Defalarca izlenmesi gereken kült filmlerden birisidir. Eğer filmi izlemediyseniz, lütfen hemen bir yerlerden bulup izleyin sonra bunu okuyun...
1990 yapımı olan bu filmde hem Tim Burton hem de Johnny Depp tekrar tekrar kendilerine hayran bıraktırmıştır izleyenleri. İnsan olan herkesin (yanlış anlaşılmasın) duygulanacağı bir filmdir. Öyle sahneler var ki ister istemez etkileniyor insan...
Hani "Büyüklere Masallar" diye bir tabir vardır ya, işte film tam da bunu özetlemiş.
Johnny Depp, Edward karakterini öyle bir canladırmıştır ki, o duyguyu direkt olarak hissedersiniz. Bir kere izledikten sonra sıkılmadan ikinci, üçüncü kez izleyebilirsiniz. İki yüzlülüğü gösterir bu film size. Yüzünüze gülüp arkanızdan konuşma kavramından çok, kendi yaptıkları hataları dünyadaki en saf nitelendirilebilecek kişiye yani Edward'a yüklerler.
Hani televizyon programına çıktığında kendisine bir izleyici öneride bulunur; "Ameliyat olmayı veya protez taktırmayı düşündün mü? Sana yardım edebilecek bir doktor tanıyorum." Sonra Edward cevap verir "Çok isterim," diye. İşte bunu dedikten sonra mikrofonu alan başka bir izleyici; "Ama o zaman özel olamazdın, televizyona çıkamazdın," der. Ve işte o sahneden sonra Edward'ın yüzünde melankolik tatta bir gülümseme belirir. "Evet, biliyorum," der.
Aslında bu sahneyle bile kimin kötü, kimin robot olduğunu anlıyoruz. Bedenimizde yaşamlarımızı sürdüren hayati organlarımızın olması ile bizlerin "insan" olmadığını anlatmaya çalışıyor belki de bu film.
Beni asıl etkileyen sahne; filmin sonunda Kim, Edward'ı dudağından öper ve der ki; "Seni seviyorum." İşte tam orada Edward gözlerini öyle bir kapatır ki... Bugüne kadar izlediğim hiçbir filmde, gerçek anlamda söylüyorum, bu kadar gerçekçilik ve bu kadar duygusallığı fırtına boyutlarında aktarabilen bir sahne görmedim. İzledikten sonra bitersiniz zaten. Tüyleriniz diken diken olur, içinizi istemsiz ama tatlı bir titreme alır...
Sonu da o mutlu masallar gibi bitmez, beklediğimizden farklıdır. Ama belki bu farklılık sayesinde "işte budur" kıvamındadır. Unutulmamasının sebebi budur belkide...
Tim Burton'un bugüne kadar izlediğim tartışmasız en başarılı filmlerinin en üst sıralarında. Hatta en iyisi desem yanılmış olmam. İzlenmeli, izletilmeli, arşivlenmeli ve her kar yağışını yalnız başınıza gördüğünüzde tekrar hatırlanması gereken filmdir...