Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Kurgu Güncesi => Tartışma Platformu => Konuyu başlatan: kargasiz - 21 Şubat 2015, 23:56:55
-
Radyo yayınında ismi geçen bir yazarın kişiliğinden hoşlanmadığı söylenmişti. Düşündüm acaba sizler bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Bir yazarın kişiliği onu okumaya engel midir? Kişiliği yazdıklarını etkileyebilir elbette ama kötü kişilikli birinin yazdıkları da hikayeyi kötüleştirir mi? Bunun örnekleri var mı?
Mesela müzik de mozart normal hayatında hiç sevilmeyen bir kişi olmasına rağmen müzik konusunda efsaneleşmiş biridir.
-
Tabiki yazarın kişiliği yazdıklarını etkiler ; hatta yazdıkları kişiliğini oluşturur. Kişiliği nasıl kötü diye yorumlarız bilemedim. Kötüden ziyade bize karşıt görüşlü dersek daha doğru olur gibi. Bize karşıt görüşte olan insanlarla tartışmanın ve tabiki karşıt görüşteki yazarları okumanın bize oldukça büyük faydası olacağı görüşündeyim. Düşmanını tanımadan savunma yapamazsın gibi basit bir sözle bunu açıklayabilirim. Fakat şunu kesinlikle düşünmeyin karşıt görüşteki insanları doğrudan düşman olarak görmek pek doğru değil.
Yazarın kişiliği bence engel teşkil etmez okumamıza, bizi etkileyecek şey yine kendimiz olabiliriz ancak.
-
Yazdıkları kişiliğini oluşturur derken ne demek istediğini anlamadım. genel olarak böyle bir düşünce çıkacak elbette ki kişiliği onu okumamıza engel olmayacak.
Peki şöyle düşünürsek, diyelim ki aynı türde yazan 4-5 yazar daha önce oluşturdukları bir kitap kulübünün fikri karşıtlıklar veya tartışmalar dolayısıyla dağılmasından sonra aradafarklı etkileşimler olur. Bu 4-5 yazar birbirlerinin yazdıklarını sırf eleştirmek için mi okurlar yoksa okuma isteğinden dolayı mı? Siz bu durumda kalsanız kişiliğinden nefret ettiğiniz o kişinin kitabını okur muydunuz?
-
Yazdıklarını okudukça yazarı tanırsın, olaylar karşısında vereceği tepkileri bile anlar hâle gelirsin gerçekten okumayı biliyorsan ; sana doğrudan söyleyim böyleyim, militaristim anarşistim demesine gerek yoktur. Herhalde öyle bir durumda tüm yazarlar birbirlerini okur ve birbirlerinde beğendikleri şeyler bulurlar fakat hiçbiri egosundan bunları dile getirmez. Çünkü her yazar az çok egoya sahiptir. Ve okuma isteği duydukları için okurlar, okuyup sadece hakaret etmek için değil. Ben de öyle yapardım, istekli okurdum.
-
Orkun Uçar'ın kişiliğinden nefret ederim. Daha önce sosyal medya üzerinden de atışmıştık. Ama kitaplarını beğenerek okuduğum da bir gerçek :)
-
Ben kişiliğini sevmediğim yazarların kitaplarını okuyamam şahsen. Çünkü tüm olay ve karakterler kurgu olsa bile içlerinde illa ki yazarın kişisel görüşlerinden, fikirlerinden ve düşüncelerinden bir parça barındırırlar. Olaylar karşısında esas kahramanın vereceği tepki, arkasındaki mesaj, aşılanmak istenen fikir bellidir. Eğer o yazarı sevmiyorsam bu fikirlerimiz ve hayata bakış açımız uyuşmadığı içindir. O nedenle sıkıntı verir o kitapları okumak, keyif değil.
Bu arada, cümle başlarında büyük harf kullanırsanız forumca çok memnun oluruz kargasız :) Rıhtım'a hoş geldiniz.
-
Hoşbulduk @mit, diğer forumlardan alışkanlık kalmış, daha fazla dikkat edeceğim.
Sizin bakış açınıza göre esas karakteri kötü olan bir kitabı da okumanız sıkıntı vermesi gerekir sanki. Kitapları okurken onların fikirleri bize uymazsa kafamızda eleştirip geçmez miyiz, yoksa esas karakter ne kadar iyi olursa olsun hayata bakışı bize uymadığı için yazarın fikirlerini mi barındırır?
Kitap sizin gibi bir editörün elinden geçerken bazı noktalar değişmiyor mu bu anlamda?
-
Ben bir yazarın görüşü ne olursa olsun eserlerinin okunması taraftarıyım. Size farklı fikirler sunar... İlla onun görüşünü benimsemek zorunda değilsiniz, ama farklı düşünceler okumak insanın ufkunu geliştirir diye düşünüyorum. Görmediğimiz bir detayı, düşün(e)mediğimiz bir durumu karşı tarafın gözünden görebiliriz.
Farklı bir boyuttan ele alırsak: müzik piyasasında dahi sanatçı yaptığı açıklamayla belli kesimin hoşuna gitmeyebilir. Ki çok gördüğüm bir durum: o zaman karşı taraftaki çoğu kişi sırf kendi görüşüne uymadığı için bu sanatçıyı dinlemez, eserlerini bir anda kalitesiz bulur ve işin ilginç tarafı bu sanatçıyı sevmez(!). Halbuki sanatçıyı yaptığı eserleri ile değerlendirmek lazım. Ama maalesef ülkemizde her şeyde olduğu gibi bu durumda da fanatikleşme söz konusu.
Sırf kendi görüşünde birini okumak, dinlemek vs. bana biraz sığ bir düşünce gibi geliyor.
-
bu akşamki radyo yayınında ismi geçen bir yazarı kişiliğinden hoşlanmadığını söylemişti @fırtınakıran.
Twitter gibi değil de, "... söylemişti Fırtınakıran" desek daha hoş duracaktır :). Minik bir tavsiye olsun benden.
Adım geçmiş, bir de üstüne konu açılmış. Paralel üyeler! O zaman ben de dahil olayım tartışmaya :).
Şu hayatta iki kişi var ki kitaplarını hiçbir şekilde okumayı düşünmem. Ama sadece iki kişi. Bunun nedeni eserlerindeki fikir yapıları değildir. "İnsan olarak" kendilerinden haz etmediğim için, ne bu iki kişinin kitabına para harcamak isterim, ne de 1 TL bile olsa benim aldığım kitaptan kar elde etmelerini arzularım.
Ben bu iki yazarı insan olarak sevmediğim için, eserlerini okumuyorum. Sevmediğiniz kişilerle muhatap olmamayı seçmek gibi bu benim gözümde. O kişilerle mümkün olduğunca az bir araya gelirsiniz ya da gelmemeye çalışırsınız vs.
Öte yandan, her yazar kendi hayat görüşünü eserlerine yansıtmaz. Robert Heinlein'ın Yaban Diyarlardaki Yabancı eseri buna en büyük örnektedir. Heinlein'in düşünce yapısı ile yazdığı ve büyük bir eser olan Yaban Diyarlardaki Yabancı oldukça çelişir. Ama bu da onu büyük bir yazar yapar. Ya da mesela, Anthony Burgess Otomatik Portakal'ı yazdı diye şiddet eğilimli bir manyağın teki midir? Bu adamın bu kült eseri, insanlar sırf onu öyle yaftaladılar diye yakılmış, satan kitapçılar saldırıya uğramıştır.
Yazarın "kötü kişiliği" bir kurguyu nasıl etkileri ben anlamadım açıkçası. Gelişmemiş kişilik gibi bir şey mi bu?
Özetle, yazarların fikir yapıları benim fikirlerimle çelişiyorsa da okumaya gayret ederim. Ama yakından tanıma/izleme imkanı görüp "insan olarak" haz etmediğim kişilerin eserlerine para vermiyor/okumuyorum. Yoksa hayata bakış açıları benle çelişsin, ne olacak? Ne güzel işte, farklı bir çerçeveden bakmamı sağlar :).
-
@ işareti de yok o zaman. Dış mihraklar paralel üyeler :D
Düşüncelerin de benim muallakta kaldığım soru ile aynı oluyor, yakinen tanıdığım ve insan olarak sevmediğim birinin eserlerini okumayı ben de sevmem ama okumaktan da geri kalmam sanırım. "Kötü kişilik" ten kastım insan olarak sevmeme durumu.
Şunu ele almak gerekir ki psikopatça şeyler yazanların iç dünyası da pek hoş olmayacaktır, hiçbir eserin yakılması doğru olmasa da Otomatik Portakal için yazar konusunda haklı olabilirler. Sonuçta normal bir insanın düşünmeyeceklerini yazıya dökerek detaylı bir şekilde anlatmak kolay bir durum değil.
-
Anthony Burgess'a o ara "6 aylık ömrün" kaldı denmesi ve o da "madem bu kadar ömrüm kaldı" deyip insanlığa duyduğu tiksintiyi bu esere kusmasıdır. Sonradan konulan tanı yanlış çıkmıştır, o ayrı :D. Bu onu kirli bir iç dünyas sahibi yapmıyor benim gözümde. Neye kızgın olduğu konusunda düşündürtüyor ve güzel bir tartışma çıkartıyor (yine benim için).
Paralel üyeler = Paralel devlet göndermesi. Espri yapmıştım.
Not: üye etkiletme gibi bir özelliğimiz yok forumda maalesef :).
-
Yazarın kişiliği yazdıklarına da yansıyorsa engel olur elbette, ama bu çok bariz bir cevap, ve sorunun kapsamına da girmemeli sanırım. Ne yazdığından tamamen bağımsız olarak engel olup olmadığı ise ayrı konu. Daha önce hiç okumadığı bir yazarın kitabını bile, sırf yazarı sevmediği için okumak istemeyen kişiler olacaktır. Bu tip bir engelleme bana kalırsa çoğu zaman anlamsız. Para kazandırmak istenmiyorsa bile okumanın yolları var, ki gerçekten sevmediğim birinin kitabını "malum yollardan" alıp okumak da bana kendimi suçlu hissettirmez.
-
Bir yazarın kişiliğini kitabını okuyarak anlayamayacağımız için konu gerçek hayatta tanıdığımız ve sevmediğimiz bir yazarın yazdıklarını okumamıza engel olur mu şeklinde değişmesi gerekecek.
Bu durumda da sizlerin de söylediği gibi belki para kazandırmamak belki başka sebeplerden dolayı okumaktan vezgeçilebilir.
-
Fark edeceğiniz gibi burası bir kurgu forumu, buradaki insanlar yeni kurgulara aç.
Açık fikirli olmak önemlidir kurgu edebiyatında, ben böyle düşünüyorum. Birisi High Fantasy eseri oluştururken, gidip milyon kişiyi kazığa oturtturursa bu insanın bilinçaltındaki caniliği göstermez. Keza bir ütopya yazan yazarı da iyilik meleği yapmaz yarattığı bu olgular. Aksine empati kurduğunun açık açık göstergesidir etkilendiği akımların yanıbaşında. :)
Yazılan eserdeki, medyadaki vizyon ile kişiğin anlaşıldığının sanılması düpedüz önyargıdır bana göre. Vizyonunu sevmediğiniz bir yazarı okumazsınız olur biter, etkileşiminizi kesersiniz. Bu vizyonunu, size yansıttığı tarzı ilgilendiren bir şeydir, size pazarladığı iç dünyasının bir kısmıdır; kişiliğinin hiç değil. Yazarı sevmemek aslında vizyonunu sevmemektir, şahsiyete yansıtmamalı...
Bir insanı gerçek hayatta ne kadar tanıyabilirsiniz ki kişiliği sizi ilgilendirsin? Yakınınız olma ve hayatı boyunca yanınızda bulunma opsiyonunu eleyerek soruyorum. Size yansıtılan seçilmiş olaylar demetini kenara atarak cevap veriniz kendinize. :)
Bir vizyonu sevmemem o yayına ilgi göstermemi engellemez.
Keza vizyonunu sevdiğim yazarların bazı kitaplarını da okumam, fazla kaptırırlar kendilerini ve vizyonun dışına çıkarlar, sevdiğim o değildir benim. O yüzden her yazarın birden fazla vizyonu da olabilir, size başka başka şeyler yansıtabilirler, yansıtmazlar. Yerinde saymayanlar ve hayranlık duyduğum yazarlar dışında bu şekilde düşünürüm. :)
Hoşgeldiniz bu arada. :)
-
Sizin bakış açınıza göre esas karakteri kötü olan bir kitabı da okumanız sıkıntı vermesi gerekir sanki. Kitapları okurken onların fikirleri bize uymazsa kafamızda eleştirip geçmez miyiz, yoksa esas karakter ne kadar iyi olursa olsun hayata bakışı bize uymadığı için yazarın fikirlerini mi barındırır? Bu bence o kitabı yazanın iyi bir yazar olmadığını gösterir öyle düşünürsek.
Bir yazarın hayata bakış açısı, fikirleri karakterlerini elbette etkiler ama karakterleri buna göre düzenlemez. Yazdıklarının konusuna göre ilerlemesi gerekir kişinin karakterinin. Ayrıca kitap sizin gibi bir editörün elinden geçerken bazı noktalar değişmiyor mu bu anlamda?
Hayır, hayır. Öyle demek istemedim. Baş karakteri kötü olan kitaplarda bir sorun yok elbette. Benim demek istediğim yazar kurgunun bir yerinde kendine en yakın gördüğü karakterle kendi inandığı şeyi okura çaktırmadan savunur. Örneğin Yahudiliği över ya da ateizmden dem vurur. Veya tam tersi, tanrı olgusundan büsbütün bahsetmeyerek aslında bir yaratıcı yoktur mesajı verir.
Her eserinde olmaz tabiii bu. Ama birkaç kitabında, öyküsünde vs rastladınız mı, okurken sürekli size ters gelen şeyleri savunduğunu gördünüz mü rahatsız oluyor ve ister istemez uzaklaşıyorsunuz o yazardan.
Editörlük apayrı bir şey. Kalkıp da yazarın metnine gereğinden fazla müdahale eder, fikirlerini çarpıtırsam çok kötü bir editörüm demektir :) Editörün işi yazım yanlışlarına dikkat çekmek ve anlatımı pekiştirecek tavsiyelerde ya da ufak müdahalelerde bulunmak, hepsi bu.
-
Genel olarak herkes böyle düşünüyor demek ki, kimisi dini kimisi siyasi kimisi tarihi bir konuda farklı düşüncelere sahip yazarları rahatsız oluyor, bu okumamıza engel olmuyor ama fazlası da zarar deyip vazgeçebiliyoruz demek ki.
-
Kişilik değil de görüşlerindeki değişimini şaşkınlıkla karşıladığım bi yazar vardı. Hâlâ var. Okuyamam sanıyordum ama geçen gün kitaplığımdan okumadığım bir kitabını çekip aldım ve neredeyse yarıladım diyebilirim.
Bu beni mutlu etti. Yine de kendimden emin olamıyorum. Eski güzel günlerin hatırına mı başarabildim bunu, yoksa zaten dert değil mi böyle şeyler benim için.
Karışık meseleler.
Keşke tabii sadece yazdıklarıyla bilsek yazarları, sosyal olmasa bu kadar medyamız. Sanki her şey daha güzel olacak gibi.
-
Fantastik edebiyat dünyasındaki yazarlar yazdıkları kadar güzel insanlar oluyor genelde. O yüzden eserlerinin ötesinde de tanımak bizim faydamıza diye düşünüyorum. Atıyorum Pat Rothfuss gibi birini, ya da Neil Gaiman gibi birini kitapları dışında tanıyamamak hoşuma gitmezdi hiç.
-
Mesela Avalon'un Sisleri ve Atlantis'in Çöküşü serilerinin yazarı Marion Zimmer Bradley hanım hakkındaki iddialar (mı desek ölümünden sonra ortaya çıkan gerçekler mi ) içimdeki MZB okuma isteğini öldürdü desem yeridir.Onun kitaplarını okurken aklıma hep bunlar gelecek mesela, ben değil ama bu düşüncüler yazarı okumama engel olabilir diye düşünüyorum.
http://www.jimchines.com/2014/06/rape-abuse-and-mzb/
http://deirdre.net/marion-zimmer-bradley-its-worse-than-i-knew/
-
Bence her eserde yazara ait şeyler vardır ama yazar kurguyu gölgelenmez.
-
Özellikle iki yüzlü ve kendi gibi davranmadığını fark ettiğim yazarlar var böyle. Ne yaparsam yapayım yazdıkları samimi gelmiyor, dolayısıyla eserlerine de yansıyor bu bakış açısı.
Dengeyi de iyi kurmak lazım. Her hareketine bir kulp takmaya çalışırsak bu onun yüzünden değil, bizim anlamsız önyargılarımızın katkısıyla da olabilir pekala.
-
Bu dünyadaki en nefret ettiğim şey insanların kendi dini inançlarını ve siyasi görüşlerini üstün kabul etmesi ve bunu karşı tarafa dikte etmesidir. Bunun dışında herhangi bir şey beni rahatsız etmez kişilikle alakalı.
-
Mesela Avalon'un Sisleri ve Atlantis'in Çöküşü serilerinin yazarı Marion Zimmer Bradley hanım hakkındaki iddialar (mı desek ölümünden sonra ortaya çıkan gerçekler mi ) içimdeki MZB okuma isteğini öldürdü desem yeridir.Onun kitaplarını okurken aklıma hep bunlar gelecek mesela, ben değil ama bu düşüncüler yazarı okumama engel olabilir diye düşünüyorum.
http://www.jimchines.com/2014/06/rape-abuse-and-mzb/
http://deirdre.net/marion-zimmer-bradley-its-worse-than-i-knew/
Eh, bu kadarı engel olabilir tabii. Hatta olacak muhtemelen, hiçbir kitabını okumadığım bir yazar ve okumaya niyetim de kalmadı şu anda. Ama benim kişiliği dendiğinde anladığım böyle bir şey değildi elbette, insanlıktan çıkmadıklarını varsaymıştım.
-
Yazarları sadece kitaplarıyla tanımak daha mı iyidir? Zamanımızda pek mümkün olmayan bir konu olsa da yazarlar yazdıkları haricinde internette pek görünmese daha mı iyi olur? Bunu pekala uygulayan yazarlar var ve sanki onlar daha kaliteli yazarlar olarak kabul ediliyor. Elbette bu bir etmen değildir ama bir yazarın aramızdan biri olması, onu benimsemiş olmak mı daha iyidir yoksa hiç tanımamak mı daha iyidir sizce?
-
Yazarın kişiliği hatta dünya görüşü okumama engel olur. En yeni örneğini bir kaç gün önce yaşadım. Tarihi ve/veya biyografi türü diyebileceğim tarzda yazan bir yazarın kitaplarını almayı, okumayı düşünüyordum ama kendisinin dünya görüşüme ters bir partiden milletvekili adayı olduğunu gazetelerden okuyunca kendisine ve tabii olarak kitaplarına soğuk bakmaya başladım. Yazdıklarına kendi penceresinden bakacaktır ve o pencere benim için yanlış bir pencere olabilir. Bu nedenle tersine bir gelişme olmadıkça romanlarını almayı ve okumayı düşünmüyorum.
-
Bence yazarın kişiliği de önemli. Çünkü yazar yazdığı tüm eserlerinde kendi kişiliğini mutlaka yansıtır. Çatlaklarla dolu bir yazarın kitabında da o çatlakları göreceğinize eminim.
-
Bence yazarın kişiliği de önemli. Çünkü yazar yazdığı tüm eserlerinde kendi kişiliğini mutlaka yansıtır. Çatlaklarla dolu bir yazarın kitabında da o çatlakları göreceğinize eminim.
Yani engel olur diyorsunuz? Peki tanımadığınız bir yazarın kitabını okurken yazılanların hangisi onun kişiliğini yansıtıyor anlayabilir misiniz? Mesela Otomatik Portakal, yazar nasıl biridir acaba?
-
Yazara karşı antipati duymuşum diyelim, kitap merakımı cezbediyorsa, yazdığını okurum. Bunun sebebi biraz da, eserin kendi içindeki değerlendirmesinde, onu ortaya koyanın kişiliğinin değil nelerden beslenmiş olabileceğini dikkate almaya çalışmam büyük etken.
-
Bu sebeple genelde yazarın hayatını, ideolojilerini, kişiliğini bilmeden okuyorum çoğu zaman kitapları. Hüseyin Nihal Atsız için böyle yapmıştım mesela. Yoksa engel olabilirdi belki.
-
Bence kişiliğine bakarak yazar ayrımı yapmak haksızlık olur. Her insanın hiç kimseye göstermediği, hiç bir ortamda paylaşmadığı karanlık bir tarafı vardır. İnsan doğasının gereği budur. Hele günümüzde, çok az insanın bozulmadan, saflığını yitirmeden var olabildiğine inanıyorum. Bu bakımdan sanatçıyı eseriyle değerlendirmek gerek diye düşünüyorum. Ancak bu meselede çekimser duran kişilerin çoğunlukla politik görüşlerden etkilenmemek için bu yolu seçtiğine inanıyorum. Bütün o "subliminal mesaj" ve "satır arası politik mesaj" tartışmalarını ben de takip ettim. Kaygılar tamamen haksız sayılmaz. Ama yine de bence her görüşten yazara bir şekilde şans vermek gerekir diye düşünüyorum. Bence, eğer yazarın görüşünü eserini okumadan önce bilirseniz subliminal tesir altında kalma riskiniz olmaz, örneğin Hitler'in Kavgam kitabını okuduğum için nazist olmadım, ona yaptıklarında hak da vermedim. Ama nasıl bir kafa yapısına, nasıl bir düşünce modeline, nasıl bir mantaliteye sahip olduğunu görmek bilgilendirici ve ufuk açıcı oldu. Her şeyin siyah-beyaz olmadığını, senelerce çektiği sıkıntılar ve içinde yaşadığı konjonktüre bakarak kendince haklı olduğu tarafları olduğunu görebildim. Bence bu yaklaşım bizim okuyucu olarak olgunlaşmamıza katkı sağlar. Aksi takdirde, kendimizce "karşı taraf" olarak gördüğümüz insanların ne dediğinden, nasıl hayatlar yaşadığından ve nasıl "kafalar" taşıdığından bihaber olmak bize bir şey katmaz.
-
Pek değil, birçok yazarı okuyabiliyorum. Tabii şu var ırkçı,kadın düşmanı yada pedofilik bir yazarı kalkıp da okumam. Onun dışında dini, dünya görüşü beni ilgilendiren bir konu değildir. Kitap olsun da ne olursa olsun diyenlerdenim yani :)
-
Bence bu sorunun cevabı yazarın hayatta olup olmadığına bağlıdır.
Her birimiz kendi dünyamızın merkezindeki egolar olarak gıcık kaptığımız bir adamın elinden yemek, avcundan içmek, onun kıyafeti paylaşmak istemeyeceğimiz gibi aklındaki fikir ve düşünceyi de benimsemekte zorluk çekeriz.
Tabii bu ortalama bir davranış, elbette bunun dışında hareket edebilecek insanlar da vardır.
Bununla birlikte "şenaydın"a da kısmen katılıyorum.
-
Çok marjinal olmadıkça sıkıntı olmuyor. Mesela Gorky en sevdiğim yazarlardan biridir ama Le Guin'i okurken açıkça zorlandığımı hissediyorum. Tabi bunun sebebi eserlerine ideolojisini fazlasıyla sokması, hatta eserlerine ideoloji karıştırmaktan ziyade ideolojisine edebiyat karıştırıyor da diyebiliriz.
-
Ben Murat Menteş'le tanışmıştım. Uzun uzun sohbet ettik, dolaştık vs. Şimdi yeni kitabı çıksa okurum, okuyacağım ama şunu söylemeliyim onu tanımış olmam ve bazı konulardaki görüşlerimizin farklı olması ona olan yoğun hayranlığımı normal seviyelere indirdi ve kitaplarına bakışım koşulsuz sevgiyle kabullenişten eleştirel bakışa evrildi. Tanışmasak sanırım bir süre daha yoğun bir hayranlıkla okurdum kitaplarını.
-
bende şunu farkettim ki yazarı tanıdıkça iletişime geçtikçe eserlerinden soğuyorsun bi kaç kişi hariç forumda da dahil çok yazarda böyle oldu
-
Fark etmez. ursula feministken frank herbert homofobik fikirlerini iki dakikada bir tekrarlamadıkları ve akıcı yazdıkları sürece umursamıyorum yazarların görüşlerini. eğer birilerine karşı bir suç işlemişlerse eserlerine destek vermemeyi seçiyorum. militarist yazarları okumaktan pek hoşlanmıyorum ama eser güzelse bir sıkıntı yaratmıyor.
-
Benim için pek sorun olmazdı. Farklı düşünen, farklı hayat tecrübesi edinmiş biriyle tanışmak gibi bir şey bence.
-
Ben bu konuya daha önce cevap vermiştim ama son zamanlarda bu konuyla ilgili başka bir hassasiyetim olduğunu daha fark ettim.
Cevabım yeniden "eder" olacak.
Yeni ya da potansiyel yazarların kişiliği beni eserlerinden son hız uzaklaştırıyor. Çok bilmiş, üç beş kitap okuyup yazarlığa (!) soyunmuş ve küçük dağları ben yarattım tavırları nedeniyle bir eser bastırsalar bile okumuyorum. Yerli yazarlarımızda ve yerli yazar adaylarımızda bu davranış biçimi giderek katlanıyor ve ben giderek daha çok dehşete düşüyorum.
Hepsi böyle demek istemiyorum. Ancak yaşadığım bir örnekle durumun vahimliğini paylaşmak isterim. Eleştirmenliğim nedeniyle benden ısrarla tavsiye isteyen bir potansiyel yazara, sorduğu bir soru üzerine bir kitap önerdim. Kendisi benden kitabı anlatmamı istedi. Ben de neden kitabı okumadığını sordum. Vakti yokmuş :). Büyük yazarımız benden özet geçmemi istedi :).
Bir eser yazıyorum ya da kitabım çıkmak üzere diye etrafta gezinen yazarcıkların kişiliği beni eserlerinden uzaklaştırıyor. Maalesef ki tın tın öten kurguları ve okur olmadan yazar olmaya çalıştıkları için altı boş yazarlıkları sürekli gözümün önünde.
Sevgili yazar adayları,
Siz doğru düzgün okur olmadan yazar olmaya kalktığınız sürece o dayattığınız, hayırdan anlamadığınız, sakız gibi yapıştığınız müddet boyunca ben o eserleri okumamaya devam edeceğim :). Hodri meydan.
Ek: Rıhtım'ın büyük çoğunluğu üzerine alınmasın :). Buradaki arkadaşların emekleri ve okur kimliklerini izlemek çok güzel. Ama eh, siz de görüyorsunuz yukarıda saydığım türdeki profilleri :).
-
.