Biz

biz yevgeni zemyatin

Cesur Yeni Dünya’dan önce…
1984’ten önce…
BİZ vardı.

George Orwell, Aldoux Huxley ve daha birçok yazara ilham vermiş olan Biz’de, Velinimet’in yönettiği Tek Devlet adlı bir yapıyla karşılaşırız. Tek Devlet’te bireyler yoktur, sayılar vardır. Hayat kusursuz eşitlikteki bir denklem gibi, matematiksel bir kesinlikle sürmektedir. İnsanların ilkel tutku ve güdüleri bastırılmıştır. Doğaya bile boyun eğdirilmiş ve Doğa, Yeşil Duvar’ın ardına sürülmüştür. Artık ulaşılacak tek bir hedef kalmıştır: Uzay. Bu hedef de İNTEGRAL adlı uzay gemisinin yapılmasıyla birlikte ulaşılır olacaktır.

İNTEGRAL’in baş mimarı olan D-503, fırlatmaya günler kala fikirlerini kaydetmeye karar verir ve bir günlük tutmaya başlar. Güzel I-330’la karşılaşması ise her şeyi tamamen değiştirir: D-503 zamanla hem Tek Devlet’i hem de kendini sorgulamaya başlar, çünkü eskilerin ‘ruh’ dediği şeyi keşfetmiş ve hayal gücünü kullanmıştır. Hayal gücü Tek Devlet’te bir hastalık çeşididir. 26. yüzyılda geçen Biz klasik bir distopya romanı olmasının yanında, bir sistem eleştirisi ve bireysel özgürlük bildirisidir.

“Ve mutluluk… Nedir mutluluk? Arzularımız bize acı veren şeyler değil mi? Ve hiçbir arzunun kalmaması mutluluktur, değil mi? Mutluluğun önüne bir artı işareti koymak ne kadar aptalca! Ne büyük bir hata! Gerçek mutluluğun başına kesinlikle ama kesinlikle bir eksi konulmalı, ilahi bir eksi…”