Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Kurgu Güncesi => Tartışma Platformu => Konuyu başlatan: thoragorn - 06 Nisan 2013, 19:43:22
-
Sizce fantastik edebiyatta mizah olması mı daha iyi yoksa ciddi olursa mı? Karar sizin?
-
Mizah olmazsa olmaz diye düşünüyorum. Aralara gizlice ve ustaca serpilmiş mizahtan bahsediyorum, tamamını onun üzerine kurgularsanız yarattığız dünyada mantıksız boşluklar oluşacaktır. Mizahtan kastım da sadece boş güldürü değil elbette.
-
Bende olmazsa olmaz diye düşünüyorum. Tabi şöyle bir olay da var. Fantastik Kurgu'da mizah yapmak çok zordur. Eğer seviyesini düşük ayarlarsanız bir çocuk esprisi olur okur tarafından soğuk karşılanır. Eğer seviyeyi yüksek tutarsanız çoğu okur kastettiğiniz şeyi anlamayacak bunu ileride olacak bir olayla ilgili bilgi kırıntısı olarak anlayıp yorumlamaya çalışacaktır. Yani olmalıdır ve çok çalışılarak ayarlanmalıdır.
Not: Buradan İhsan Abi'ye selamlar bana fantastikte mizahın gerekli olduğunu kendisi söylemişti. Bende üstüne düşününce her zamanki gibi haklı olduğuna karar vermiştim :)
-
Olmalı çünkü insan bir zaman sonra sıkılmaya başlıyor kitaptan.Ama araya bir kaç espri girdiği zaman okur kitaba daha çok bağlanıyor ve Karakter espriyi yaptıktan sonra diğer karakterler ne diyecek acaba veya Ryld Argith'inde dediği gibi esprinin daha önce yaşanmış veya sonra yaşanabilecek olayla bir ilgisi var mı acaba diye düşünür.Bu da iyi bir şey sanırım ...
-
Bence de olmalı.Ancak espri saçma değil de,kitabın geçtiği dünyaya göre,karakterlere göre ustaca yapılmalı.Gereksiz espriler tadı kaçırır.
-
Fantazya'nın ağır taşları olarak nitelendirdiğimiz eserlere bile ön yargıyla yaklaşan bir kesim var, ki bahsettiğim bu eserler daha çok politika, entrika ve dünyamızı da yakından ilgilendiren güç ve onu elde etmek üzerine kurulu. Hal böyle olunca, zaten diğerlerine göre geri planda kalan bu tür, çok daha gerilere gidiyor. Değil saygı göstermek, kaale bile alınmıyor mizahı bol olan fantazya eserleri.
Bu durum, türe yabancı olanlar için geçerli elbette. Bizim gibi haşır neşir olanlar için çok da güzel örnekler mevcut. Terry Pratchett'in Diskdünya'sı, David Eddings'in Belgariad ve Malloryon'u, Weis ve Hickman'ın Ejderha Mızrağı serileri başta olmak üzere daha birçok eserde mizah oldukça fazla.
Yüzüklerin Efendisi, Buz ve Ateşin Şarkısı, Zaman Çarkı okuyan bir insan da gülebilir. Mizahın bir sınırı yoktur ayrıca. Karakterlerin birbirlerini küçük düşüren diyalogları da mizahtır zira. Aşırıya kaçmamak kaydıyla mizaha karşı değilim ben. Mizah bir sanattır.