışında adamın ortası delinmiş radyoaktif kıyafeti, çıkarıp kenara koyduğu maskesi, botunun içinde bir adet komando bıçağı ve yedek şarjörler var. Ayrıca belinde bir de telsiz olduğunu görüyorsun. Min Sung adamın ceplerini karıştırıyor, birkaç dolar bulup cebe indiriyor.

Silaha gelince[*]Bu kısım gücün sayesinde görülebiliyor[/*]; Amerikan yapımı bir Colt M403. 30 mermili şarjörlere sahip, KAÜB'e bağlı özel birliklerin kullandığı bir silah. Üzerine eklenmiş ekstra fener, bombaatar ve lazer görüşü var. Ne var ki adamın üzerine bombaatar için mermi bulunmuyor.

Bu sırada telsizden çığlıklar ve silah sesleri yükseliyor.

[Dúrgonath]

"Hay sikeyim!" diyerek sıçrıyorum. "İşler hiç de yolunda gözükmüyor." Tereddütteyim, fakat açlık -ve biraz da açgözlülük- duygusu ağır basıyor, içeri girme kararımı devam ettiriyorum.

Maskeyi alıp boynuma asıyorum, ne zaman nerede işe yarayacağı belli olmaz.
Cesedin botundan bıçağı çekip Min Sung'a veriyorum.
Silaha dokunduktan sonra hafifçe duraklıyorum. "Umarım bunu içeride kullanmak zorunda kalmam. Hay lanet, neye bulaşıyorum böyle?"
Elimdeki mızrağı tekrar Min Sung'a geçirdikten sonra tüfeği kuşanıp ("Ağırmış lan!") şarjörleri pantolon ceplerime yerleştiriyorum.

"Sanıyorum o boruya artık ihtiyacın olmayacak Sung."

Son olarak, telsizi de olanları takip edebilmek için pantolonumun beline yerleştiriyorum.

"Haydi."

Tüfeğin ağırlığıyla hafifçe yalpalayarak geniş çelik kapıdan içeriye yürüyorum.