I. Lanet
‘Herhangi bir zevk aldığın her an kan emici bir canavara dönüşecek ve sevdiklerine saldıracaksın Sir Zeyn! Seni lanetliyorum!’ dedi yaşlı kadın. Sir Zeyn bir kötlük yapmıştı ona. Suçsuz oğlunu asmıştı. Ve tek nedeni de paraydı. Tabii Sir Zeyn bunu önemsememişti. Ona her gün binlerce insan arkasından lanet ediyordu. Çünkü o acımasız ve kötü kalpli bir insandı. Ama bu seferki lanet gerçek bir lanetti. Ve bunu anlaması fazla zaman almayacaktı. Çünkü dünyada onun kadar rahat ve şöhret içinde yaşayan bir başka insan yoktu.
Sir Zeyn at arabası ile malikanesine gitti. Yorgundu ve açtı, her bakımdan. Hizmetçileri yameğini metresleri yatağını hazırladı. Yemeğini bir çırpıda bitirdi. Çünkü asıl açlığı yeni başlıyordu. Banyosuna gitti ve hizmetçileri onu yıkadı. Rahatlamıştı ve anlaşılmaz açlığı giderek artıyordu. Başı dönmeye başlamıştı. Kendini odasına metreslerinin yanına bıraktı...
Güneş ışıkları gözkapaklarının arasından gözlerine girdi. Gök mavisi gözlerini araladı. Etrafta acayip mide bulandırıcı bir koku vardı ve yatağı sıcak, ıslaktı. Yatağından doğruldu. Birden içini bir korku saldı. Etrafında parçalanmış kadınlar! Ve her yer kan! Sir Zeyn ne yapacağını şaşırdı. Korkuyordu ve karnı toktu. Aynaya bakmaya karar verdi. Ağır ve korkak adımlarla ilerledi. Ağzı yüzü kan içindeydi! Korktu çığlık attı. Delirmek, çıldırmak üzereydi. Önüne gelen herşeyi yıktı, döktü, kırdı. Hizmetçileri anında kapısına dayandı: ‘ Efendim iyi misiniz!?’ ‘İyiyim siz işinize bakın!’ Sir Zeyn hizmetçilerine odasına girmemelerini emretti. Yıkanıp üstüne yeni kıyafetler geçirdi. Kendini dışarı attı. Adamları olmadan, korumasız. Yaşlı kadına gidiyordu. Bir yandan korkuyor bir yandan da öfkeleniyordu. Kilometrelerce yürüdü. Yorgunluğunu hissetmiyordu. Bir anda kendini yerde buldu. Yaklaşık on köylü delikanlıydı onu yere atanlar. Yüzlerinde alaycı bir sırıtma ve öfke vardı. O öfke ile neler yapacakları hiç belli olmazdı. Sir Zeyn başını çamurların içinde buldu. Daha da öfkelendi. Kontrolünü kaybetti...
Aradan belli bir müddet sonra yine aynı koku ve yine aynı sıcaklık vardı. Artık o bir canavardı. Kanla beslenen ve asla sinirlenmemesi gereken ve asla zevk almaması gereken bir canavar. Bunun farkındaydı. Her zaman daha güçlü olmak istemişti fakat bu farklıydı. Bir canavardı artık...
Devam Edecek...