O”nu, zaman zaman hepimizin üzerine dökülen, erimiş bir plastiğe benzetmemiz mümkün. Acısına katlanıp dişimizi sıkarak, soğuyup katılaşmasını bekliyor ve sonra da silkinerek üzerimizden atıyoruz. Tenimizde yarattığı yanıklarda kalmış parçalarını küfrederek sökerken, farkındayız; Yapmak istediğimiz ama yemediği için yapamadığımız, bastırmak zorunda kaldığımız duyguların toplamı “O”. Ve “O”, elinizdeki albümde karşınıza çıkabilmek için “Ete kemiğe büründü, Şehir Köpeği gibi göründü”
Kutsi Akıllı