Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Liman Kenti => Düşler Limanı => Konuyu başlatan: Fırtınakıran - 17 Temmuz 2011, 20:34:48
-
Yazıya eşlik eden parça (http://www.youtube.com/watch?v=pxM4EbN9lMY).
Strange
Strange
Strange
Bu insanlar kanadı kırık masumlar değil. Hayır, onlar bilerek uçmaya elverişsiz kanatlarla dünyaya yollanmışlardan başka bir şey değil. Kimse kendini pazarladığı haliyle gerçek değil. Yansıtılanın arkasındakiler benliklerinin özü değil. Çünkü o boyalı yüzlerin, kıvrılan bedenlerin, kaliteli giysilerin, parıltılı gözlerin gerisindekiler masumlara ait değil.
Kalabalık grupların arasında çınlayan kahkahaların arkasındakiler samimiyet değil. Gününü gün etmeye çalışan bir avuç insanın, birbirinden aldığı yapay bir özgüvenin adı ne zamandan beri samimiyet? Bunun adı arkadaşlık değil. Birlikte arşınlanan sokaklarda atılan her adım birlikteliğin gücü değil. Tek başına ayakta kalamayan bir grup korkağın oluşturduğu topluluğun adı sadakat değil.
Yataklarda bırakılan terli izlerin adı aşk değil. Kendini bütün saymaya çalışan iki bedenin sessiz çığlıkları sevgi değil.
Beklenmeyen tepkilerle yüzeye çıkan anlayışsızlıkların adı dostluk değil. Birkaç ay veya yedi sene sonra söylenen sözler dostun acı söylemesi değil. Tanınamamış kişiliklerin oluşturduğu ikili ilişkilerin adı paylaşmak değil. Dile getirilememiş, içeride durmadan kanayan bir yara olup büyüyen sitemlerin adı dürüstlük değil. İçe atılmış kırgınlıkların adı alttan almak değil. Yüzlerde oluşturulan buruk gülümsemelerin adı nezaket değil.
Yanındakinin varlığının verdiği güç değil. Uzatılan ellerde destek değil, köstek mevcut. Perdeler kapandığında meydana çıkan şeyin adı gerçeklik değil. Sahte sözlerin, işveli gülümseyişlerin öteki tarafında duran çıkardan başka bir şey değil.
Sıradanlığın varlığı somut değil. Tuhaflığın gerçekliği yalan değil. Kendini normal sayan sözde masum ve iyilerin oluşturduğu topluluğun kabulleri sıradanlığa kanıt değil.
Yeni dünyanın kurtarıcılarının adı kahraman değil, katil. Atılan çaresiz çığlıklarının ardından gelen yardım değil, merhamet değil. Kurtarıcının çaresize vereceği cevap artık "evet" değil.
Gücü olanlar cesur değil, güçsüzler bunun farkında bile değil. Kahramanlarını kendi elleriyle diri diri toprağa gömmenin adı özgürlük değil.
Adaletin kılıcının keskin olmadığı gibi, elindeki terazisi de şaşmaz değil.
Dudaklarıma sürülen parıltılı şeyin adı ruj değil, öfke. Kendi kara benliğinde oluşturduğu, ziftimsi parıltısıyla ışıl ışıl durmasını sağlayan kişi ben değil. Aynadan bakan yüz bana ait değil. Bu söylediklerim melankoli değil, farkındalık.
Dünyanın köşesinden bakan gözlerin gördükleri ne mutluluk, ne samimiyet, ne dostluk ne de güzellik. Koca dünya kendi yansımasını gördüğünde karşısında duran, üzerinde yaşayan hayatların sevinçli yüzleri değil. Maskeli bir balonun parıltısına bürünmüş, güzel yüzlerin çirkin gerçekleri var karşısında. Ama ona dayanacak güç de onda mevcut değil.
Dünya kendi pisliğinde boğulurken bunu en ön sıradan izleyecek olanlar bizler değil.
-
Doğrusu etkilendim. Öyle ki, favorilerime almaya layık bir yazı olarak görüyorum. Cümlelerin -büyük kısmının- sonunun "değil" ile bitmesi birçok okuyucuyu sıkabilir diye düşünüyorum ama ben o 'birçok okuyucu' kısmından olmadığı fark ettim okurken. Gerçekten iyi bir yazı olmuş Fırtınakıran.
Yazıya eşlik eden parça cuk diye oturmuş -ki bu tür bir deneyimi Madcap sayesinde yaşamıştık :) Umarım bu tür girişimlerin devamı gelir.
Emeğine sağlık.
-
Teşekkür ederim, öncelikle.
Cümlelerin sonralarındaki "değil"ler gerçekten bir kesimi rahatsız edebilir. Bir yerden sonra tekrarın etkisi ahenkten çok sıkıntıya dönebilir. Ama ben yine de, şarkının da yardımıyla, oluşan karanlık atmosferde dildeki olumsuzluğun olumsuzluğun baş tasarımcısı olan "değil"i kullanmadan yapamazdım.
Bu türde girişimlerim canımın fazlaca sıkıldığı zamanlarda, büyük ihtimalle devam edecektir :).
-
Başlangıçta derinden takdirlerimi bildiriyorum. Aşağıdaki satırlarımda da bu takdirimin nedenlerini belirteceğim:
Bu yazıyı, düz yazı şeklide yazmış olsan da ablacım; ben daha çok şiirsel bir anlatım sezdim. Ki bu benim yazılarda en çok hoşuma giden unsurdur. Hem manzum hem mensur gibi değilde, mensur tadında yazılmış manzum eser havasındaydı. Özellikle yazında sıklıkla kullandığın "değil" kelimesi, klasik bir düz yazıları sıkıcı hale getirecek olsa da seninkine daha çok redif havası katmış.
Dil bilgisi yönünden pek ince eleyip sık dokumadığımı itiraf etmek zorundayım. Ancak bunun nedeni göze batacak, okumayı zorlaştıracak bir hatanın olmamış olması. Belki bazı paragrafları biraz daha birbiri ile ilintili şekilde yazabilirdin ama bu hali de oldukça sağlam.
Velhasılı takdirle okuduğum güzel bir düşünce denemesi olmuş. Aslında birçok kişinin ağzına sakız olmuş bu tema, güzel işlenmediği takdirde kabak tadı veriyor. Doğrusunu söylemek gerekirse yazının ilk cümlelerini okurken bu konuda şüphelerim vardı ama ellerine sağlık, hiçbir satırı klişe değildi.
Kalemine kuvvet :)
-
''Yanındakinin varlığının verdiği güç değil. Uzatılan ellerde destek değil, köstek mevcut. Perdeler kapandığında meydana çıkan şeyin adı gerçeklik değil. Sahte sözlerin, işveli gülümseyişlerin öteki tarafında duran çıkardan başka bir şey değil.''
Çoğu insanın yanıldığı bir şey. Yanındakine, arkandakilere her zaman güvenirsin. Ve onlar sayesinde güçlü olduğuna inanırsın. Halbuki en güçlü hissettiğin an en zayf olduğun andır bana göre. Çünkü yalnızlıktan korkar insan. Güçlü olmak için topluluklara sığınır. Neyse ben daha fazla saçmalamayım. Körelmiş bir zihinle yazmak çok zor çünkü.
Bak bu şarkıyı dinledim daha bir fena oldum. :)
-
Dağılın.
-
Hmm...Malkavian, fantastik hikayelerinin yanı sıra ara sıra böyle hikayeler yazmanı düşünmüyor değil. Ayrıca anlatımda izlediğin bu yol hiç de yabana atılacak bir yol değil. Ellerine sağlık demek işten bile değil.
-
Okurken bir garip oldum çünkü anlattıkların, yazdıkların öyle ya da böyle hepimizin başından geçen acı deneyimlere dayanıyor. Hatırlamak istemediğimiz şeylere... Ve bu da sözlerinin ne kadar doğru olduğunu açık bir şekilde gösteriyor okuyucuya. Yara deşen cinsten, güzel bir yazıydı. Bu tarzda da başarılı olduğunu görmek güzel. Kalemine sağlık...
-
Gerçekten Harika bir Düşüncelere sahipsin Tebrik ederim.....