The Road goes ever on and on
Down from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone,
And I must follow, if I can,
Pursuing it with eager feet,
Until it joins some larger way
Where many paths and errands meet.
And whither then? I cannot say.
Öf be. Her ne kadar Gandalf ile Galadriel arasındaki sahne kafama takılsa da o Ayrıkvadi, o Word of Power, o cüce şarkısı, o Shire havası eski dostlardan mektup almış gibi yaptı beni. Kavuşmamıza hala bir sene olmasına rağmen şimdiden yüreğimi çaldı. Hala merak ettiğim bir sürü şey varken beklemek epey zor olacak.
Benim de tatmış olduğum yapaylık umarım filmde kendini tekrar göstermez.