Olaylı Hugo Ödülleri’nden sonra tartışmalar bitmek bilmiyor. Tartışmanın en aktif katılımcılarından biri olan George R.R. Martin kişisel blog sayfasında ödül sistemi için getirilen bir reform önerisini değerlendirdi.
Öneri, 1995’ten beri bir WorldCon üyesi olan ve 3 kez Hugo Ödülleri yönetim kadrosunda yer alan Kevin Standlee’nin Live Journal’daki yazısından geliyor. Oldukça radikal değişiklikler teklif edilmesine rağmen, konu hakkında oldukça verimli bir tartışma devam etmekte.
Öneriye göre bu ödüller kaldırılıyor:
- En İyi Semiprozine
- En İyi Editör, Kısa Eserler
- En İyi Editör, Uzun Eserler
Bunların yerine de aşağıdakiler teklif ediliyor:
- En İyi Profesyonel Dergi
- En İyi Antoloji ve Koleksiyon
- En İyi Yayıncı
GRRM, gerçekleşmesini pek beklememekle birlikte teklifin oldukça mantıklı temellere dayandığını belirtiyor. Ona göre en büyük problemlerden biri bazı Hugo Ödülleri’nin yapılan işi değil, yapan kişiyi onurlandırıyor olması. Örnek olarak da En İyi Profesyonel Sanatçı ödülünü yıllar boyunca hep aynı birkaç kişinin kazanmasını gösteriyor. “Buna rağmen oy verenlerin çoğu bu insanları tanımıyor bile,” diye dert yanıyor.
Kaldırılması teklif edilen En İyi Editör ödüllerinin de tamamen bu temel sorunu içerdiğini belirtiyor ünlü yazar. İşin ilginç yanı ise bu ödüllerin 70’li yıllarda En İyi Dergi kategorisinin kaldırılmasıyla getirilmesi. Bunun sebebi o yıllarda antolojilerin oldukça çoğalması ve editörlere rekabet imkanı vermek istenmesiymiş. Buna rağmen çok az kitap editörü aday gösterilmiş, fakat hiçbiri dergi editörlerini yenip de ödüle kavuşamamış. Bu ödülün şu an oldukça tartışma konusu olmasının bir diğer sebebi ise hangi kitabın editörünün kim olduğunun okurlar tarafından bilinmesinin oldukça zor olması. “Bazı kitaplar son derece ağır bir editörlükten geçer, bazılarıysa hafif. Kriter ne?” diye soruyor GRRM.
Martin’e göre En İyi Yayıncı Ödülü adı altında yeni bir kategori getirmek En İyi Editör, Uzun Eserleri de kapsar ve işin kolaylığı yayıncıyı bilmek, editörü bilmeye göre çok daha basit.
Semiprozine (Yarı Profesyonel Fanzin) kategorisi ise bambaşka bir hikaye. Bu kategori sırf sürekli kazanan Locus dergisini En İyi Fanzin kategorisinden çıkarmak için açılmış. Esas garipliği ise başında “yarım” (semi) ifadesi bulunması. Başka hiçbir ödül sisteminde böyle bir kategori bulunmuyor.
Sonuç olarak eklenmesi istenen kategoriler, kaldırılması teklif edilen kategorileri kapsıyor ve çok daha mantıklı hale getiriyor.
GRRM daha sonra Sad Puppies grubunun Hugo Ödülleri’nden memnuniyetsizliği üzerine kendi ödüllerini oluşturmak istemelerinden bahsediyor.
“Hugo Ödülleri’nin dağıtıldığı onlarca yıl boyunca değişik gruplar kendilerine adaletsiz davranıldığını düşünüp sürekli kendi ödüllerini icat ettiler,” diyor ünlü yazar. Ardından pek çok örnek verip akıbetlerinden bahsediyor. Anlaşıldığına göre Sad Puppies olayı, ya da kendi ifadesiyle Puppygate, Hugo Ödülü’nün karşılaştığı ne ilk ne de son sorun. “Sad Puppies de gidip kendi sistemini kurup istediği çalışmaları kendince onurlandırabilir,” diyor Martin. Bu görüşünü ortaya koyarken diğer ödüllerin değersiz olduğunu falan değil, tam tersine insanları mutlu ettiği sürece her türlü ödül tipinin iyi bir gelişme olacağını da sözlerine ekliyor.
Anlaşılan tartışmalar önümüzdeki Worldcon’a kadar sürecek ve biteceğe de hiç benzemiyor.