Mr. Nobody'i izleyebildim sonunda ben de, yaklaşık üç aydır beklemedeydi.
İyiydi, hoştu, güzeldi. "Zaman" kavramından tamamıyla kopmaya başladığım bir döneme denk gelmesi de ilginç bir tesadüf oldu. Oyuncu seçimlerine (ki zaten filmin yapı taşlarından biriydi, Nemo'nun gençlik halleri ve yetişkinlik halleri arasındaki geçişler, mesela 15 yaşındaki hali yüzü gölgeliyken gerçekten de yetişkinine tıpatıp benziyor falan) ayrıca hayran kaldım. Karmaşık, fakat bir o kadar da kendi sorduğu soruları cevaplayan bir senaryo ve etkileyici yönetmenlik de oldukça doyurucuydu. Son olarak da, şu çoğunluğun takıldığı cinsellik konusunda, göze batacak bir şey göremedim ben açıkçası.
Özet geçersek, etkilendim ama bir Being John Malkovich değil yani. [*]bkz. 'Bir X değil' durumu.[/*]
p.s. "Credits" tabir edilen bölümü izlemeyi hobi edinmiş biri olarak şunu fark ettim. Yönetmen montaj masasında sahneleri kesilmiş olan oyunculara ayrıca teşekkür etmiş. Çok hoşuma gitti.