Genelde yazdığım karakterleri gerçek hayatta tanıdığım kişilerden aldığımdan kolaylıkla seslendirme yapabiliyorum kafamda. Eğer sıfırdan yarattığım bir karakterse, diyalogları zaman zaman da fazla sesli olmadan okuyarak destekliyorum. Özellikle aksan, karakterlere kimlik kazandırmada önemli benim için. Ama ortada bir olay aksiyon varsa, atıyorum dövüş sahnesi, o zaman kafada bir nevi sinema oynatıyorum. "Kılıçlar birbirine çarpıştı ve son derece çetin bir mücadele geçti..." şeklinde aksiyon sahnelerini hiç sevmem. Bana göre edilgen değil aktif olmalı böyle sahneler. Tabi sorun ise "kılıcı sol eliyle sertçe döndürerek dizinin arkasına bir çizik attı..." derken, okurların da yazarın o sahne için kafasında oluşan görselleri yakalayabilmesi. Yani sadece kafada görseli veya sesleri oluşturmak yetmiyor, bunları iyi bir şekilde yazıya aktarmak gerekli.