7
« : 03 Temmuz 2015, 23:00:08 »
Masaya oturdukları andan itibaren, Federico’nun durum tespiti yapmaya meyilli olduğunu fark edince susup dinlemeye karar vermişti. Kendisinin olduğu yerde; herhangi birinin, herhangi bir şeyle ilgili gözlem yapıyor ve mantık yürütüyor olması oldukça sinirini bozuyordu. Herkesin haddini bilmesi ve gerçekten mükemmel bir şekilde yapabileceği şeyler hakkında söz sahibi olması gerektiğine dair olan inancı sonsuzdu. Federico konuşmasına devam ederken bu durumu aklında örneklendirmişti bile; sahilde başı belaya girdiğinde, adama nasıl vurması gerektiğini Federico’ya göstermeye hiç kalkmamıştı. Aynı saygıyı herkesten beklemenin hakkı olduğunu düşünüyordu. Federico konuşmasını tamamladığında, Boaxo da hızlı bir durum değerlendirmesi yaptı. Onun da gözüne aynı iki kişi takılmıştı. Federico'yla aynı sonuca varmış olmaları konusundaki kesin gerçeği görmezden gelmeyi ve bu durumu kendi kendine bile olsa itiraf etmemeyi tercih etti. Hem belki de, Federico da zaman içerisinde kendisini geliştirmiş olabilirdi.
İç sesiyle hesaplaşmasını kısa sürede sonlandırarak zihnini odaklanmaya zorladı. Lopez’i kısa bir süre inceledi. Adamın gözlerindeki keskinlik ve kararlılık tam da ihtiyacı olan şeydi. Federico’nun verdiği bilgi doğruysa, bela ve kavgalardan becerileri sayesinde kurtulabiliyorsa, Boaxo'nun akademiden ayrılmasına sebep olan akademik bilgileri pratiğe geçirememe durumu belki de bu adam için geçerli değildir diye düşündü. Yine de; adamla konuşmadan, tavrını ve tutumunu görmeden net bir karar verebilmesi imkansızdı. Şüphesiz ki, Denizatı’nın tek bir kaptanı vardı ve bu durumu ne ölçüde benimseyebileceğini anlamak için kendisiyle bir görüşme yapmaya karar verdi.
Gözlerini ve aklını Lopez’den ayırıp hızlıca yemek yiyen kadını incelemeye başladı. Federico’nun aksine, kadının zengin bir ailenin kızı olduğunu sanmıyordu. Öyle bile olsa, kazandığı parayı babası sayesinde elde ettiğini düşünmüyordu. Kılıç kullanıp birilerinin kafasını kırması kuşkusuz ki iyiydi ama Boaxo’nun aklını kurcalayan bir şeyler vardı. Federico bir kadın hakkında konuşurken onun iyi dövüştüğünü söylüyorsa ona inanır ve asla sorgulamazdı, bu kadının iyi bir dövüşçü olduğuna emindi. Ama içinden bir ses kadının gerçek özelliğinin bu olmadığını söylüyordu. Kadını kısa bir süre daha izlemeye devam etti; kadınla arasındaki masada oturan adam yüzünden kadının yüzünü göremiyordu. Bu iyiydi, kadının güzel ya da çirkin olması muhakeme yeteneğini etkileyebilirdi. Kısa bir süre sonra parçaları birleştirebilir hale geldi.
“Kadın dövüşmeyi biliyor olabilir Federico. Ama onun tek meziyetinin bu olduğunu düşünmüyorum. İlk bakışta soylu bir aileden olma ihtimali yüksek gözüküyor olsa da, soylu bir kadının bu saatte yalnız başına kahvaltı ediyor olması aklıma yatmıyor. Ya gerçekten de soylu bir kadın ama aykırı bir kişiliği var; ya da soylular meclisiyle iyi ilişkilere sahip. Bu bağlantısını becerileriyle birleştirip ticaret yoluyla para kazanıyor olmalı.”
Boaxo, sipariş ettikleri deniz böceği kızartması ve ekmekten birkaç lokma yedikten sonra, Federico’ya dönüp konuşmasına devam etti; ”Lopez ile ilgili de bazı düşüncelerim var. İkisinin de işimize yarayabileceğini düşünüyorum. Ama Denizatı’na uygun olduklarından emin olmak için, hatta düşündüğüm gibi biri olup olmadıklarını öğrenmek için, önce onlarla görüşmem gerekiyor. Beni burada bekle ve kahvaltının tadını çıkar.” Masadan kalkmadan önce etrafına tekrar göz atıp değişen önemli bir durum olmadığına kanaat getiren Boaxo, yavaşça harekete geçerek kadının oturduğu masaya doğru yöneldi.