Beyza Taşdelen
Size yazma hevesini veren neydi?
Küçük bir çocukken annem bana hayali hikâyeler anlatırdı. Yunan mitolojisi ve Eski Mısır Tanrıları hakkında hikâyeler. Hikâye anlatmayı dinleyiciyi büyüleyebilen bir sihir biçimi olarak görürdüm. Anlatıcı benim için aşağı yukarı bir hipnozcuydu, insanlara zihinlerindeki şeyleri sihirli yollar aracılığıyla gösterebilir, bu sihirli yollar da hikayeler ve masallar biçiminde kendini gösterirdi. Her şey böyle başladı. Bu gücü kazanmak hevesindeydim. Bu fikir aklıma çok erken yerleşti, 10 ya da 11
yaşında ilk romanımı yazmıştım ve arkadaşlarıma okutuyordum. (Bu “romanlar” on sayfadan fazla etmiyordu, bunu belirteyim!) Bu tutumla ve bu sürerli alıştırmalarla yazmayı öğrendim. Daha sonra, okulda, öğretmenlerim benim bir yazar olacağıma ikna oldular ve beni müthiş derecede yüreklendirdiler.
İlham kaynaklarınız neler?
Tanrılarıyla, kurallarıyla bilinmeyen evrenleri keşfetmeyi müthiş derecede seviyorum. Yunan, Roma ve Mısır mitolojileri hayal gücümü çok zenginleştirdi. Bana hayali bir mantığa göre düşünmeyi, sınırları durmadan reddetmeyi ve delice şeyler üretmekten korkmamayı öğrettiler. Binbir Gece Masalları da benim için değişmez bir model.
Bir roman yazdığınız zaman, fikirler aklınıza geldiği anda mı yoksa bütün hikâyeyi tasarladıktan sonra mı yazıyorsunuz?
Bütün hikâyeyi önceden tasarlamayı seviyorum. Asla rastlantıya bırakmıyorum. Bu, zaten rastlantıya bırakmanın zor olduğu, yapısında büyük bir kesinlik gerektiren ve bilmecelerle bezeli polisiye romanlar yazmaya değer vermemden ileri gelen bir alışkanlık. Fikirler aramayı ve onları bir sincap gibi biriktirmeyi bir zevk olarak buluyorum. Bu 
tutumla da yazmaya başlarken asla beyaz ve boş kağıtlardan korkmuyorum. Kafamda, önceden taşları yerine oturmuş hayali dünyalar yaratmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Bir kitabı bitirdiğinizde öncelikle okuttuğunuz kişi kim?
İnternet ya da arkadaşlar yoluyla üye olan genç okuyuculardan oluşan bir komiteye okutuyor, onların önerilerini ve eleştirilerini dinliyorum. Kitabın istediğim gibi olup olmadığını görmeme yardımcı oluyorlar. Gençler için yazmak erişkinler için yazmakla aynı şey değil. Bu çok daha zor bir iş ama bu yüzden bu kadar ilginç. Yeni şeyler yapmayı seviyorum.
Issız bir adaya düşseniz hangi kitabı yanınıza alırdınız?
Mayhane – Emile Zola
Peggy Sue’dan önce gençler için başka kitaplar da yazmış mıydınız?
Genç yetişkinler için (16-18 yaş) bazı fantastik ve bilimkurgu kitapları yayımlamıştım. Özellikle Denoel’in gelecek koleksiyonu içinde olan bazı hikâyeler, FOLİO dergisinde de de yeniden yayınlanmaktaydı. Bayard’da da iki roman yayımladım, “Kaçak Mahkûm” ve “Le Maitre Des Nuages”.
“Sigrid ve Kayıp Dünyalar” serisinde başka birçok kitap daha yazmayı tasarlıyor musunuz?
Evet, birinci cilt mailimi çok güzel mesajlarla dolduran genç okuyucular tarafından olağanüstü karşılandı. Edebi eleştirilere aldırış etmiyor, çoğunlukla davet edildiğim televizyon programlarına gitmeyi reddediyorum. Ama okuyucularımın yolladıklarına çok dikkat ediyorum. Peggy Sue’nin ve okuyucuların uzun süredir istedikleri Sigrid’in maceralarını yazmaya devam edeceğim.
Okuduğunuz bu röportaj 10 Aralık 2002 tarihinde superluciole.com adresinde yayınlanmıştır.
Nerdeyse 16 yıllık bir röportajmış. Peggy Sue küçüklüğümde zevkle okuduğum serilerden biriydi. Türkçe olarak seri tamamlanmadı galiba. Son çıktığı yayın evi olan Pegasus’un yetkilisi de basmayacaklarını açıkladı.