Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Liman Kenti => Yolgeçen Hanı => Müzik => Konuyu başlatan: vampireLLa - 23 Nisan 2008, 23:21:49
-
Ne anlıyoruz şu cın cın cın gitarlardan, ne anlıyoruz şu böğürtülerden? Niye kan yağmurlarından, parçalanan vücutlardan ya da insanlık tarihinin trajedilerinden bahsediyoruz? Neden şarkı sözlerimizde “do you want me girl?” yerine “she asked for it” geçiyor? Karlı ve puslu ormanlar, yağan yağmur ya da bir göle silüeti düşmüş eski bir kale neden bu kadar çok hoşumuza gidiyor? En ufak distortion'lı gitar sesi neden dikkatimizi çekiyor? Ne anlıyoruz bu müzikten, hatta bu da müzik mi hakikaten?
Burada bu müziğin geçmişinden, tarihsel öneminden, ne kadar iyi olduğundan ya da neden diğer tüm müziklerden ayrı tutulması gerektiğinden bahsedecek değilim. Bu yazı biraz kişisel, biraz da genel ifadelerle, bu müziğe ve bu müziğin insanlara yaşattıklarına/yaşatabildiklerine dair, daha çok içsel konulara değinmeye çalışan kendi çapında bir denemedir.
Pek çok insanda aynı etkileri gördüğüm için, gerektiğinde kendimden örnekler vermekte de pek tereddüt etmedim.
Zamanında omzuma inen saçlarım artık kısa. Metal gruplarının yer aldığı tişörtlerim bile en fazla iki, üç tanedir. Ve başlamadan önce belirteyim ki, eğer metalcilik buysa, ben bir “metalci” değilim. Ama konu bu müziğin bana hissettirdikleriyse, ben tam bir “metalciyim”.
Bu müziği dinleyen insanların, dinledikleri bu müziğe neden bu kadar çok sevgi, ilgi ve bağlılık gösterdiklerini açıkçası bilmiyorum. Belki genel duruşundan, belki ilgilendiği konuların gerçekliği ve çeşitliliğinden, belki de yalnızca cın cın gitarları çok sevdiklerinden. Olayı ilginç kılan, metal müziği gerçekten severek dinleyen insanların büyük bir kısmının dinledikleri bu müziği “öylesine” dinlememeleri ve bir şekilde -az ya da çok- araştırmaları, yeni grupları, türleri keşfetmeye çalışmalarıdır. Bu elbette her tür müziğin dinleyicisinde var olması mümkün olan bir durumdur. Ancak metal müzik, belki de sahip oluğu tavırdan dolayı, sanki biraz daha “benim müziğim” durumunu yaratır bir hal içerisindedir. Caz müzik dinleyen biri, bu yoruma “hadi ordan” diyebilir belki, ve haklı da olabilir. Ama sonuçta benim müziğim bu ve konuya subjektif bakmak da en doğal hakkım, öyle değil mi? Bu müziği dinleyen insanlar -çoğunlukla- müziklerini başka hiçbir müzikle kıyaslamazlar, buldukları yeni ve iyi grupları bu müziği dinleyen diğer arkadaşlarının da duymasını isterler, konser alanlarında bilet alacak parası olmadığı için başkalarından az da olsa yardım isteyen kişilerin bu isteklerinde -çoğunlukla- samimi olduklarını bilirler.
Kişisel konuşmam gerekirse, ben bu müziği ilk olarak 11-12 yaşlarımda duydum. Metal müziğin televizyon veya radyoda yaygın bir yayını olmadığından, o yaşlardaki çocukların bu müzikle tanışması genelde tesadüfler üzerine kuruludur. Bendeki durum da farklı değildi. İlk kez dayım sayesinde duyduğum metal müzik, 15 yaşıma gelene kadar sadece güzel bir müzik konumundayken, bu yaşımdan sonra her yönüyle ilgimi çeken bir hal almış ve en büyük hobim durumuna gelmişti. Sadece bu müziğe olan açlığım ve sevgim beni sabahın 6'sında bisiklet selesine oturtuyor ve kulağımda “…And Justice For All” ile yazlığımızın bulunduğu çevrede turlamaya götürüyordu. Sadece bu müziğe olan sevgim derste gömlek içinden walkman kulaklığını geçirip, elimle kulağımı kapatmak suretiyle “Countdown To Extinction” dinlememe yol açıyordu. Sadece bu müziğe olan sevgim beni, geceleri dinlerken uyuyakaldığım walkman'im için her sabah yeni pil almak zorunda bırakıyordu. Neden başka müzikler dinleyen arkadaşlarım bunları yapmıyordu? Bir ben mi deliydim? Neden zamanla benimle aynı şeyleri yapan arkadaşlarımın da benim dinlediğim türde şeyler dinlediklerini öğreniyordum? Metal müziğin benimsenmesi ve sahiplenilmesi olgusu işte burada ortaya çıkıyor.
13-14 yaşımda biri bana “neden bu gürültüyü dinliyosun, manyak mısın?” diye sorduğunda verdiğim cevap genellikle “sen anlamazsın” oluyordu. Şimdi bakıldığında belki anlamsız, kaçamak ya da desteksiz bir cevap olsa da, o yaşlardaki bir insan için bu son derece anlamlı ve geçerli bir yaklaşımdı. “Sen anlamazsın”, bu müziğin “benim” olduğunu gösteriyordu; belki de yaşattığı kelimelere dökülemeyecek hissin bir dışa vurumuydu. Bu durumun yalnızca benim için geçerli olduğunu sandığım o zamanlarda, elbette ki çok yanılıyordum. Çünkü bu müziğe benim kadar, hatta benden daha çok bağlı insanlar olduğunu görüyor ve zamanla aslında daha hiçbir şeyden haberimin olmadığını fark ediyordum. Ancak o yaşlarda bile farkında olduğum bir şey vardı: ben bir daha bu müzikten başka bir şey dinleyemezdim… haklıydım.
Neyse ki sınıfımda bu müziği az-çok dinleyen birkaç arkadaşım daha vardı ve böylece bu müziğin paylaşım yönünü de yaşama şansım oldu. Öğle teneffüslerinde hep bu müzikten konuşabiliyor, “Pantera diye manyak bi grup varmış” diye muhabbet edebiliyor, ders esnasında sırama hafifçe “datdara datdat datdat!” diye vurunca arka sıradan gelen yine aynı hafiflikteki “Blackened!” cevabını duyabiliyordum.
Örnekler çoğaltılabilir. Burada kendimi anlatmıyorum; bunları yaşayanın yalnızca ben olmadığımı biliyorum. Bahsettiğim bu hoş enstantanelerin benzerleri, biliyorum ki bu yazıyı okuyan ya da okumayan çoğu metal müzik dileyicisi için de geçerli. Zaten tüm olay bunu bilmekten geçiyor.
Farkındasınızdır, “neden metal müzik?” sorusuna şu ana kadar en ufak bir cevap verebilmiş değilim; bunu yapabileceğimi de sanmıyorum. Ama tek bildiğim, benim ve benimle birlikte milyonlarca insanın bu müziği başka hiçbir şeyde bulamadıkları hisleri, heyecanları, coşkuları ve hüzünleri bulmak için kullandıkları ve bunu asla başka bir şeyle değişemeyecekleri. Konserlere gidiyorum, saçları bembeyaz olmuş, arka taraflarda duran ve hiç hareket etmeden, yalnızca tebessüm ederek sahneye bakan amcalar görüyorum. İşte o zaman, sebebini bilmesem de ben de tebessüm ediyorum. Konserlere gidiyorum, bazen en önde oluyorum ve arkaya baktığımda kalabalığın üstünden adeta duman tüttüğünü görüyorum. Konserlere gidiyorum, sevdiği ve beklediği parça başladığı anda insanların ne kadar mutlu olduklarını, ağladıklarını görüyorum. Bir kez daha, bu her tür müzik için geçerli olan bir şey diye düşünüyorum. Ama yine de, “Bard Song” başladığında yükselen uğultuyu hiçbir şeye değişemiyorum. “Jotun” girdiği anda yanımda bayılan çocuğu unutamıyorum. “Master Of Puppets”ın girişiyle kalabalıkla birlikte bir anda stadyumun bir ucundan diğerine doğru savrulmamı aklımdan çıkaramıyorum. Arkadaşlarımla birlikte bir müzik dükkanına girdiğimizde, dükkanda bir heavy metal reyonu oluşunun ve bu yüzden de bir süre o dükkanda kalacak olmamızın arkadaşlarımın hoşuna gitmemesini seviyorum. Rafta almayı çok istediğim iki-üç albümü gördüğümde hangisini alacağım konusunda yaşadığım tereddütü, saçma da olsa seviyorum. Yaşı benden büyük birinin konserde delicesine headbang yapmasını seviyor, onun yıllar önce o parça eşliğinde neler hissetmiş olabileceğini az-çok tahmin edebiliyorum. Bu bağlılık, bu sadakat başka bir şey; pek çokları için adeta bir ihtiyaç.
Bunun sebepleri neler olabilir? Sert müziğin bizi çeken yanı acaba nedir? Bulutsuzluk Özlemi'nden Nejat Yavaşoğulları, Satanizm tartışmalarının yaşandığı o saçma sapan dönemlerde, Siyaset Meydanı programında şöyle demişti: “Metal müzik zeki insanların müziğidir. Metal dinleyen çocuklara bakın, çoğu cin gibi çocuklardır.” Aynı şeyi Moğollar'dan Cahit Berkay da demiştir: “Metal müzik, kafası çalışan adamların yaptığı zeki bir müziktir.” Gerek insan emeğine dayalı icrası, gerek kimi şarkı sözlerindeki felsefe denebilecek düzeylere ulaşabilen derinlik, gerek müzisyenlik ve enstruman kullanımı konusundaki ustalık, gerek de kimi konsept albümlerde yakalanan ve ortaya adeta bir sanat eseri çıkartan yaklaşım, bu müziğin sanıldığı gibi gürültü ve kafa sallama müziği değil, bilakis son derece entelektüel, elit ve akıl dolu bir müzik haline gelmesini sağlıyor. Saçma sapan konular, anlamsız albümler, gereksiz gruplar yok mu? Elbette var. Ancak seksenlerdeki thrash metal gruplarının sözlerini okuduğunuzda, kimi progresif metal gruplarının konsept albüm konularına baktığınızda, ya da örneğin bir Death'in insanın içini titreten riff'lerini dinlediğinizde, bu müziğe katılan zeka dozajının kimi zaman/çoğu zaman hiç de az olmadığını görmeniz mümkün.
İnsanların bu “müziklerine” karşı olan bağlılıklarına dair başka bir örnek mi istersiniz? Başka hangi müzik türü için binaların zemin katlarında, bodrumlarında stüdyolar açılıyor ve binlerce çocuk bu çoğu zaman havasız olan odacıklara para akıtıp kendilerini geliştirmeye çalışıyor, sevdikleri şarkıları çalıyor? Başka hangi müzik türünde insanlar güneşi ve kızları bırakıp Florida sahillerindeki evlerinin bodrumlarına kapanıyor, kıçlarından ter damlayarak şarkılar kaydediyor, saatlerce stüdyolara girip albümler yapmaya çalışıyor? Başka hangi müzik türünde insanlar yapacakları konsept bir albüm öncesinde gerekirse onlarca kitap okuyor, kütüphanelerde araştırma yapıyor?
Dediğim gibi, amacım metal müziğin avukatlığını yapmak değil. Bu müzik bazıları için öylesine yoğun duygular barındırır ki, dinledikleri bu müzik hakkında konuşmaktan, yorum yapmaktan bile kaçınırlar. O nedenle metal müziği daha fazla övmek ve gereksiz sıfatlarla boyamak istemiyorum. Hepimiz neyin ne olduğunu biliyoruz.
Yazının başlığında sorduğum soruya cevap bulamadığım, ve bulunamayacağını düşündüğüm bu yazıya burada son veriyorum. Bu yazı bir sayfa da olsaydı, cilt cilt ansiklopedilerden de oluşsaydı, yine de fark etmezdi; ben “Leper Messiah”ı on bininci kez dinleyişimde de aynı zevki alırdım, “Tornado Of Souls”u her dinleyişimde paltomun cebindeki ellerime hakim olamayıp hayali perdelere basardım; “Punish My Heaven” discman'imde her çalışında gece vakti yanan araba farlarında parlayan salyalarımı saça saça “paniş may hevıııııııın!” diye bağırırdım (tabi içimden bağırırdım, deli miyim yolun ortasında bağıracam).
Başkaları için bir anlam ifade etmese de, biz bu gürültüden çok şey anlıyoruz, ondan vazgeçemiyoruz. Bu müzikten hoşlanmıyorsanız boşuna uğraşıp da anlamaya çalşmayın.
“Siz anlamazsınız”.
kaynak: metal-pit.com'dan Brainworm yazısından alıntıdır.
-
niye metal dinlerim? metal bende nasıl bir etki bırakır?
öncelikle hayatımdan bahsediyim. hayatımda zor zamanlar geçirdim ve zor zamanlar geçiriyorum. bu zor zamanlarda bana en iyi ilaç müzik oldu. ve dinlediğim müziklerde de sürekli sertleşme oldu. önce kornla başladım. sorna kuzenimin önermesiyle daha sert gruplara geçtim ve metalle tanışmam bu şekilde oldu.
metal bana ne yapar? metal beni sakinleştirir. ne kadar sert olursa ve müzik ne kadar güzel olursa ben o kadar sakinleşiyorum, rahatlıyorum, huzur buluyorum, mutlu oluyorum. kendimi dünyadaki herkesten herşeyden daha özgür hissediyorum. kendimi dünyadan uzaklaştırıyorum. ve bu dünyadan uzaklaşabilmek için elimden geleni yapan birisiyim.metal benim duygularımı yansıtıyor. bana yaşama sevinci veriyor. sabahları okula giderken mp3ümden dinlediğim metal, okula gitmeme rağmen beni mutlu ediyor.(okula gitmek hiç de mutlu olduğum bişey değildir) beni benden alan beni benden uzaklaştıran şey metaldir. metali seviyorum ve asla kopamıyorum. hangi ruh hali içinde olursam oliyim yine de dinliyorum, mutluyken dinlemek harika oluyor, üzüntülyken dinlemek bana üzüntümü unutturuyor, normal haldeyken dinlemek beni mutlu ediyor, kızgınken dinlemek sinirimi alıyor... örnekleri çoğaltmak mümkün. metali erzaman ve heryerde dinlemek isterim.
okulda arkadaşlarla bazen tartışıyoruz. sınıfta metal dinleyen sanırım tek ben varım. 1 arkadaşdaha var ama onunla samimi değilim. arkadaşlarım rap veya rock dinliyorlar ve soft rock seviyorlar. onların dinlediği müziğe göre sözler çok önemliymiş. tamam sözler önemli ama müzik pop müziği olduktan sorna ritm hiç değişmedikten sorna o gitarın sesini duymadıktan sorna hep aynı ritm olsa ne önemi var ki. bunu 1 türlü anlayamıyorlar. rap müzik nedir ki? hep aynı ritimde devam eden söyleyenin mıymıy birşeyler mırıldandığı ki birşey de anlaşılmıyor, pop müziğin 1 başka versiyonu.
benm düşünceme göre müzik dediğimiz şeyde ilk önce MÜZİK gelir, sonra sözler gelir. sözler elbette önemlidir ama eğer söz duymak istiyorsanız şir okuyun şiir dinleyin derim. ama eğer müzik dinliyorsanız ilk önce müziği hissetmelisiniz.
hepinize bol metalli günler :)
-
guzel yazıymıs fakat takıldıgım bikac nokta var. birincisi turkiyede metal dedigimiz olgu hergun gectikce kendini yerden yere vurmakta. bazı bazı grup ozentilikleri bazı bazı kisilik bozukluklarından kaynaklanıyor olsa gerek, insanlar vucutlarında mumkun oldugunca fazla delik actırıp mumkun oldugunca abest gorunerek "metal" dedigimiz tarzı yansıtabileceklerini dusunuyorlar. kesinlikle yanlış. bakın "bence" demiyorum bu gercekten yanlış. bir tur karalama politikası olarak bile algılayabilirim bunu. ha şu olsa tamam "abi benim tarzım bu metalle bi alakam yok.." ama nerdee.. gidin gorun bunu gurur duyarak yapan pek cok insan six feet under dan yada ne bileyim slayerdan falan etkilenmemişse (ornekler cogaltılabilir..) gelin bulun beni... sonrası size kalmış..
hee bir başka noktada.. ben şu cuyum bu cuyum dusuncesine karsıyım. yani neden kendini sınırlandırırsın ki? "ben metalciyim arkadaaaaaaaş bana oyle alternatif falan teeeers olmaaaaz.." dersen basit ve 2 kelimelik bir cumleyle cevap veririm "hadi.... len....!" egerki dogru olan oysa o zaman sorun bende. sorunun ne oldugunuda soyleyem "sizofrenim" cunku yeri geldiginde metalde dinleyebilirim yeri gelir (bazı dış etkenlerden dolayı) blues dinlerim (ama bundan keyif alırım tabii) yeri gelir post rock a takarım vitesi yokuş aşşşaaaaaa.. herneyse..
demek istedigim kendini ifade edebilmek guzel birsey.. eh begenmek ve hatta yanlış bi tabir olmasın fakat tapmakta guzel birsey ama bana sorarsanız "söz konusu muzik oldugunda gerisi teferruattır". haydi selametle
-
kesinlikle roach'a katılıyorum...
ben metal müzik dinlerim... grupları takip etmek için özel çaba sarfetmem ama yeri geldiğinde de coşmasını bilirim.
fakat müzik ruh haline göre değişen bir şeydir... yani metal dinleyen biri "ben ne zaman müzik dinlesem metal dinliyorum. mutlu olduğumda, sinirli olduğumda, üzgün olduğumda... hiç fark etmez..." diyorsa büyük yanılgı içindedir. Farklı müzik türleri farklı ruh hallerine hitap eder ve yeri geldiğinde hepsi dinlenir. (Rap ve arabesk dinlemem orası ayrı ama dinleyenlere de saygım var tabi =))
sonuç olarak metal müzik yapanları akıllı olarak nitelendirmek -böyle kastetmeseniz bile- diğer müzik türlerini icra eden sanatçıları akılsız olarak nitelendirmektir. Bu da sonuna kadar yanlıştır...
-
konuyu koyan tipi tip olaraktan ben yazayım bide
müziğe 9-10 yaşımda boybandlerle başlamış bir tiptim (öncesinde inekliyodum) 11 yaşımda $eboyla rock'a geçtim gothictir metaldir alternatiftir vs vs'dir her çeşidini dinledim... ama hiç arabesk rap pop r&b dinlemedim yani dinlemedim derken mtv'de şurda burda müzik dinlerken cıktığında (mp3-m4 yokken) mecbur dinliyodum... ama beni bulmamı sağlayan şey rock oldu bu death metal alt/rock punk/rock emo goth vs vs hepsi oldu tek birşeyde bulmadım kendimi rock'ın tüm alanlarında beni anlatan şarkılar oldu çoğunluğu ruhsal durumum sağlıyodu baştan aşağı death metal metal şu bu da oldu ... ben kendimi böyle buluyorum ark. cok sinirli oldugumda açıyorum bazılarına göre zımbırtı kulak gıcırdatıcı sinir bozucu olan müziğimi transa giriyorum (kötü örnek olmak istemem ama) sigaradır içkisidir kesmesidir caniliğidir, kendime geliyorum üzgün oldugum zaman açıyorum daughrty 3 doors down lost prophets (4am forever) santana falan onları dinliyorum mutlu olduğumda canım delirmek çıldırmak istediğinde ise dans edebilceğim coşup delircğeim şeyler dinliyorum...
hayatı belirleyen, ruhsal duruma göre müzik zevkini seçen dinleyen biziz sen götiksin sen rappersın sen müslüm babacısın ayırım yapmam (sevmem o ayrı konu ama ayırmam) nede olsa zevkler renkler.... kısacası .... kısacası yok toplayamadım durumu :D neyse anlamışsınızdır heralde....olmadı sonralarda yazmaya devam edicem
-
(Rap ve arabesk dinlemem orası ayrı ama dinleyenlere de saygım var tabi =))
ben pop dinleyenlere pek saygı duyamıyorum ya xD kişisel algılamayın :P
-
benm düşünceme göre müzik dediğimiz şeyde ilk önce MÜZİK gelir, sonra sözler gelir. sözler elbette önemlidir ama eğer söz duymak istiyorsanız şir okuyun şiir dinleyin derim. ama eğer müzik dinliyorsanız ilk önce müziği hissetmelisiniz.
Ya burda sana gerçekten katılıyorum. Buna örnek olarak Burzum var. ŞarkıLarında çoğunluk olarak sadece müzik var. Ve metaL türü bu konuda bazen sadece müzikten ibaret oLsa biLe müzikseverlere kendini dinlettiriyor ve sözler olmadan da birşeyler hissettiriyor (:
-
Tornado Of Souls ve Holy Wars The Punishment Due dinlerken bende oynatırım hep elleri :D
öncelikle yazı için saol. sonralıkla:
Metal'i saçma bir müzik türü, paso gürültü, metal dinleyeni de satanist olarak adlandıran insanlar mevcut. Sevmem onları ancak kendini metalci sanan, metal ile piyasa yapıp metalden bir dışkı çakmayan genellikle nu'cu arkadaşlara hepten gıcık olurum. Bi de onlar demez mi metali hor görüyorlar falan. cık cık cık
Metal içimizde saklı kalan hayvanı ucu paslı bir mızrakla dürtüp içimizde onu ayaklandırmaktır, pandora'nın kutusunda saklı olan sadizm, mazoşizm, cinsellik gibi dürtülerimizi ağır distortion ve twin pedalla kutuyu patlatıp içimize salmak ve bundan ilginç bir zevk almaktır ve müziği kapattığımızda onları kutunun içine geri atmaktır. Birikmiş stresi headbang ile sağa sola savurmaktır metal. Evet, metalden bir şey anlamayan tiplerin dediği gibi metal bir gürültüdür ancak o gürültüden zevk alabilmektir aynı zamanda. O durmadan farklı şekillerde çıkan gürültünün, aptal pop ritmleri gibi hep aynı şekilde gitmediğini, orijinal olduğunu ve bir anlam taşıdığını fark edince metalci diye tabir etmeli kendini insan. Metal altlardadır, metal piyasa müziği olmamalıdır asla. Metal birbirine tezat duyguları aynı anda yaşamakta olabilir elbet. Linkin Park'ın solistinin gırtlağını kesmek, limp bizkit gitaristlerinin bileklerini koparma isteği de olabilir metal, sevgiliye kavuşma isteği de, intihar dileği de, şeytana olan özlem de olabilir metal yada bir kadını parçalara bölüp cinsel organını yeme isteği... Aynı şekilde güzel bir bahar günü, kırlara uzanmak ile ilgili de olabilir metal.
Özetlemek gerekirse yaşayamadığımız, ayıp olarak gördüğümüz, yasakladığımız eylemleri gitarlar susana kadar yaşayıp bu tehlikeli istekleri bünyemizden atıp rahatlamaktır!
Norveç Black'inin satanizmi, Finlandiya Death'inin öfkesi, Amerikan Grind'inin sado-mezo cinsel arzuları, Glam'in yumuşaklığı, Thrash'in savurganlığı, Alman Folk'unun özlemi, Piyasacı Amerikan Nu'sunun hoplayalım zıplayalım biz kralız havası metal....
Alex Webster (Cannibal Corpse bas gitaristi)'ın distort bassı, Jeff Hanneman ve Kerry King' (Slayer gitaristleri)in soloları, Pete Sandoval (Morbid Angel davulcusu)'ın twinleri, Chris Barnes (Six Feet Under solisti)'ın brutali, Varg Vikernes (burzum solisti)'in screami yada James Heitfield (açıklamama gerek yok heralde :P)'ın cleani olabilir metal. Tüm tezatlıkları aynı anda barındırmak olabilir metal. Gürültüdür yani, bir karmaşa. Bu yüzden kimse anlayamayabilir! Herkes kaldıramayabilir! Zorlamamak lazım...
-
bu yazı facebook.ta yazıyodu ve cok begenmıstım..burda olmasna da cok sevındım..gercekten okunması gereken bi yazı..ck baska bişey metal müzik gercekten..siz anlamazsınız ;)
-
Okurken gözlerim yaşardı desem inanmazsınız herhalde..? O kadar eleştiriden sonra doğru yolda olduğumu anlamak kadar huzur verici bir şey yok..
Harika bir yazı.. Teşekkürler. :)
-
kesinlikle yazılan herşeye %100 katılıyorum.. metal müzik dinlemenin nasıl bişey olduğu anlatılmaz yaşanır bence
-
ahh ahh keşke babamla aramda geçen tartışmalarda söyleyecek iki kelimem olsa diye düşündüğüm zamanlarda üzülmeseymişim meğer herkesin hisleri böyleymiş kimse yanıt veremiyormuş... ben de metalciyim bunun iyice farkına vardım... Ayrıca metale nu-metalle (her ne kadar metal diyemesek de buna) başladım sonradan sonraya metale döndüm bir süre sonrada kendi çapımda metallica manyağı olup çıktım ve şimdi nu dinleyemiyorum... Bu arada duracell ile bir anlaşma yapsak da şu pilleri indirimli alsak bayağı güzel olurdu ;D mp3ün pili bitti annemler de bu yüzden bana para vermiyorlar artık şarjlı piller de bnm mp3ü ayakta tutamıyorlar yenilemek gerek... offff offff :hemk :hemk :hemk ;D ;D
-
sanırım insanın doğasıyla örtüşen bi müzik ...ama sewmedim sevemiyorum ;D ;D
-
sevilmezmi ya :P herkesin karakterine bağlı olarak dinlediği bir türü bulunabilir :D herkes en az bir türünü sever, garip bir müzik türüdür ne diyim ;D
-
Zamanında omzuma inen saçlarım artık kısa. Metal gruplarının yer aldığı tişörtlerim bile en fazla iki, üç tanedir. Ve başlamadan önce belirteyim ki, eğer metalcilik buysa, ben bir “metalci” değilim. Ama konu bu müziğin bana hissettirdikleriyse, ben tam bir “metalciyim”.
buraya sonuna kadar katılıyorum ben tekrar tekrar okudukça daha iyi oluyorum... eğer gothic'lik metalcilik emo culuk sadece kıyafetlerle olunuyorsa ve insan ona göre yargılanıyorsa ozaman durucaksın orda siyah giyinip de eline kedi alınca seni satanist sanan tişörtün biyerinde ufak bi pembe görüldüğünde hayrola cici kızmı oldun diyen tiplere sinir oluyorum... bi insanın kişiliği müzik tarzı vs'si tamamen ama tamamen kıyafetlere yansıtılmamalıdır... misal ben toplantılara gittiğimde mecbur grand tuvalet tarzı giyinmek zorunda kalıyorum ama oraya gidene kadar mp4ümde apo.'sudur haggardı'dır metallicasıdır sebo'sudur dinlerde giderim ... hadi tamam pespembe rüküş allı pullu seyler giyinip metal dinleyen death metal dinleyen görmedim ama herşeyde kıyafet değildir...
13-14 yaşımda biri bana “neden bu gürültüyü dinliyosun, manyak mısın?” diye sorduğunda verdiğim cevap genellikle “sen anlamazsın” oluyordu. Şimdi bakıldığında belki anlamsız, kaçamak ya da desteksiz bir cevap olsa da, o yaşlardaki bir insan için bu son derece anlamlı ve geçerli bir yaklaşımdı. “Sen anlamazsın”, bu müziğin “benim” olduğunu gösteriyordu; belki de yaşattığı kelimelere dökülemeyecek hissin bir dışa vurumuydu.
bende cok duydum hala duyuyorum hala otobüste kıs şunu diyip şoförün dinlediği türkçe pop rap arabesk parçalara "aç abii şunun sesini" diyen insanlarla birlikteyiz... ben açınca terbiyesiz oluyorum onlar açınca hiç.. cevap verince gene ben terbiyesiz oluyorum.. neyse... evet "sen anlamazsın" dinledin mi ki bir kere. bir kere kulağına takmaya çalışınca "bune bangır bangır bağırıyo manyakmısın cocğum sen sağır olcan" deniliyor... bu "benim müziğim ben sana ne desemde sen an-la-maz-sın"
Farkındasınızdır, “neden metal müzik?” sorusuna şu ana kadar en ufak bir cevap verebilmiş değilim; bunu yapabileceğimi de sanmıyorum. Ama tek bildiğim, benim ve benimle birlikte milyonlarca insanın bu müziği başka hiçbir şeyde bulamadıkları hisleri, heyecanları, coşkuları ve hüzünleri bulmak için kullandıkları ve bunu asla başka bir şeyle değişemeyecekleri. Konserlere gidiyorum, saçları bembeyaz olmuş, arka taraflarda duran ve hiç hareket etmeden, yalnızca tebessüm ederek sahneye bakan amcalar görüyorum. İşte o zaman, sebebini bilmesem de ben de tebessüm ediyorum. Konserlere gidiyorum, bazen en önde oluyorum ve arkaya baktığımda kalabalığın üstünden adeta duman tüttüğünü görüyorum. Konserlere gidiyorum, sevdiği ve beklediği parça başladığı anda insanların ne kadar mutlu olduklarını, ağladıklarını görüyorum. Bir kez daha, bu her tür müzik için geçerli olan bir şey diye düşünüyorum. Ama yine de, “Bard Song” başladığında yükselen uğultuyu hiçbir şeye değişemiyorum. “Jotun” girdiği anda yanımda bayılan çocuğu unutamıyorum. “Master Of Puppets”ın girişiyle kalabalıkla birlikte bir anda stadyumun bir ucundan diğerine doğru savrulmamı aklımdan çıkaramıyorum. Arkadaşlarımla birlikte bir müzik dükkanına girdiğimizde, dükkanda bir heavy metal reyonu oluşunun ve bu yüzden de bir süre o dükkanda kalacak olmamızın arkadaşlarımın hoşuna gitmemesini seviyorum. Rafta almayı çok istediğim iki-üç albümü gördüğümde hangisini alacağım konusunda yaşadığım tereddütü, saçma da olsa seviyorum. Yaşı benden büyük birinin konserde delicesine headbang yapmasını seviyor, onun yıllar önce o parça eşliğinde neler hissetmiş olabileceğini az-çok tahmin edebiliyorum. Bu bağlılık, bu sadakat başka bir şey; pek çokları için adeta bir ihtiyaç.
ah ahhh bayılıyorum bu hisse dükkana girince kulaklığı takıp etrafa aldırış etmeden sarkıya eşlik etmeyi, sırf o konser için yapmak zorunda oldugun işleri ve sonunda konser başladığında gözlerini kapatıp kolunu kaldırıp müziğin ritminde headbang yapmayı ve herşeyi unutmayo, dinlediğinde aldığın his, mutluluk, hüzün hepsi hepsi ayrı bir tat ifade edilemez bir duygu bu ya... neyse aslında tek tek her satırı alıp yazmak yorumlamak lazım kendine göre ama suanda pek yapamıycam yavas yavas artık [ne de olsa yaşlandık :D ]
-
sevilmezmi ya :P herkesin karakterine bağlı olarak dinlediği bir türü bulunabilir :D herkes en az bir türünü sever, garip bir müzik türüdür ne diyim ;D
sewmek zorundamıyım ki? :üü
-
sewmek zorundamıyım ki? :üü
Öyle dememiş ki :S Metalin kendin için uygun ve zevk alabileceğin bir türünü keşfedebilirsen bağımlısı olursn manasında şeyetmiş.. ;D
-
o anlamda şey etmiştim ben :) :S ağlama :D
-
İlginç bir müzik evet. Ben de sevmem sevdirmem :D Sevilmez mi ya deyince öle bişey çıkıyo tabi
-
tamam buluruz artık kendimize göre bi tür naapalım ;D
-
Hayatımı bulduğum müzik...
Beni anlatan müzik...
Ben olduğum müzik...
Kendimi bulduğum müzik...
Ve daha anlatamadığım bir çok nedenden dolayı metali çok seviyorum.
Bu arada son ve ilk paragraf çok hoşuma getti.(özellikle son cümle)
Paylaşım için gerçekten çook sağol.
-
Ne yazılırsa yazılsın, ne söylenirse söylensin sevmiyorum, sevemiyorum, sevenleri anlayamıyorum. Fazla müzik dinleyen bi insan değilim zaten ama bilmiyorum sevmiyorum işte. He zaten bak ben anlamazmışım.
-
evet evet her türlü duyguyu bulabileceğimiz tek müzik türü diyebiliriz, romantizm, öfke, nefret her şey var herkes arada bir dinlemeli, ben hep dinliyorum ama tabi o bnm ;D ;D ;D
Hayatımı bulduğum müzik...
Beni anlatan müzik...
Ben olduğum müzik...
Kendimi bulduğum müzik...
Ve daha anlatamadığım bir çok nedenden dolayı metali çok seviyorum.
Bu arada son ve ilk paragraf çok hoşuma getti.(özellikle son cümle)
Paylaşım için gerçekten çook sağol.
aynen hocam aynen :P ;)
-
ilk önce kaan ın yazdıklarının aynısı benm için de geçerli ;D alıntı yapmadım yoksa msj çok uzardı :P;D
en önemli sorunlardan biri de metal dinlediğim için satanist die lakap takılması ;D ne alakası varsa bi türlü anlayamadım bn >:( bn de metal dinlemeye biyerlerden başlamıştım ;D hangi grubu dinlemiştim ilk hatırlmaıorum ;D sonra abimn odasından gelen o müüzik... bir süre sonra öğrendim ki o cradle of filth miş ;D ;D hala dinliyorum seviyorum. :) ve bi aralar metal e kafa şişirici~gereksiz~gürültü diyen bir kişi de şu an metal dinliyor :D ne kadar güzel olduğunu anlayın artık ;D
-
Hayatımı bulduğum müzik...
Beni anlatan müzik...
Ben olduğum müzik...
Kendimi bulduğum müzik...
Ve daha anlatamadığım bir çok nedenden dolayı metali çok seviyorum.
Bu arada son ve ilk paragraf çok hoşuma getti.(özellikle son cümle)
Paylaşım için gerçekten çook sağol.
Budur ya :D
Benim için bir hayat tarzı oldu artık. Metal artık asla kopamayacağım bir şey.. =)
Adım sataniste çıktı, yolda arkadaşlarla yürürken bir kedi görsek aynı anda herkes birden dalga geçmeye başlıyor.
"Kıvırcık, metal dinleyen rocker tipli kız" olarak tanınmaya başladım.
"Yine mi müzik dinlion lan" lafını çok duyuyorum artık, ya da "yine mi a7x, yine mi judas, yine mi iron, yine mi şu, yine mi bu.."
Evdekiler kulağımı sağır edeceğimi sanıyor.
Ve ben yine de bir türlü o müzikten kopamıyorum..
Ama değer, hepsine değer..
-
Budur ya :D
Benim için bir hayat tarzı oldu artık. Metal artık asla kopamayacağım bir şey.. =)
Adım sataniste çıktı, yolda arkadaşlarla yürürken bir kedi görsek aynı anda herkes birden dalga geçmeye başlıyor.
"Kıvırcık, metal dinleyen rocker tipli kız" olarak tanınmaya başladım.
"Yine mi müzik dinlion lan" lafını çok duyuyorum artık, ya da "yine mi a7x, yine mi judas, yine mi iron, yine mi şu, yine mi bu.."
Evdekiler kulağımı sağır edeceğimi sanıyor.
Ve ben yine de bir türlü o müzikten kopamıyorum..
Ama değer, hepsine değer..
Aynen abii ya kesinlikle katılıyorum, sonuna kadar:
Bırak şu saçma şeyleri
Sen eskiden güzel şeyler dinlerdin yine dinlesene ... :(
-
Şu anlamama dalgasını da bi açıklığa kavuştırıyım. Anlamazsın tabi! Önyargıyla yaklaşırsan bir şeye onu elbet anlamazsın. Ki metal müzik önyargıyla yaklaşılmayacak bir müzik gibi de durmuyor. Bir yanda yüzleri corpse paint'li blackçiler, bir yanda boynunda hayvan postları olan detçiler, bir yanda pembe pembe giyinmiş glamciler, bir yanda hoydaaa metalciyiz biz, çok cooluz diye gezinen nu'cular (bu hıyarlar arada hevici de oluyo :P), bir yanda aağh herşey çok boktan, herşey benim üzerime geliyo zaten diye gözü yaşlı, göz altları mor, kara makyajlı gothic-doomcular.
Sıradan bi insan bu manzarayla karşılaşınca önyargıyla yaklaşır tabi. Yaklaşınca da anlamazlar!
-
Şu anlamama dalgasını da bi açıklığa kavuştırıyım. Anlamazsın tabi! Önyargıyla yaklaşırsan bir şeye onu elbet anlamazsın. Ki metal müzik önyargıyla yaklaşılmayacak bir müzik gibi de durmuyor. Bir yanda yüzleri corpse paint'li blackçiler, bir yanda boynunda hayvan postları olan detçiler, bir yanda pembe pembe giyinmiş glamciler, bir yanda hoydaaa metalciyiz biz, çok cooluz diye gezinen nu'cular (bu hıyarlar arada hevici de oluyo :P), bir yanda aağh herşey çok boktan, herşey benim üzerime geliyo zaten diye gözü yaşlı, göz altları mor, kara makyajlı gothic-doomcular.
Sıradan bi insan bu manzarayla karşılaşınca önyargıyla yaklaşır tabi. Yaklaşınca da anlamazlar!
Genel konuşmuşsun ama kendi adıma cevap vermek istiyorum;
Yok hayır, çoktan geçtim ben o önyargıyla yaklaştığım, ne bu böğürtü, gürültü patırtı dediğim dönemleri. Kendi açımdan rahatım önyargımdan kurtulduğum, sevip sevmediğimi anlamama yetecek kadar örneğini dinlediğim ve yine de sevmediğim için. Her insan sevmek zorunda değil geyiğne de girmek istemiyorum, sadece ve sadece sevmiyorum.
-
zaten kimse sevmek zorunda değil ki.insanın ruhuna hitap eden bir müzik türü vardır.ve bu her zaman metal müzik olmaz.
-
Metalciyim,çok sertim hönggg yapan tiplerden iğrenen biri olduğumu söylersem,günde 7 saat heavy metal dinlediğime inanabilir misiniz? her müzik türünün dinleyicilerinden çürük yumurtalar çıkabilir tabiiki.tüm rap dinleyenlerin(burada rapi müzik olarak görmediğimi belirteyim) kültürsüz olduğunu söylerseniz gülerim.tüm metal grupları boktur berbattır derseniz buna da gülerim.genellemelerden kaçınmak lazım tabiiki.kimseyi sevmeye zorlayamayız aslında.ve tabiiki bir müzik türüyle de sınırlı kalmamalyız.ben operadan synthpop a oradan da death metal e kadar türlü müzik dinlerim,önemli olan seçicilik
-
Off rock beni çağırıyor =P ruhum onu dinlerken huzur buluyor var mı daha ötesi?:D
-
Basitçe şöle açıklıyım ilk gitar çalmaya başladığımda popüler parçalar çalıyordum gayet kolaydı ama bi müddet sonra hiç bişey ifade etmemeye başlıyor çünkü aynı şeyler üzerinde dödüğünü fark ediyorsunuz benim bunu fark ettiğm sırada metal müzik dinlemeye başladım ve hem çalış ve hemde müzikalite açısından çok dolu bir tür olduğunu anladım her gün her saniye yeni şeyler ürete biliyorsunuz ve en güzelide bunların kabul görmesi için iyi icra etmeniz gerekiyo yani pop müzikdeki gibi üç dört akorla 5 saatte bi şarkı çıkartıp hit olamıyosunuz(istisnalar kaideyi bozmaz) neredeyse virtüöziteye yakın enstruman çalmanız gerekiyor(tabi bazı türleri için geçerli değil bu) ben bu yüzden metal müzik dinliyorum çünkü bu türün sonu görünmüyor... :D
-
Basitçe şöle açıklıyım ilk gitar çalmaya başladığımda popüler parçalar çalıyordum gayet kolaydı ama bi müddet sonra hiç bişey ifade etmemeye başlıyor çünkü aynı şeyler üzerinde dödüğünü fark ediyorsunuz benim bunu fark ettiğm sırada metal müzik dinlemeye başladım ve hem çalış ve hemde müzikalite açısından çok dolu bir tür olduğunu anladım her gün her saniye yeni şeyler ürete biliyorsunuz ve en güzelide bunların kabul görmesi için iyi icra etmeniz gerekiyo yani pop müzikdeki gibi üç dört akorla 5 saatte bi şarkı çıkartıp hit olamıyosunuz(istisnalar kaideyi bozmaz) neredeyse virtüöziteye yakın enstruman çalmanız gerekiyor(tabi bazı türleri için geçerli değil bu) ben bu yüzden metal müzik dinliyorum çünkü bu türün sonu görünmüyor... :D
bence de öyle, metal müzik her zaman herhangi bir tarzıyla bu dünya üzerinde dinlenmeye devam edecek... bir başka metalci kardeşimiz daha oldu, iyi mi... :P ;D
-
aslında önceden dinlerdim ama arkadaş çevremde derste ümit besen mırıldanıp gösteriş plsun diye metallica adını dilinden düşürmeyenler oldu.tişörtler, rozetler, herkesteki şarkılar, herkeste aynı tarz sıkıldım.bi köşeye attım cdlerimi:D zaten kişilik olarak metal için doğmuşum diyemem.hatta şu sıralar 2-3 şarkıdan sonra yine mızıkama saksafonuma piyanoma dönüyorum.bu özentiler soğuttu beni:P
-
Mızıka ve saksafon kutsal aletler. Onları sevmeli saymalı, korumalıyız. Piyano, ı ıh :P
-
METALCI ADAMIN HAS ÖZELLİKLERİ:
1-işerken cool durur.agzında bi sigara olup,arkasına bakmaz..
2-herzman,her durumda depresyona,hıra gure eğilimli olur
3-ortama girdiğinde selam çakmaz uzun uzun,bi baş sallar geçer
4-guzel içici olur(alkol,sigara)
5-içinden geleni bekletmez aynen dışa vurur,söyler yuze karşı
6-hiçbir zaman sevilmez..o da bunun bilincinde olduğundan oana göre davranır
7-etiketi hazırdır: SATANIST,ATEIST,KEDİ KESEN,OT ,BOK..(sakız calan,çöpte yatan falan demıyolar cok sukur)
8-kapısından mahalleli eksik olmaz(son ses muzık actıgından şikayet varr!)
9-anası ,babası,kuzeni,bilimum sülalesi baskı yapar,laf atar,garıp bakar
10-gitarıyla,kemanıyla,bagetıyle uyur.(baterı sığmıyo yatağa,dnendi)
11-rüyasında ünlü gruplarla turneye çıkar(--hacı gorceksın danı bagırıyo ben ondan felaket cıgırıyom bıde bakmısım sbah olmus annem tepemde..vs gıbı)
12-kafasına koyduğunu yapar.
13-severse tam sever nefret ederse tam eder.ortası yoktur.
14-sevgisini belli etmez.nefretını doyasıya gösterir
15-tras olmayı pek sevmez
16-çakmağı olur.en babasından
17-hayal kurmaz,yapar(--lan sımdı rock'n dark'ta olmak vardı be.. --e hadı kalk gıdelım sallanma)
18-herzman hzurusuzdur,rahat bulamaz,oturamaz
19-baska gruplarda kı elemanlaro pek sevmez.en ıyı grup onun grubudur.
20-tabı karsı grupta bı dişi varsa kurunu da yapar.o ayrı..
21-evi olsa bile gitmez.barlar ne gune duruyor uyumak ıcın
22-marka takılmaz.ama elıne gecerse kullansın.makbul
23-ana-babsını sever ama yaklasamaz.piercing,dövme olayı arayı açar.
24-yok studyodayım,yok gitarımın teli koptu yastayım,aman kabız oldum gıbısınden bahaneler ureterek ortamdan,sevgılıden kacmaz.
25-siyaha adar kendini.çocuğu da metalci olur,torunu da.
26-kafası bozuksa yanına yaklasılmaz
27-ilgi alanları;amfiler,gitarlar,penalr,yei gruplar,vampirler,şatolar,mahzenlerdir..
28-bi de siyah olan hersey
29-aldatmaz!
30-rapçi gördüğü yerde polisi arar.polis gelene kadar da iki posta döver
31-bahar da ıcer samsunda
32-disiplin,kural,otorite,töre,kan davası ..iklemez
33-sakız çiğnemez(en azından ben)
34-yan masayla kontak kurmaz.göz teması ile yetinir.olmadı ateş isteme ayağına yatar,sağlam dostluklar kurar(buarada cakmak,kibrit gerı verılmez)
35-sevginin değerini bilir çünkü her metalci bi dışlanmışlık,bi eziklik taşır içinde
36-laf atanı susturur.(her yontem gecerli)
37-dal sigara olayına mecbur kalır arada.(hele bı de öğrenciyse üni.de)
38-küllüğü taşar masayı kaplar,tınlamaz
39-ışıktan sakınır
40-kapalı yer korkusu hastalıgına muhtemelen yakalanır
41-sanat için soyunmaz
42-sonucta ne olursa olsun o da bır ınsandır.peşinbu yuzdendır kı,bu kuralların hepsini bilir ama yinede sallamaz..kalıplara sokulamaz..
benden bu kadar..kısa bi özet yaptım.eksik varsa tamamlayın
-
alakasız olmuş ,bu da dahil tüm genellemeler yanlıştır zaten :P metalci tabirini sevmiyorum.
-
ama ben seviyorum :S
-
7-etiketi hazırdır: SATANIST,ATEIST,KEDİ KESEN,OT ,BOK..(sakız calan,çöpte yatan falan demıyolar cok sukur)
8-kapısından mahalleli eksik olmaz(son ses muzık actıgından şikayet varr!)
10-gitarıyla,kemanıyla,bagetıyle uyur.(baterı sığmıyo yatağa,dnendi)
12-kafasına koyduğunu yapar.
13-severse tam sever nefret ederse tam eder.ortası yoktur.
18-herzman hzurusuzdur,rahat bulamaz,oturamaz
25-siyaha adar kendini.çocuğu da metalci olur,torunu da.
26-kafası bozuksa yanına yaklasılmaz
29-aldatmaz!
35-sevginin değerini bilir çünkü her metalci bi dışlanmışlık,bi eziklik taşır içinde
36-laf atanı susturur.(her yontem gecerli)
42-sonucta ne olursa olsun o da bır ınsandır.peşinbu yuzdendır kı,bu kuralların hepsini bilir ama yinede sallamaz..kalıplara sokulamaz..
bunlar benm için geçerli :P özellikle de şu satanist muhabbeti. bizim mahallede kedi kalmamış neden ben kesiomuşum HIH diorum başka bişe demiorum :D
-
Konuyu okuyunca yazmadan edemedim çok ufak bir şey söyleyeceğim. Metalci, rapci tartışmalarına pek girmeye yok bana kalırsa. Bir insan "müziği" seviyordur veya sevmiyordur.
-
Neden metal, neden metal? Bilmiyorum... Tuhaf, farklı bir şey... Hele Death... Yorumsuz arkadaşım, önceki yorumumu unutun derim.
-
Bence dinleme sebebimiz piyasa bir müzik olmadığı için (Tamamı değil,belirtiyorum) genelde gerçek sanatçılar tarafından yapılması.Pop gibi punk gibi günümüzde Hollywood aktörü genç yakışıklı yada seksi kimseler tarafından değil de gerçek sanatçılar tarafından icra ediliyor.Gerçek sanatçılar tarafından yapılan her müzik de güzeldir.
Progressive Rock,Ambient Müzik,Blues,Türk Sanat Musikisi...
-
METALCI ADAMIN HAS ÖZELLİKLERİ:
2-herzman,her durumda depresyona,hıra gure eğilimli olur
3-ortama girdiğinde selam çakmaz uzun uzun,bi baş sallar geçer
4-guzel içici olur(alkol,sigara)
5-içinden geleni bekletmez aynen dışa vurur,söyler yuze karşı
6-hiçbir zaman sevilmez..o da bunun bilincinde olduğundan oana göre davranır
7-etiketi hazırdır: SATANIST,ATEIST,KEDİ KESEN,OT ,BOK..(sakız calan,çöpte yatan falan demıyolar cok sukur)
9-anası ,babası,kuzeni,bilimum sülalesi baskı yapar,laf atar,garıp bakar
12-kafasına koyduğunu yapar.
13-severse tam sever nefret ederse tam eder.ortası yoktur.
14-sevgisini belli etmez.nefretını doyasıya gösterir
17-hayal kurmaz,yapar(--lan sımdı rock'n dark'ta olmak vardı be.. --e hadı kalk gıdelım sallanma)
18-herzman hzurusuzdur,rahat bulamaz,oturamaz
22-marka takılmaz.ama elıne gecerse kullansın.makbul
23-ana-babsını sever ama yaklasamaz.piercing,dövme olayı arayı açar.
24-yok studyodayım,yok gitarımın teli koptu yastayım,aman kabız oldum gıbısınden bahaneler ureterek ortamdan,sevgılıden kacmaz.
26-kafası bozuksa yanına yaklasılmaz
27-ilgi alanları;amfiler,gitarlar,penalr,yei gruplar,vampirler,şatolar,mahzenlerdir..
29-aldatmaz!
32-disiplin,kural,otorite,töre,kan davası ..iklemez
35-sevginin değerini bilir çünkü her metalci bi dışlanmışlık,bi eziklik taşır içinde
36-laf atanı susturur.(her yontem gecerli)
39-ışıktan sakınır
40-kapalı yer korkusu hastalıgına muhtemelen yakalanır
41-sanat için soyunmaz
42-sonucta ne olursa olsun o da bır ınsandır.peşinbu yuzdendır kı,bu kuralların hepsini bilir ama yinede sallamaz..kalıplara sokulamaz..
bunlar uydu :P
-
Gerçekten iyi gitaristlerin, davulcuların ve vokalistlerin yaptığı bir müzik tarzı bence. Diğer müzik türlerine baktığımızda, özellikle pop'da, çoğu canlı performans bile yapamıyor. Hepsi stüdyoda sesleriyle bir güzel oynatıp albüm yapıyorlar. Ama bakın birde Metal'e, garajında kaydedip albüm yapan adam bile var.
-
abi zaten pop müzikte falan fazla bi emek yokki arkadaki müzik bilgisayardan geliyi adam/kadın sadece sarkı söylüyo oda shoplanmıs sesle çok komik oluyo onlar izlerken yarılıyorum :D
-
Madonna'yı izlemek ayrı bir keyif ama öyle demeyin. Ajda Pekkan'da öyle ikiside aynı seviye iyi sanatçılar bence. Pop'un devleri diyebiliriz sanırım. Ama onlar bile canlı performans'da batırıyor.
Dipnot: Geçen hafta disco kralında kondom şarkısı söyleyen kadın vardı. Canlı ve rock versiyonunu söylemeye çalıştı. İzlemenizi istemezdim, çünkü izleseydiniz bir daha şu fani dünyada gülecek daha komik birşey bulamazdınız.
-
Pop müzikte bizim metaldekinden çok daha büyük orkestralar kuruyorlar. :D
-
Size metal müzik hakkında kendi düşüncelerimi sunmama izin verin lütfen . İşte başlıyorum :
Öncelikle metal müzik dinlediğimde isyan etmek -sadece isyan etmek değil tabi ki diğer duygularımıda etkiler-, gelir aklıma ki buda benim en çok yapmak istediğim şeydir bu dünyada ama nedense toplum psikolojisi dediğimiz olgu yüzünden genelde benim gibi toplumun tepkisinden çekinen insanlar kendilerini bu müzikte bulurlar.Şahsen ben bu dünyaya ve bu düzene -sadece bunlarda da değil tabi ki örneğin insanların robot gibi duygusuzca işlerine gidip gelmesi yada ne biliyim bir şey satan bir insana teşekkürü bile çok görmeleri gibi... - isyan etmek isterim ki bu gerçekten içimden geçen bir şey.
Biraz derine indim sanırım çünkü müzikten içsel dünyayalara kadar geldik. Ama asıl olay bana göre bu çünkü her müzik türü farklı farklı insanların iç dünyasına hitab eder ki buda insanların kendilerini o müzik türünde bulmaları anlamına gelir. Ve bence bu çok güzel bir şey -insanların kendilerini herhangi bir şeyde kendilerini bulmaları-, onların kendilerini daha mutlu hissetmelerine katkı sağlar. Bu yüzdendir ki ben bu söylediklerimden yola çıkarak Metal müziğin beni mutlu ettiğini söyleyebilirim. :D
-
ben metali sert olduğu için severim mesela amon amarthı dinlerken insan zıplayıp hoplamamak için zor duruyor ama tarkandır vs vs fasa fiso hiç heyecan yok anlattığı tek şey aşk meşk amon amarth bişey anlatıyor demiyorum ama müziklerinin türü güzel anlatabildimmi
-
aaa öyle deme metal müzik'de de aşk meşk anlatılır ama bizim aşk meşkimiz farklıdır... lacrimas profundere dinlersen eğer (özellikle eski solisti christopher schmid ile olan sarkıları dinle) okadar güzel şekilde anlatır ki aşkını öncesini sonrası hislerini falan... metal apayrı bişi.. sözlerde anlam var yapılan müzikde anlam var....notalar gitarla baterinin birleşimi araya katılan vokaller sopranolar falan filan ... poptur bilmem nedir suna buna bakarsan eğer sözlerde anlam olmayan müziği bişiye benzemeyen bi çeşit "bişeey"
-
Benim müzik olarak ilk başlarda yaklaşık 3 sene önce başka bir şeye ihtiyacım vardı. Ağlamak, üzülmek, aşk duymak istemiyordum. Benim istediğim insanın hatalarını yüzüne vuran, hayat için direnç veren, herşeyin cinsellik olmadığını savunan bir müzik türüydü. Kendi isteğimle bilerek İron Maiden'e başladım Antalya'da tanıdığım metalci yoktu o zamanlar. Iron Maiden dinleyince tam istediğim şeyi buldum diyebilirim. Sonrası çok kolay geldi zaten. Ayrıca Türkiye ortamında "gerçek" metal dinlemek bence ayrıcalıktır. Karşından türbanlı, kabadayı geçerken onların bazı şeyleri anlamadığını bilirsin ama (ben) karşımdan Manowar yahut Blind Guardian tişörtü giyen biri görünce seviniyorum. İşte o benim işim onunla diyorum. Aynı zamanda çoğu kişi hoşlanmaz ama ben Türkiyede metale bakışı seviyorum. Bizden korkuyorlar, tırsıyorlar, laf edemiyorlar ve sadece yeteri kadar deneyim ve zekaya sahip kişiler gerçeği biliyor. Ben metalin böyle kalmasını istiyorum 35 yıldır lanetlendiği gibi. Ben televizyonda MetalStar adında program görmediğim yada metal hakkında konuşulan ulusal kanallar görmediğim için mutluyum. Sam Dunn un dediği gibi "Bize bakıyorum da Sizsiz de idare ediyoruz!" umarım canınızı sıkmamışımdır.
-
Metal müzikle tanışmam 8 sene öncesine dayanır. Bir arkadaşımın evine davet etmesi ve bana bazı grupları dinletmesiyle başladı bu müziğe olan ilgim. O zamanların bilinçli gençleri olarak adlandırırdık kendimizi. Hayata bakış açımız hep sorgulamakla geçmekteydi. Sürekli araştırıp birşeyler öğrenme gayemiz vardı. Hep farklı bakış açıları yakalardık. İşte o ortamdaki arkadaşımın bana metal müziği aşılaması belkide bundan dolayı kolay oldu. Anlattı saatlerce. Neden bahsettiğini, felsefesini, neyi sorguladığını. Bende dinledim 14 yaşındaki toy bir genç olarak. Aslında anlayabiliyordum, hak verdiğim noktalarda oluyordu ama tam anlamıyla bünyeye kabul ettirememiştim. Zamanla bunu atlatacağımın ve metal müziğin bana anlattığı şeyi anlayacağımın farkındaydım. Metal müzikle ilgili araştırmalar yaptıkça kendimden çok şeyler buldum. Buldukça ilgim arttı ve kavradım. Her seferinde yeni birşeylere açılmakta idim. Felsefesini liseye geçtiğimde bünyeme oturtmuştum. Evet belki zor bir süreçti bu. Aman banane neyi sorguluyorsun, neye karşı duruyorsun diyebilirdim elbette. Ama ben diğer yolu seçtim. Gün geçtikçe aşık olmaya başladım bu müziğe. Sadece felsefesine değil müziğin ta kendisine.
Gün geçtikçe air guitar başladı. Atılan her soloda kendimden geçmekte olduğumu farkettim. Davul sesiyle irkilip gitarda zirveye tırmandım. Artık anlam kazanmıştı benim için. Hiçbirşey bana onun hissettirdiklerini hissettirmiyordu. Her notada titrediğim zamanlar oluyordu. Hayatıda daha farklı sorguluyorduk. Ufkumuz biraz daha genişlemişti. Karşı duruşun, sorgulamanın, bilinçlenmenin temel taşı olmuştu benim için. Bazen çok şeyin çözümünü onda bulur hale gelmiştim.
Gelişim süreci tamamlanmıştı benim için. Artık pişmiştim bu müzikle. 8 sene boyunca hep yanımda oldu. Mutlu anlarımda da üzgün olduğumda da hep benimle kaldı. Bende onu bırakmadım asla. Evet hiçbir zaman saç uzatmadım. Hiçbir zaman grupların tişörtlerinide giymedim. Yada ortalarda çok pis metalciyim diye dolanmadım. Hep kendi içimde yaşadım bu öğeyi. Kişiliğimden ödün vermeden onu kişiliğime katıp devam ettim bu yola. Konserlerde kimi zaman ağlarken, kimi zaman gülerken, kimi zaman kendimden geçerken buldum kendimi. Sanki bu dünyaya ait olmayan bir hediye verilmişti bana. Ve hala ne zaman bir solo sesi duysam ilk günki gibi heyecandan titrediğim olur :=)
Ama müziğin acıtan yanlarını gördüm. Ortam yapmak, farklılaşmak adına bu müziğe dalanları gördüm. Neyi anlattığından haberi olmadan sadece ritmine kapılanları gördüm. Özentiliğin had safhasına ulaşmış insanları gördükçe daha fazla acımaya başladı içim. Evet bana verilen hediye kirleniyordu. Kirletenler ise neyi kirlettiğinin farkında değildi. Hissizce, anlamsızca dinlenilmesi neden ki? Neden bozuyorsunuz ki? İşte burda çıkmaza saplanıp kalıyorum. Bazen hepsini bir stadyuma doldurup yakmayı bile istiyorum. :) Sizden tek isteğim bu müziğe ait değilseniz ait olmaya çalışmayın. Bırakın saf kalsın. Bırakın hep anlaşılmazları oynasın. Biz bize yetiyoruz geri kalan size ihtiyacımız yok.
-
bu arada amon amarth ın ne anlattığını türkçelerinden okudum tahmin ettiğim gibi viking mitolojileri ve tanrılarıymış çekici buldum...
-
bu arada amon amarth ın ne anlattığını türkçelerinden okudum tahmin ettiğim gibi viking mitolojileri ve tanrılarıymış çekici buldum...
Sıra Manegarm'a gelmiş hocam o zaman ;)
-
Saf duygu müziğidir bu! İnsan olarak hissedebileceğin her duygu için bir karşılığı vardır.
Aklını kaçıracak kadar aşık olduğunda (http://www.youtube.com/watch?v=QwlfMDBHN_M)
İçinde hesaplaşmalar yaşarken (http://www.youtube.com/watch?v=iOsIXpDH_R0)
Dostlarını anarken (http://www.youtube.com/watch?v=MmAtwvZYTe8)
Tarifi imkansız derin duygulardayken (http://www.youtube.com/watch?v=LVlBdc21LaU)
Heyecandan-coşkudan için içine sığmazken
1 (http://www.youtube.com/watch?v=7zWWOuS_T6k)
2 (http://www.youtube.com/watch?v=DStsYfVxNZQ)
3 (http://www.youtube.com/watch?v=j2IyX5LXGyg)
Fantastik diyarları özlediğinde (http://www.youtube.com/watch?v=BP49gxxBCzU)
Uzar gider bu liste. Efendi! Eğer bu şarkıların tek notası bile sana bir şeyler hissettiyorsa; sen de bizdensin demektir.
Metalci, en asil duygunun insanıdır ;D
Ekleme: Link (https://eksisozluk.com/entry/56103278)
-
Neden metal müzik?
Gecenin bu saatinde insana kendini Taras Bulba gibi, Temuçin gibi, Subutay gibi hissettirdiği için :fight:
(https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSAthL83qx_WUlB3IIOKWwV_Aj4S-lGQNlJcW6ROtM0goaOsix7-bV5SyGC)
Dinleyin (https://m.youtube.com/watch?v=GVjXlyx1pac)
-
Ne zaman dünyaya ayak uyduramadığımı anladım. O gün metal müziğe aşık oldum.
-
Gürültüsüz müzikten ne anlanıyorsa onu anlıyoruz tahminimce. Her beynin ağır bastığı, algıdaki seçiciliği farklı, haliyle, dönemsel ya da kalıcı olarak insanlarda bu tür hobi olarak sınıflandırabileceğimiz zevkler, bilimsel olarak da farklılık göstermekte. Kaldı ki klasik müzikten Müslüm Gürses'e kadar geniş bir skalaya sahibim, kulağa ne hoş geliyorsa diyemeyeceğim, mantık yönü her zaman ağır basan biri olarak bana bir şeyler katması gerektiği gibi takıntılarım da var. Metal müzik bana geniş bir dünya sundu. Ortaokuldan (bizim zamanımızda 6-8. sınıf arasıydı) bu yana değişmedi bu, gerek Melodik Death Metal türünde geçen mitolojiler, gerek Folk Metalde geçen geleneksel ezgiler beni çok farklı dünyalara sürükledi. Death Metalin ise felsefi görüşleri beni benden almıştır her zaman. Sadece bunlar da değil, bir sürü farklı insan da kazandırdı. Pop Müzik ya da R&B dinleyicilerinde de bu mümkün elbette ama dediğim bilimsel olarak da farklılık gösterdiğimiz için kazanımlarım da ona göre sınıflanıyor.
-
Metal müziğin en iyi yanı (kimilerine göre ise en kötü) birçok türe ayrılmış olmasıdır. Metal müzik serttir. Rock müzik ile arasındaki çizgiyi çeken şey budur. Lakin metal müzik her zaman kulak yırtıcı şekilde, isyan edici şekilde yapılmıyor. Bu müzik türünde hemen hemen her duyguyu içeren parçalar bulmak mümkün. Sadece duygular değil bazen filmler ve diziler de metal müziğe konu olabiliyor. Ben şahsen "thrash" , "power" , "death" tarzlarını dinlemiyorum -ki bunlar da metalin en gürültülü tarzları zaten- fakat her metal türünden kapabileceğiniz bir şeyler var. Örneğin power metal türü ile mitoloji ve tarih, death metal türü ile biyoloji (:D) öğrenebiliyorsunuz. Müzik gruplarının yaptığı tarz ise çeşit çeşit. Aynı türde çalan iki grubun müziği farklı gelebiliyor. Bu tını ve konu ayrılığı metal müziği daha tatlı yapıyor bence.
Tabi zevk meselesini bir kenara bırakırsak işin bir de emek kısmı var. Rock ve metal müziği, pop ve rap türlerinden daha fazla emek istiyor. Bu iki türde, bir parçanın yapılış şeklini kavramak zor değil. Genelde arkadan verilen hareketli bir müzik eşliğinde sözler söyleniyor. Rock/metalde ise düzgün bir parça ortaya çıkarmak için biraz ustalık gerekiyor zira enstrümanları kendiniz kullanıyorsunuz. Tabi amacım bahsettiğim müzik türlerini yermek değil. Her müzik türünde olduğu gibi metalde de kötü parçalar var. Metal müziği dinlemeyenler (ya da direk olarak düşmanlık besleyenler) genelde bu parçaları örnek göstererek "yav metal şöyle yav metal böyle" diyerek yermeye çalışıyorlar. Gülünç.