Fikir yapacağız, uzun uzun... Ve fikir, sizi yormayacak, buna eminim. Fikre katlanacağız ve ucuz heyecan peşinde koşmayacağız!.. Çünkü düşman yalnız fikirle, ilimle ve anlayışla yenilir. Şamata ile değil...
Bahsimize geliyoruz: İnsan ve tabiat... Şu, çok ucunca kullandıkları tabiat... Sanki kendi içinde, kendi kendisiyle, kendi kendisini izah eder, kendi kendisiyle bütün keyfiyetini ifade eder gibi bir teselli kelimesi olan şu tabiat... Ve insan...
Eski Yunan hakimi (Solon) insana «bir arıza» diyor, Adem'e kadar gidip orada kalıyor. Atlayamıyor.
Büyük İslâm şairi Sadi, insanı şöyle tarif ediyor:
«Yek katre-i hunest ve hezâr endişe - Bir damla kan ve sayısız kaygı...»
Fikir, endişe... Harikulade tarif... Bir radyonun lâmbası gibi bir pırıltı içinde bütün kâinat... İnsan, bu... İnsan ve tabiat... İnsanı bir (enerji) merkezi diye alacağız. Tabiata da onun karşısına bu enerjinin emek sahası, güç sahası, iş sahası olarak bakacağız.
İnsan gariptir. Bir adalet fikri etrafında gezerken, hakikatin kendine biçtiği doğruyu ihmal eder. Halbuki, hakikatin biçtiği doğru, asıldır! Hattâ tasavvuf sırrından anlayanlar bilir ki, hakikat diye bir şey, yoktur! Buna rağmen hakikatin ta kendisi vardır!
0 Yanıt
2677 Gösterim