8
« : 16 Ekim 2012, 23:44:51 »
Arkadaşlar yaklaşık bir buçuk yıldır bir kitap yazıyordum ve bu 120 sayfa kadar oldu. Ancak şu an ona baştan başlamak veya yazım hatalarını düzeltip devam etmek arasında kaldım. Sizlere giriş bölümünü verip yorumlarınıza göre kararıma ulaşacağım. Şimdiden hepinize teşekkürler.
GİRİŞ:
“Başlangıç kütüphanesi” adında bir kütüphanenin önündeydim. Neden veya niçin orada olduğum konusunda hiçbir fikrim yoktu. Meraklıca etrafa bakınmaya başladım. Etraf dükkanlarla çevriliydi. Fakat ortalıkta insana dair en ufak iz yoktu. Daha fazla bir şey çıkmayacağını düşünüp kütüphaneye girdim. Kütüphanenin içi ile dışarısı arasındaki bir benzerlik hemen göze çarpıyordu. Kütüphane raflarla doluydu ancak ortalıkta bir kişi bile yoktu. Bir süre ortalığa seslendikten sonra daha fazla dayanamayıp bir sandalyeye oturdum. Tam oturduğum sırada gözüme iki kitabın arasındaki kırmızı bir nokta takıldı. Rafa gittim, kitapları çektim ve kırmızı noktanın kaynağını buldum. Bu bir butondu. Elimi titreyerek butona doğru uzattım ve bastım. Birdenbire raflar gerilemeye ortaya büyükçe bir oda çıkartmaya
Başladı! Ardından hışımla bu gizli odaya girdim. Oda İki koltuk, bir çalışma masası, bir bilgisayar ve çalışma masasının üzerinde bir kitap vardı.
Tam kitabı alacakken omzuma uzanan bir el bana mani oldu! Arkama döndüğümde uzun siyah saçlı, beyaz gözlü, siyah uzun bir palto giymiş bir adam bana bakıyordu.
Eliyle oturmamı işaret etti. Ben oturunca çalışma masasına geçti ve kitabı bana verdi. Elim hafif titreyerek kitabı aldım.
Adam benden gözünü ayırmadan “Neden burada olduğun konusunda bir fikrin var mı?” Diye sordu. Ben başımı devirerek “Hayır.” Dedikten sonra adam derin bir nefes alarak “Anlatacaklarıma inanma ihtimalin çok düşük. Hatta biraz da karışık…” Derken “Ama yine de söyleyeceksin, değil mi?” diye sordum. Adam gülümseyip “Evet, ama önce kendimi taktim edeyim. Bana Azab
Diyebilirsin. Anlatacaklarıma gelince (Hışımla ayağa kalıp yürümeye başladı.) Sen birçok canlı için çok ama çok önemli birisin Oğuz…” derken bu sefer
“Adımı nereden biliyorsun?” Diyerek araya girdim. Azab “Dur!” anlamında elini kaldırıp “İzin ver ki lafımı tamamlayayım.
Uyandığın gibi doğruca okuluna git. Orada güvende olursun. Peşinde seni öldürmeye çalışan biri var. Dedi. Ardından şaşkınlıkla
“Bu bir rüya mı?” Diye sordum. Azab kafasını kaşıyarak “Hem evet, hem hayır.
Rüyana süreli bir giriş yaptım ve birkaç saniye sonra uyanacaksın.” Dedi.
Dediklerine pek inanmadım. Bu yüzdende Azab’a “O zaman bunların gerçekliğini ispatla.”dedim. Azab hışımla bana dönüp
Ellerini çalışma masasına vurdu ve
“Kanıt mı lazım! Kucağındaki kitap en büyük kanıt. Uyandığında o kitap çalışma masanda olacak.” dedi ve birden her yer silikleşmeye başladı ve uyandım. Uyanmamla çalışma masasına bakmam bir oldu. İşte kitap oradaydı!
İletileri Göster