Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Oyun Masası => Dipsiz Konak => Konuyu başlatan: Baal Adramelech - 12 Haziran 2008, 13:07:15
-
Buraya sadece isimlerini yazdırmış olanlar yazı yazabilirler. Lütfen boş mesajlarla kirletmeyin. Eğer oyunla alakalı bir şey söyleyecekseniz aşağıdaki linke tıklayın.
Buradan kurallara filan bir göz gezdirin. (http://www.kayiprihtim.org/forum/denemeler/vampir-rp-oyun-d-~-kurallar-karakterler/)
Katılımcılar
1-Sifaus - Yönetici
2-vampireLLa - Eliisa Jarvinen Lasombra
3-BaRTy CrouCH JR - Barty Crouch Jr Aurel
4-Jensou - Rocio Regina Aurel
5-Legolas - Legolas Greenleaf Aurel
Herkeste bir kılıç, sınırsız sayıda ok ve yay vardır.
______________
Eğitimlerinin son aşamasında, 4 vampir, Aaron tarafından Auspel Şatosunu keşfetmeleri için gönderilmişlerdir.
Şatonun kapısının önündesiniz. Gerçekten yüksek bir kapı. Kapının üstünde pençe izleri her tarafa doğru yayılmış. Ve kapının hemen kenarındaki bir çiçek kanla yıkanmış. Kapı, tahta ve bazı yerlerde demir desteklerle yapılmış bir kapı. Etraf karanlık. Güneşin doğmasına yaklaşık 7 saat var. Aaron, içeride nelerin olduğuna dair size pek bir şey söylemedi. Sizi yanlız başına bıraktı bu görevde.
(İsteyen kişi ilk hamleyi yapabilir.)
-
kanla yıkanmış olan çiçeğe doğru eğiliyorum."neyin kanı olabilirdi ki bu acaba.yoksa bu kanın sahibi içeride bizi mi bekliyor".... düşüncelerimden sıyırlıyorum ve öncelikle etrafta tırmanarak içeri girebileceğim bir yol varmı ona bakıyorum... öyle bir yer bulamıyorum ve tekrar tahta kapıya doğru yöneliyorum.kılıcımı çıkartıp içerdekileri harekete geçirmeyecek şekilde hem yumuşak hem sert etkili darbelerle kapıyı aralamaya çalışıyorum.
-
Kapı zaten kolayca açılıyor ve içerinin karanlığı daha da ortaya çıkıyor. Dışarıyı aydınlatan bir ay ışığı var ama içeriyi aydınlatan hiç bir şey yok.
Karanlık koridor önünde uzanıyor...
-
Karanlık koridordan yürüyorum,yürüyorum yol sanki hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor yayımı çıkartıyorum tetikte bekliyorum ta ki bir ses duyulana kadar ürküyorum arkamı dönüyorum
-
Arkanda hiç bir şey yok, sadece kapı ve diğer arkadaşların var. Koridorun sonuna gelmiş durumdasın. Sağda ve solda olmak üzere iki kapı var.
Aynı zamanda önünde kırılmış bir şövalye zırhı var, zırh parçalanmış ve yere düşmüş. İşin garibi temiz.
Bir de duvarlarda garip pençe izleri var. Sanırım kapıdakiler gibi bunlarda devam ediyor...
-
izlere yaklaşıyorum dokunup ne olduklarını hissetmeye çalışıyorum. yavaşça etrafı kontrol ederek elim kılıcımda hazır tetikte bekleyerek yerdeki kırılmış zırha ilerliyorum.. sanırım bunu yapan bir kurtadam olmalı.. diye düşünüyorum.
-
Kapıların sırrını çözmeye çalışıyorum ve ayrıca başka ipuçları arıyorum.Elimde yayım ve okum var tehlikenin her an gelebileceğini hissediyorum.Elim tetikte ve sağdaki kapıya dokunuyorum.
-
Kapı hafifçe açılıyor...
camlardan giren hafif bir ay ışığı var. İçerisinden anlaşıldığı kadarıyla burası yemek salonu. İşin kötü tarafı, yemek masasının üzerinde bir adam var. Pençelenerek öldürülmüş ve bir avcı olduğu belli olan bu adamın kanı odanın her tarafına sıçramış.
-
etrafı kontrol ederek kapıdan içeri yavaşça giriyorum. masanın üstündeki adama doğru ilerliyor ve üzerindeki izlerin duvardaki ve kapıdaki izlerle aynı olup olmadığına bakıyorum. izler aynı.."bu düşündüğüm şeyse" diyorum içimden "şunlardan birini alsam iyi olacak"..ve masanın üstünde bulunan üstü toz kaplı gümüş şamdanı alıyorum. duvara yaklaşıp şamdanı duvara vurarak bir parçasının kırılmasına ve sivrilmesine neden oluyorum.ve dönüp diğerlerine "sizde bunlardan bir tane alsanız iyi olur" diyorum..
-
Gümüş şamdanlardan bir tane de ben alıyorum ve aynı şekilde duvara vurarak kırıp sivriltiyorum. Diğer elimde de kılıç var. Etrafa dikkatle bakıyorum, sanki her an bir kurtadam görmeyi umarmış gibi. Masadaki adama ise aldırmamaya çalışıyorum. Birileri fazla acıkmış sadece, zamanla öğreniriz, diyorum içimden..
-
Eliisa'nın dediğine uyarak yayımı kaldırıyorum eski bir şamdanı alıp sivriltiyorum diğer elime kılıcımı alıyorum.Başka ipucu kalmadığından emin olmaya çalışıyorum.Adamın cesedini inceliyorum ve yemek masasının altınada bakıyorum.
-
Adamın cesedinde 7 tane gümüş kazık ve iki tane de gümüş ok buluyorsun.
Bu odada bir kapı daha var, ancak kapının önünde bolca eşya yığılmış. Sanırım onları kaldırmanız zor olur ama isterseniz deneyin.
-
eşyaları kaldırıp içeri bakmak konusunda bazı şüphelerim var "sizce ne yapmalıyız"diyorum diğerlerine "zamanımız kısıtlı etrafta tehlikeler cirit atıyor kaldıracaksakta hızlı ve dikkatli olmalıyız..ayrıca şu kazıklarıda paylaşsak fena olmayacak" diyorum ve diğerlerinin cevaplarını bekliyorum.
-
"Kazık işimize yarayabilir bence almalıyız.Ancak fazla vaktimiz yok.Kapıyı açmak vakit kaybı yaratır.Diğer kapıyı denemeliyiz" diyorum.Arkadaşlarımı süzüyorum.Ne diyeceklerini merakla bekliyorum
-
Eşyalara şöyle bir bakıyorum. "Bakmak zorundayız, sonuçta amacımız keşif," diyorum. "Direk eşyaları kaldırıp kapının ardına bakalım bence. Orada görmemiz gereken bir şeyler olsa gerek. Yoksa da diğer kapıyı deneriz zaten." Bir yandan da kazıklara bakıyorum endişeli gözlerle..
-
Rocio'ya dönüp kazıklar lazım burası kocaman bir şato karşımıza ne çıkacağını bilmiyoruz şuan tek bildiğim burada bir yda birden fazla kurtadamın olduğu... içeride ne olduğunu merak ediyorum ama zaman kaybetmemeliyiz..bir an önce birilerini öldürmek istiyorum" diyip aceleci tavırla etrafa göz atıyorum
-
Rocio Regunadan şüpheleniyorum çok endişeli kapılar konusunda çok kararsızım eşyaların ardından bir kitap çıkıyor bilmediğim bir dil ile yazılmış kan ile yazılmış sanırım bu kitabı sadece ben farkettim ''eliisa biraz sakin olurmusun avlanmayı bende çok istiyorum ama burası tehlikeli'' diğer arkadaşlarımın fikirlerini merak ediyorum
-
"Birileri eşyaları kaldırırken diğerleride gelebilecek tehlikelere karşı beklemeli.Ben sizi koruyabilirim."diyorum."Acele etmemiz gerektiğini tekrar hatırlatırım dostlarım bir an önce eşyaları kaldırsanız iyi olucak bende şurda bekleyip sizi korurum."diyerek pozisyonumu alıyorum
-
bakıyorum ve peki bir an önce kaldıralım eğer altından zamanımızı çalacak birşey çıkarsa dişlerimi boynunuzda kılıcımı kalbinizde hissedersiniz"diyorum ve eşyaları kaldırmaya yardım ediyorum
-
Güneşin doğmasına son 6 saat 15 dakika...
Eşyaları başarı ile kaldırıyorsunuz ve yarı-kırık kapı önünüzde duruyor.
-
"İçeride ne varsa, ki eminim iştahımızı kabartacak bir şeydir, öldürme şerefi senindir Eliisa," diyorum hafif bir tebessümle. "Şimdi şu sonsuz merakımı gidereyim.." Ve ani bir hamleyle yarı kırık kapıyı açıyorum..
-
kapı açıldığı anda içeriye pis bir çürümüş et kokusu sarıyor.
karanlıkta, vampir gözleriniz görüyorki aşağıya doğru sanki sonsuza gidermiş gibi uzanan bir merdiven var. Mervinenin sonundada demir bi kapı...
-
içerideki "şeyi" gördüğümde "nerde benim pis ölümlüm.. bu kokuşmuş..alınmaz bunun kanı...sanırım burdan devam etmemiz lazım demir kapının ardında ne olduğuna bakmalıyız galiba ve unutmayın her zaman tetikte olun" diyorum ve diğer kapıya yönelmemizi isteyen Legolas'ın ve diğerlerinin ne istediğini dile getirmelerini bekliyorum...
-
Böyle bişey beklemiyorduk hepimiz şaşırıyoruz.Artık gerçek ipuçları bulmak istiyoruz.Aşağı inme konusunda tedirginiz ne yapacağımızı bilmiyoruz."Bu bir tuzak olabilir.Ama yinede siz bilirsiniz." diyorum.
-
"Sorarım size niye kokuşmuş? İçeride pis bir haltlar dönüyor. Bir kere başladık, buranın sonuna kadar gitmeden diğer kapıya dönmeyelim derim ben," diyorum diğerlerine bakarak. Gözlerim özellikle Legolas'ın üzerinde duruyor, onun diğer kapıya gitme arzusunu biliyorum çünkü. Barty'nin de görüşünü alırsam demir kapıya yöneleceğim..
-
"bu gruptaki sen bilirsin diyip taş atma lafı beni deli ediyor" diyorum içimden ve şöyle bir öneri sunuyorum "acaba gruplara mı ayrılsak bi kaçımız bu demir kapıya bakarken diğerlerimiz öbür kapıya mı yönelse..ama şuda varki ayrılırsak güçlerimiz bölünür ve nelerle karşılaşacağız bilmiyorum..artık bir karar verin ve bian önce yol almalıyız güneş doğmak üzere..
-
"Pekala yola devam edelim.Gruplara ayrılmayalım dediğin gibi gücümüz bölünür.Öncelikle şu pis kokunun nerden geldiğini bulalım" diyorum ve herkesin önünde yavaşca merdivenlerden aşağı iniyorum.
-
Tahta merdivenlerden 3 yada 4 adım atmıiken tüm merdivenler çürümüşlüğüyle kırılıyor ve Legolas yere düşüyor. Yere yığıldığında sırtına bir şeyin battığını fark ediyor ve acı içinde kıvranıyor.
-
"aman ne güzel" diyorum ve basamaklara dikkat edip Legolas'ın yanına atlıyorum..atlarkende dikkat ediyorum ki Legolas'a batan şeylerden banada batmaması için...
-
legolasa batan "şeyler" yok. Sadece demir bir şey sırtına girdi o kadar ;D
-
Bu hiç ummadığım bir şey. Dikkatli bir şekilde Legolas'ın yanına gidiyorum, sırtına demir girmiş. Kaşlarımı öfkeyle çatıyorum, içimden şansıma sövmeyi bırakıp "Legolas, hareket etmemeye çalış. Nasıl çıkaracağımız konusunda bir fikrin var mı?" diyorum Eliisa'ya.
-
"Öyle durup bakacakmısınız yoksa sırtımdaki şeyi çıkaracak mısınız" diyorum.
-
Legolas'ı sırtlayıp yukarı zıplıyorum salona tekrar dönmeliyiz Legolas'ın sırtındakini çıkarmalıyızbu karanlıkta yapılacak birşey değil ışık lazım bana diyorum Rocio'ya.. "sende insanlar gibi mızmızlanma" diyorum Legolas'a
-
Eliisa haklı gibi görünüyordu. "Pekala. Salona geri dönüp mum gibi bir şey buluruz. Artık kazık mı kullanırsın ne yaparsın bilmem." Dikkatlice merdivenlerden çıkıp yeniden kırık kapıyı açıyorum salona girmek için..
-
"Şey güneş doğmak üzere.Başka bişey düşünmeliyiz." diyorum."Yola devam edelim" bana hayretle bakan arkadaşlarıma bakıyorum
-
(Bir kaç zar atar) başarı ile legolası alıp yukarıya zıpladınız. Kapıyıda geçip salona ulaşmış durumdasınız.
-
Legolas'ı salona taşıdıktan sonra "muma gerek yok ay ışığı zaten var ama Legolas haklı bir yöndende haksız. şuanda burdaki durum aleyhimize çünkü güneş doğacak ve yanacağız farkettiyseniz bütün perdeler kesik saklanamayız.. ama aşağı inip kapıyı açmak ne kadar sürcek bilmiyorum içerde ne var bilmiyorum. ama şuanda görünen o ki aşağı gitmemiz lazım yada diğer kapıyı denemeliyiz.. birimiz Legolas'tan demiri cıkartırken diğerimiz -tabi aşağıdaki yoldan gidersek- kapıyı açmaya çalışır bu şekilde nöbetleşiriz" diyorum ve ekliyorum "ne dersiniz"
-
eliisaya katılıyorum ''umarım burası bizim mezarımız olmaz'' diyor sözü arkadaşlarıma bırakıyorum
-
"Evet böylesi daha iyi olur.Benim yüzümden hepinizin yanmasını istemem.Çabuk olalım"
-
İçimi çekiyorum. "Doğru, Legolas o demirle bir şey yapamaz ve biz de vakit kaybetmemeliyiz.. Demiri çıkarabileceğine eminsen Barty'le birlikye aşağı inip demir kapıyı deneyebilirim. Daha kötü ne olabilir ki zaten?" Ama bunu söylerken bile içimde bir yerlerde bir endişe var..
-
Legolas ''dostum ben sana yardım ederim yaran çok derinse arkadaşlar siz devam edin''
''Burada acımaya yada acınma durumlarına yer yok şatoda çok dikkatli olun'' diyor içimdeki endişeyi,kuşkuyu saklamaya çalışıyorum içime bir kurt düştü sıkıntılıyım
-
"Barty, sen Rocio ile aşağı in ben burda kalıp şu yarayı halledeyim yere iki kere vurduğumda biriniz gelirsiniz bitirememişsem yer değişiriz ben aşağı inerim..tamam mı?"
-
"Barty,Rocio siz kapıyı deneyin Elissa benle kalabilir.Zaman yok artık acele edin"
-
Hıı tamam devam edin xD
-
''Rocio beni takip et aşşağıda yapmamız gereken işler var'' eliisanın dediğini onaylayarak aşşağı iniyorum
-
Nihayet karar verilmişti. Barty'le birlikte tekrar kırık kapıyı geçiyorum. Koku yine burnuma geliyor. Bu sefer bir an bile beklemeden, ağır adımlarla dikkatli bir şekilde merdivenleri geçiyorum ve demir kapıyı açma teşebbüsünde bulunuyorum..
-
Rocio ve Barty aşağı inerken bende Legolas'ı yüzüstü çevirip yarasına bakıyorum "bu muydu yani mızmızlandığın şey kenarını biraz yarsam çıkacak bu burdan 5 dakikaya kalmaz iyileşeceksin sende Legolas" diyorum ve yarayı kılıcımın ucuyla yarıp demir kazığı içinden çıkartıyorum ve süzülen kana bakıp "mmm şimdi şu kanı içmek vardı ama neyse" diye geçiriyorum içimden..
-
Çıkardığının bir kazık değil aslında bir anahtar olduğunu fark ediyorsun.
Güneşin doğmasına 5 saat 25 dakika...
-
Rocio ''Acele etme karşımıza ne çıkacağı belli değil'' diyerek ''rocio buraları keşfetmemiz lazım hem bizim hemde arkadaşlarımızın iyiliği için yanımdan ayrılma kılıcını yerinden çıkar bende yayım ile tetikteyim''
-
Legolas'ı kaldırıp hemen aşağı inmeliyiz kapıyı açma yöntemini buldum diyorum ve hemen Rocio ve Barty'nin yanına iniyoruz.. buldum buldum kapıyı açma yöntemini buldum diyorum sevinç içinde ve ekliyorum açılın bakalım şöyle ... Legolas'ın sırtından çıkan anahtarı kapının kilidine geçiriyorum ve ...
-
Anahtar kapıya olmuyor!
-
"Sen mi buldun yoksa ben mi buldum.Neyse kaybedecek zaman yok hemen kapıyı aç" diyorum
-
anahtar olmamıştı "iyide bu neyin anahtarı ozaman" diye geçirdim içimden, anahtarı pelerinimin içine sakladım ve konuşmaya devam ettim "evet bizde geldiğimize göre bi an önce şu kapıyı kırsak iyi olacak.. anahtarıda saklamamız iyi olacak nerde karşımıza çıkacağı belli olmaz ...
-
''Kahretsin'' içimden sessizce küfür ediyorum şansımız yok bizim
-
Legolas hiçbir şey olmamış gibi aramıza dönmüştü, onu iyi görmek elbette sevindiriciydi. Legolas'ın sırtından çıktığı belli olan kanlı anahtara bakıyorum. "Belki de diğer kapının anahtarıdır," diyorum. "Bu merdivenlerde ne işi vardı ki?"
Başımı kaldırıp yukarı bakıyorum. Açamayacaklarsa başından beri burada vakit kaybettiler demekti. "Diğer kapıyı deneyelim bu anahtarla, demir kapıyı kıramayabiliriz" diyorum diğerlerine.
-
"Diğer kapının üstünde bir kilit var mıydı?" diye soruyorum.
-
''Evet vardı kapıyı nasıl açmayı düşünüyosun''
-
ya yukarıda bi tane daha kapı vardı be, koridorun diğer tarafında, oraya baksanıza ;)
-
"artık yeter burdan çıkmalıyız.. diğer kapıya gidelim bunun açılacağı yok ayrıca acıktım ben içinizden birine saldırmak istemiyorum" deiye bitirdim cümlemi şakayla karışık ama ciddi bir ifadeyle
-
Çıldırmak üzereyim hangi kapıya gitsek olmuyor,olmuyor eliisa ise biraz kafası karışık durumda gardımı almak zorundayım burada kimseye güven olmaz içimden bir ses saçmalama barty buradakiler senin dostun diyo
-
"Ha işte ben de onu diyorum," dedi Rocio hafif bir sırıtışla. "Yanmadan gidelim oraya da bakalım derim ben.."
-
bu uzun süredir kısıtlı kaldığımız salondan çıkmış karşı taraftaki odanın kapısına gelmiştik. kapının demir kulbuna dokundum ve...
-
Kapı kilitli sanırım o anahtar buraya olucak
-
pelerinimden anahtarı çıkartıyorum ve kapının kilidine sokuyorum ve..
-
Kapının kilidi açılsada kendisi açılmıyor. Sanırım uzun süredir dokunulmamış olduğundan biraz sıkışmış.
-
''Açın yolu arkadaşlar bir sırt koyayım şuraya'' diyorum aramızda gülüşüyoruz uzun bi gerginlikten sonra ilk defa gülüyoruz
-
Sabrımın sınırlarını zorluyor bu kapı. "İtelim şunu," diyorum ve kapıyı sertçe açmak için bütün gücümle kapıya asılıyorum..
-
"ayrı ayrı yapmak yerine hepimiz bir seferde yapsak nasıl olur" diyorum
-
Kapı tam siz ona omuz atacakken açılıyor. Kapıyı uzun sakallı bir adam açmış.
İçerisi bir kütühane. Adamın uzun zamandır ne ile beslendiği hakkında hiç bir şey yok. Karanlık ortama bir kasvet hakim...
-
"mmm besin" diye geçiriyorum içimden içeri giriyorum aldırmadan ve adam dönüp "kimsin sen burda ne yapıyorsun" diyorum
-
Göz ucuyla Eliisa'ya bakıyorum, adamla konuşuyor. Bana kalsa anında adamı öldürürdüm heralde, ama yine de bunu yapmadan önce ondan bazı cevaplar almak gerek diye düşünüyorum.
Gözlerimi kısıp hafif tehditkar bir şekilde adama bakıyorum tepkisini görmek amacıyla..
-
''Eliisa dayanamıyorum çok açım saldıralım şuna'' diyorum tepkileri bekliyorum
-
Adam sert bir şekilde barty'e bakıyo ve bağırmaya başlıyor.
"Sen benim kim olduğumu bilmezsin yeni yetme Barty! Ama ben seni senden iyi bilirim! Siz hepinizden önce doğdum burada ve hepinizden sonra öleceğim! Şimdi ya konuşun yada defolun gidin buradan!"
-
Yüzüme bir nefret yerleşiyor. Bu yaşlı adam kim oluyordu ki?
Savunma amacıyla kılıcımı biraz daha kaldırıyorum, bu adam bana bir şey yapabilecekse tabii. "Kimsin?" diyorum adama. "Kişi olarak üstünüz, cevap istiyorum. Kİmsin ve nerden tanıyorsun Barty'yi?"
-
''Benden günah gitti moruk ilk açık anında gırtlağını yarıp eline vercem babalık'' içimden sayısız küfürler ediyorum
-
adamın bağırması sinirlendirmişti beni.. "Barty'i nerden biliyordu yoksa bu adam .. yo yo olamaz" ... düşüncelerimden sıyrılıp adam yaklaştım ve gözlerimi gözlerine diktim "kim olduğumuzu madem biliyorsun neler yapabileceğimizde biliyorsundur.. bizden önce doğmuş olman ve bizden sonra ölecek olman beni ilgilendirmez.. sen bizim hakkımızda bilgiye sahipsen bende senin hakkında bilgiye sahip olmak istiyorum" dedim adama ve ordan ne yaparsa yapsın cevap almadan gitmeyeceğimi göstermek için delicesine bir bakış attım
-
Barty'e kötü kötü bakıyor ama aldırmayım Rocio'ya dönüyor.
"Ben hepinizi tanıyorum, sadece seni değil." Sonra arkasındaki sandalyeye oturuyor ve rahatlıyor. ELine aldığı asasına dayanıp cevao vermeye başlıyor "Benim kim olduğuma gelirsek, Ben büyücü Merlyn'im. Kral Arthut ile yan yana çarpışmış olan Merlyn, Annesi olan Pagan tanrıçasına karşı çıkmış olan Merlyn!" Ayağa kalkıyor, "Şimdi isterseniz benden korkmayın! Ama gücümün dehsetini size göstermek istemem!"
-
''Büyücü merlynsen nabalım ağacamı çıkalım ? bize bi yardımın dokunuyosa söyle babalık yoksa ayak altında dolaşma zaten derdimiz büyük'' diyip arkadaşlarım arasında göz gezdiriyorum
-
Barty, az bir süre sonra yerde acı çekerek kıvranmaya başladı.
"Barty, yerinde olsam benimle bu ses tonunda konuşmazdım."
-
Gözlerim hayretle açılıyor.
"Barty çabuk öfkelenen biridir, kusuruna bakma. Konuşarak da halledebiliriz," diyorum gülümsemeye çalışarak. "Barty'yi şimdilik rahat bıraksan yeter, bahse girerim dersini almıştır.."
-
odanın içinde dolaşmaya başladım ve bu sırda merlyn'e bakmaya devam ettim ve konustum bak Merlyn ben sadece cevap istiyorum senden.. Barty'e aldırma daha küçük" ...
-
"Sorularınız cevaplanacaktır"
-
"Herşeyi bilmek istiyorum," dedim. "Burası hakkında herşeyi. Senin hakkında herşeyi."
-
"teşekkür ederim sevgili Merlyn.. sormak istediklerim şunlar; ne zamandan beridir burdasınız? anladığım kadarıyla çok uzun bir süre olmuş.. ayrıca burda kapıda duvarlarda birsürü kurtadam elinden çıkmış hasarlar ve ölüler gördük tahminim doğrumu burda bulunanlar kurtadam mı?" dedim diğer sorularıma geçmeden Merlyn'in cevap vermesini bekledim
-
"Sana bin üçyüz senelik hayatımı bir seferde anlatamam rocio üzgünüm, burası hakkında da hiç bir bilgim yok, daha yeni geldim! Tabi bu elimdeki anahtar hariç." Adam salak bir tavırla ikisine de baktıktan sonra anathtarı çıkarıp onlara gösteriyor.
-
"yani bu çizikler ölümler senden önce oldu demek.. peki burda senden başka birilerine denk geldinmi? ..
-
"Hayır, hiç kimse yok, olmadıda." Ancak sanki bir şeyler saklıyormuş gibi bir ifadeyle "ancak, bodrumdan gelen sesler hariç tabi ki..." anahtarı Eliisa'ya attı. "Bu anahtar oranın girişi, sanırım demir bir kapı olmalı. Şimdi gidin!"
-
iSnsi sinsi sırıttım. Sürekli karşılarına çıkıyordu o kapı. Orada tuhaf birşeyler olduğunu fark etmiştim. "Yine o kapı. Ne mübarek kapıymış o demir kapı be! Yürü hadi, Eliisa, diğer cevaplar için sonra geliriz." Adama başıyla belli belirsiz bir selam verdim ve Eliisa'yla birlikte oradan çıkıp o çok vakit kaybettikleri salona yöneldim..
-
anahtarı yakaladım önce Merlyn'e "teşekkür ederim Merlyn. Barty içinde kusura bakma" dedim ve ekledim "evet hadi bakalım Rocio, şu Barty'ide sırtalyıp tekrar diğer odaya geçelim" .. ve barty'e doğru yöneldim...
-
Salonda, kırık kapının önündesiniz.
(Bence buradan sonra Legolas veya Barty'i bekliyelin, çünkü 3'lü olarak devam etmek iyi olmaz, hikayeyi kaçırabilirler)
-
''Ulan kusura ben bakarsam bakarım o ne bakçak hayatım kaydı zaten burdasırtlamaya gerek yok kendım gelirim ben bişeyim yok ''
-
(Ara veriyoruz, oyunu tekrar başlatacak olan kişi Legolas'tır, duyurulur =) Legolas oyuna devam ettiği zaman oyun tekrar açılmış sayılacaktır. )
-
"Yaşlı adamın söylediklerinden sonra hala oraya gitmek isteyen var mı?" diyorum ve ekliyorum "Sizce orda ne olabilir yani bir ses duymadık sadece iğrenç bir leş kokusu aldık.Her neyse ne yapacaksak çabuk yapalım sırtımın öcünü ondan çıkarmak istiyorum." diyerek bir yandan Elissa'ya yaslanıyorum diğer yandan kılıcımı çıkarmaya yöneliyorum.
-
Huysuz huysuz sırıtıyorum. "Eğer leş kokusu varsa orada ilginç bir şeyler dönüyor demektir. Ki kendimi bunu öğrenme zevkinden mahrum bırakmayacağım."
Kırık kapıdan geçip dikkatlice merdivenlerden iniyorum. Demir kapı karşımda. Eliisa'ya sesleniyorum, "Haydi gel Eliisa, aç şu lanet olası kapıyı da bitsin bu iş.."
-
Barty ve benim başıma gelen olaylara dayanarak "Bu yerden nefret ediyorum.Lütfen çok dikkatli olun artık burda herşey olabilir." diyorum.
-
konuşulanları dinliyorum önce.. Sonra "Merlyn, kurtadamlar,leş kokusu..ne var bunun altında acaba..cok kuşkulu yaklaşıyo olabilirim ama bu kuşkularımda yersiz değil hissediyorum..acıktım ben ya buarada nerde benim pis ölümlülerim.." diyorum içimden.Diğerlerini bana seslenmesi üzerine bu düşüncelerimden sıyrılıyorum, anahtarı kilide sokuyorum ve ...
-
Kapı açılıyor...
İçerideki ortamdan korkunç bir leş kokusu geliyor. Öyleki normal biri olsa midesi bulanacak kadar. İçerideki onlarca mum, devasa bodrum'un ortasına kanla çizilmiş olan pentegramı aydınlatıyor.
Pentegramın beş bir yanında cesetler dolu. Çoğu paramparça edilmiş, iç organlar etrafa saçılmış. pentegramın etrafından dolaşan bir kan nehri var. Çoğulukla pıhtılaşmış olsa da bazı yerlerde hala soğuk bir şekilde sıvı kan var.
En dehşet verici olanı ise, duvarlarda kaçmaya çalıştığı belli olan insanların kanlı el izleri var...
-
"İçerisi berbat.Bunu yapan bir vampir değil heralde.Çünkü bir vampir kanın nehir gibi etrafta değil kendi bedeninde dolaşmasını ister.Bunu yapan kişinin kana ihtiyacı yok heralde baksanıza" diyorum.Kuşkum gittikçe artıyor kendi arkadaşlarımdan bile tırstığım oluyor.Elimde kılıcımı sıkıca kavramış vaziyette bekliyorum ve duvarlara bakıyorum.
-
kapı açıldığında karşılaştığım manzara içimi ısıtıyordu.acıkmıştım, bu vahşet beni dahada acıktırıyordu.öldürme duygum,işkence duygum beni dürtüklüyordu. "offf şu manzaraya bak" diyorum birden kendimi tutamayarak.. içerideki acının, çırpınışların,korkunun sesi hala kulaklarıma geliyordu, tadı iştahımı kabartıyordu. bu büyüleyici atmosfer beni kendine doğru çekerken bir anda durup elimi havaya kaldırıyorum "sessiz olun dercesine" .. sanki içeride hala hayat vardı kıpırdanan nefes almaya yaşamaya çalışan birşeyler vardı, ama yanılıyor da olabilirdim "umarım öğlen yemeğimdir bu" diye geçiriyorum içimden. etraftaki kana pentegrama tekrar bakıyorum "bu güzelliği acımasızlığı verebilecek olan kimler acaba? bir büyücü mü ki bunu yapan kurtadam mı yoksa şeytan diye bahsi geçen kırmızı küçük şeymi" diyorum diğerlerine.. kılıcıma ve yemek salonunda duvarda kırıp sivrilttiğim şamdana sıkıcı sarılıp her an bi yerden birisi çıkacakmış gibi emin adımlarla odaya girişimi yapıyorum..
-
Siz salona bakınırken, arkanızdan küçük tıkırtılar geliyor.
-
"Sesi duydunuz mu arkamızda bişey var" diyorum ve devam ediyorum "Umarım bir kurtadamdır.Artık birisini öldürme zamanı gelmişti" diyerek yayımı geriyorum arkama dönüp nişan alıyorum
-
"Legolas'ın bu söylediklerine katılmamak elde değil.. zaman öldürme zamanı. açlığımızı giderme zamanı" diyorum ve bir hışımla sesin geldiği yöne doğru tüm Lasombralığımı öne çıkarıcak bir ifadeyle dönüyorum.. "acı cektirme zevkini bana bırakırsanız sevinirim" diye ekliyorum muzur ama hırslı bir ifadeyle
-
Dördünüzün bir süre bekliyorsunuz, ancak tıkkırtılar kesiliyor ve hiç ses gelmiyor.
Bir kaç dakika sonra odanın diğer ucundaki kapı, demir kapı ile olan cereyen sonrasında kapanıyor ve bu cereyan sırasında mumlarda sönüyor. Sadece Pentegram'ın ortasındaki 2-3 mum var ve çok az bir ışık yayıyorlar etrafa.
-
"Her halde bu bir rüzgardı.Ama güvenliğimiz için kontrol etmeliyiz.Tek başıma gitmek hiç akıllıca değil.2 kişi gidip kontrol edelim.Ne dersiniz?"
-
"hahaha" diye bir kahkaha fırlatıyoum bu olayın ardından.. "ne var ne bakıyorsunuz diyorum diğerlerine ve ekliyorum "korkmazdınız değil mi.şahsen ben böyle ortamları çok severim..karşına çıkanı öldürmek daha zevkli oluyor.. Sonra Legolas'a dönüp "saçmaladığının farkında mısın acaba az önceki oda da ne demiştim? Merlyn 'burda kimse yok diyebilir' ama var hissediyorum..hislerimde de yanılmam..ayrılırsak eğer onlara iyilik yapmış oluruz..bilikte kalmalı birlikte saldırmalıyız" diyorum..
-
"Haklı olabilirsin.Ama yine de kontrol etmeliyiz.İleride başımızı belaya sokacak bişey bırakmak istemeyiz geride.Öyleyse hep beraber gidelim" diyorum.
-
"hem fikir olduğumuza göre.." diyorum ve lafımı bitirmeden ses doğru yavaş yavaş ilerliyorum "sanırım o sesi çıkartan şeye yaklaştık" diyorum..
-
Sesin geldiği tarafa, yani demir kapıya doğr yaklaşırken, birden arkanızdaki kapıdan takırtılar geliyor. Takırtıların hemen ardınden bir kükreme sesi geliyor ve kulak yırtıcı bir çığlık sesi...
Kapının altından kanlar akmaya başlıyor ama kapı biden sessizleşiyor...
-
"evet beklediğim an.. Gel bakalım kuçu kuçu pirelerini temizleme vaktiii" diyorum iyice iştahım kabarmıştı .. ama, asıl bulmaya gittiğimiz sesin kaynağınıda aklımdan çıkarmıştım..
-
Sesin geldiği tarafa doğru dönüp yayımı geriyorum ve bir ok savuruyorum."Umarım beynini delmişimdir pislik."diyorum.
-
(Zar...) Tahta kapıyı deliyor ve içeri giriyor. İçeriden büyük "aah" sesi geliyor. Biraz sonra içeriye büyük kılıcı ile bir asker giriyor. Arkasında ise kurtadam cesedi var.
Asker kolundaki oku çıkarıyor ve Eliisa'ya saldırıyor. Eliisa'nın kolunda büyük bir çizik oluşuyor.
-
"hay pis sürtükk" diyorum sinirle.. ama acı bana zevk veriyor içimdeki öfke artıyor bi anda gözlerim kırmızılaşıyor dişlerim olduğundan dahada sivrileşiyor ve askere doğru atlıyorum yere yatırıp kılıcı boğazına dayıyorum ve dişlerimi boğazına yaklaştırarak "sende kimsin lan pis kokuşmuş ölümlü.. bu yaptığın hayatına mal olacak bi an önce kim olduğunu anlat sonra da öğle yemeğim ol" diyorum...
-
İkinizde askerden bir süre boyunca ekstra güç kazanıyorsunuz. Askerde bir damla bile kan kalmıyor en sonunda...
-
"Bu harika geldi.Yola bu enerjiyle devam etmek daha kolay olur.Evet şimdi ne yapacağız?Sesin geldiği yere gitmemiz gerekiyordu.Hala orda incelenmeyi bekleyen bişey var,hissediyorum." diyoorum.
-
"işte bu" diyorum kanla birlikte gelen hazla sırıtarak.. "bu pisliğin kanıda çok güzelmiş" ve kurtadama doğru dönüp "ben size demedim mi diyorum ve ekliyorum "burda yanlız değiliz.. kim bilir bunlardan daha kaç tane var" ... Legolas haklıydı sese doğru gitmemiz gerekiyordu "e gidelim ozaman.. blki orda da yemeğimiz bizi bekliyordur" ...
-
O yöne doğru yürüyoruz.Az önceki olaydan dolayı daha temkinliyiz daha fazla asker olur diye umuyoruz.
-
Önünüzde uzun bir tünel var. Etrafı eski stil taşlarla döşenmiş bir şekilde. Sonunu göremiyorsunuz ancak görebildiğiniz kadarıyla ileride bir boşluk ve daha karanlık bir oda var...
-
Tünelde hızlı adımlarla yürüyoruz.Aynı zamanda çok dikkatliyiz.Burası çok gizemli her an ne olabileceği belli olmuyor.Kapıya yaklaşıyoruz az kaldı.
-
"sence içerde ne vardır Legolas" diyorum..içimdeki his yeni yeni ölümlerin ve öldürüleceklerin olduğunu söylüyor...
-
"Biraz daha kan olsa fena olmaz" diyorum (Sırıtarak)."Ancak bu bir kurtadam olursa hiç hoş olmaz lanet olasıcalar çok güçlüler" ve elimi kapıya doğru yaklaştırıyorum.
-
Kapı açılıyor, içeride büyük bir kazan var ve içindeki alevlerle yanıyor.
Etrafında üç tane adam, büyücü oldukları belli, kara bir büyü yapıyorlar. Ayin, kara bir duman çıkartıp, odanın etrafındaki merdivenlerin yanından kuleye çıkıyor.
-
içeri giriyorduk "hass" diyorum içimden ses çıkarmamaya çalışarak "ne yapsakki konuşturmasak dikkatlerini çekmesek mi" diyorum Legolas'a .. ama sanırım bunu söylemekte geç kalmıştık .. galiba dikkatlerini çekiyorduk..
-
"Dikkatlerini çekmemek imkansız.Dostluklarını kazansak daha iyi olur.Onlarla savaşmak bizim işimiz değil.Ani harekette bulunmayın" diyorum.Şimdi bize dik dik bakıyorlar.
-
Dik dik bakmakla kalmıyorlar, üçüde üzerinize gelmeye başlıyor.
-
işte beklenilen an geliyordu Legolas'a yanaştım hızlı hızlı planı anlatıyordum "kazanın yanına gidene kadar beni koru.Ben kazana yanaşınca birinin üstüne, kazanı atıcam yanıcak haliyle, sonra sen birini öldür diğerinide ben.. anlaştık mı" diyorum ve cevabını beklemeden kazana doğru koşuyorum. Kazanı ona en yakın olana doğru fırlatıyorum .. büyücü yanmaya başlıyor ve diğer ikisinin dikkati dağılıyor "saldır Legolas" diye bağırıyorum ve bana en yakın olan büyücüye doğru koşup dişlerimi boğazına batırıyorum kılıcımıda kalbine...
-
Mükemmel bir plandı.Onları ancak böyle alt edebilirdik.Elissa'nın dediğine uyarak saldırmasını bekledim.Saldırıya geçtiği anda bende kendime birini hedef aldım ve oklarımı ona doğru yağdırmaya başladım "Bunların tadı çok güzel heralde" diyerek öldürdüğüm büyücünün üstüne atladım.
-
İki adamda hızla ölüyorlar... Kanları fışkırıyo ve kara taşlarla döşenmiş duvarları kızıla boyuyor.
Alevler içinde yanan büyücü ise koşarak merdivenlerden kuleye çıkmaya başlıyor.
-
Adamın kaçmasına izin vermemeliyiz.Elissaya dönüyorum (Bağırarak) "Kaçmasına izin verme!" diyorum.
-
Legolas daha bağırmadan ben adamın önüne atlıyorum biraz hoş bir sesle "nereye kaçmayı düşünüyorsun yakışıklı.. bırakta kanının tadına bakayım haz neymiş gör" diyorum ama bakıyorum adam yanıyor devam ediyorum "ıyhh defol gözümün önünden ışıkkkk" diye haykırıyorum ateşin bir zaman sonra güneş ışığı etkisi yaratmasından dolayı...
-
Gözlerin kamaşıyor ve acı çekmeye başlıyorsun, merdivenden Legolas'ın yanına düşüyorsun.
Bu sırada Adam merdivenden çıkmaya devam ediyor.
Aynı zamanda arkanızdaki kapıdan tanıdık bir yüz içeri giriyor...
-
Onları bulana kadar atlattığım tuzakların etkisiyle dikkatle merdivenlerden iniyorum,bir yandan elimde kılıcımı tutuyorum.Bir yandan da "Umarım,görevin zorluğunu daha anlamamışlardır" diye umuyorum.
Anime karşıma çıkan büyücü beni önce şaşırtıyor,ama çabuk toparlanıp adamın üzerine atlıyorum.Kılıcımla öldürücü birkaç darbe savurduktan sonra Elissa ile yüzyüze geliyorum.
-Umarım,tam vaktinde gelmişimdir.
-
Şaşırarak bakıyorum böyle bişey olacağını tahmin etmiyorduk arkadaşımız Marian tam zamanında gelmişti "Hoşgeldin eski dostum tam zamanında" diyorum. (Sevinçli bir gülümseme)
-
gözlerimdeki hissizlik yeni yeni geçiyordu Marian'ın sorusu üzerine ona doğru dönüyorum ve "merak etme çokda geç kalmış sayılmazsın..ama bazı eğlenceleri kaçırmadında değil " diyorum sırıtarak
-
Yanan adam, kuleye çıkan merdivenlerden hala gidiyordu. Hala yanıyordu ama ölmemişti. En sonunda o da öldü merdivenlerden, Eliisa'nın hemen yanına düştü.
-
yanıma düşen adam bakıyorum ve en korkunç kahkahamı atıp "muhahaha pislik herif oh iyi oldu..güzelim gözlerimi mahvettin" diyorum
-
"Yukarı gitmek için bu kadar ısrar ettiğine göre kulede bizi başka şeyler bekliyo olabilir.Güneşin doğmasına az kaldı hemen yukarı çıksak iyi olur" diyorum.
-
Legolas'ın dediklerine katılıyordum "evet yukarı çıksak iyi olacak yanmak istemiyorum daha öldüreceğim birsürü "şey" var" diyorum ve Marian'ın diyeceklerini bekliyorum..
-
Bir süre susmayı yeğledikten sonra Elisa'nın soran bakışlarına yanıt veriyorum."Elimden geldiğince yetişmeye çalıştım,bir tuzağa yakalanmamam büyük şanstı.Ama hala yukarda biriler olmalı,buraya kısılıp birşeylerin gelmesini bekleyemeyiz.Bu pentegramın büyük bir sırrı olmalı.Korkarım bizimle ilgili.Sonra dönüp tekrar buraya gelmeyi planlıyorum.Gün sona ermeden.."
-
"eh karar verildiğine göre hadi bakalım yukarı..." diyorum ve merdivenlerden yukarı çıkmaya başlıyorum..
-
Elissaya başıma gelenleri hatırlatarak dikkatli olmasını söylüyorum.Temkinli bir şekilde 5 kişi yukarı çıkıyoruz.Yukarda tahmin ettiğimizden çok fazla şey olabilir.
-
Sonunda kulenin tepesine ulaştığınızda, Etraftaki en yüksek yerlerden birinde olduğunu fark ediyorsunuz. Kuleden dışarı baktığınızda, Tüm Londra'yı açık bir şekilde görebiliyorsunuz.
Kulenin üst kısmı parçalanmış durumda ve Bir masa var sadece. Masanın üzerinde bir kaç kağıt tomarı saçılmış durumda.
Güneşin doğmasına son 3 saat
-
masanın üstündeki kağıtlar dikkatimi çekiyor ve değişik birşey bulma umuduyla onları incelemeye koyuluyorum...
-
Kılıcımı yere eğip, masaya doğru yaklaşıyorum.Kağıtlarda yazanları okumaya çalışıyorum.Kağıtlarda bir tılsım olabileceğini düşünüp dokunmuyorum.
-
Kağıttakileri çözmeye başlıyoruz galiba okumaya devam ediyoruz.Kağıtlar tılsımlı olabilir okumakla yetiniyoruz.Acele etmezsek hepimiz kül olabiliriz.
-
Eliisa, Kağıtlarda Şatonun bir haritasını ve şatonun tarihçesi ile alakalı bilgiler buluyor. (Görev Tamamdır. Şatodan Çıkıp Aaron'un Kalesine gitmeliniz. Yanlız direk gidemezsiniz, Yolda bir şeyler çıkabilir, adım adım yazın)
Kağıtları incelerken, Masanın altında, kemikler buluyorsunuz.
-
"evet olay budur sanırım girdiğimiz kapıdan geri dönmemiz gerekiyor..olabildiğince dikkatli vede hızlı olmalıyız anlıyormusunuz...hadi başlayalım" diyorum
-
Aşağı doğru hızlıca iniyoruz vakit az çünkü bi yandan dikkatli olmaya çalışıyoruz buraya kadar pek olağanüstü bir durum yaşamadık bundan sonrada yaşamayız diye umuyoruz
-
Kemikler dikkatimi çekiyor,bir insanın kemikleri olduğunu düşünüyorum.Ama düşüncelerimi dile getirmeyip arkalarına geçiyorum.Kılıcımı tekrar kaldırıp etrafa göz atarken diğerlerine de sesleniyorum."Oyalanmayın,gece bitmeden bu görevi bitirmeliyiz."Sonra önden ilerleyip şatonun çıkışında onları bekliyorum.
-
Şato'nun çıkışına ulaştığınızda, şatoya doğru ellerinde bir sürü meşale ile gelen bir halkı görüyorsunuz. Sanırım amaçları şatoyu yakmak.
-
şu anda şatonun dışındayız güneş doğmak üzere karşımızdaki pis insanlarada saldırmak istiyorum ama vakitde kaybedemeyiz belkide bizi görmemeliler.. "acele etmeliyiz Aaron'un kalesini bulmalıyız" diyorum içimden.. haritayı alelacele yere seriyorum ve diğerlerinide çağırıp "saldırıyormuyuz, devam mı ediyoruz" diyorum
-
"Saldırmak mantıklı olmaz çok fazlalar 3 saat içinde onlarla başedemeyiz gerçi güzel av olurdu ama.Devam edelim"diyorum.
-
Elbette devam ediyoruz diye fısıldıyorum.Elisa'nın kan arzusunun dinmesini bekliyorum.Aaron'un kalesine gitmeden güneşin çıkmamasını dilediklerini anlıyorum.Sonra birden çok yakına geldiklerini farkedip kendimi bir pencerenin altına çekiyorum.Kafamın üzerinde dolaşan sineklere lanetler savurarak diğerlerini de bekliyorum.
-
bende Marian'ın peşinden pencere dibine geçiyorum ve fısıldıyorum "burada cok fazla saklanamayız devam etmeliyiz" diyorum ve insanlara görünmeden çalıların ordan harita eşliğinde ilerlemeye başlıyorum
-
(Ara verdik, toplanınca devam edeceğiz)
-
Oyunu tamamen kapatıyorum, güzel oyun oldu, teşekkürler hepinize,
daha çok bilgi için Oyun Dışı sayfasına bakabilirsiniz.