İletileri Göster
1
Kurgu İskelesi / Ynt: Yazdığım Bir Paragraf
« : 22 Aralık 2015, 15:41:23 »
Yazmayı değil de okumayı bildiğime inanarak ben de bir kaç cümle sarf ermek isterim.Bu cüretimi de sizin "yazmaya yeni başladım, güzel olmuş mu? Gördüğünüz eksiklikler nelerdir?" sorularınızdan almaktayım. Haddimi aşacak olursam sizin veya diğer üye arkadaşların uyarması yeterli olacaktır.
Kurgu olarak eleştirilmesi mümkün değil çünkü henüz kurgu aşamasına geçilmemiş. Belli ki bir başlangıç tasviri, olaylara giriş yapılabilmesi için bir girizgah yapmaktasınız. Bu yüzden ben de yazınızı hem paragraf bütünlüğü açısından değerlendireceğim hem de cümlelerinizi kelimelerine kadar indirgeyerek didikleyeceğim müsaadenizle.
"Tepedeki güneş yavaş yavaş dağların ardına doğru kayıp kaybolmaya başlamıştı"
Güneşi tepedeki güneş diye betimlemenize sanırım gerek yok. Bir kaç kez iki türlü de cümleyi okuyun farkı siz de hissedeceksiniz.
"Elindeki yayı yere bırakan adam, yerdeki çakıltaşını ve demiri alıp birbirlerine sürterek ateş çıkarmaya çalıştı". sürterek çiğe/kıvılcım çıkarmaya çalışılır. Ateş yakmaya çalışdı deseydiniz olurdu ama çıkarma fiilini kullanacaksanız ateş oraya pek bir yakışmaz.
Ayrıca bu "adam" dediğiniz kişi az önce bahsettiğiniz iki nöbetçiden birisi mi. Sizce de orada bir belirsizlik yok mu?
"Yayını yerden alıp tekrar omzuna astı, hava kararmaya başlamıştı." Anladığımız kadarıyla hava cümlenizin başında kararmaya başlamıştı. Kızıllık tasviryle anlatmıştınız. Sanırım artık hava iyiden iyiye kararsa çok daha iyi olacak. Çünkü aradan epey zaman geçti. En azından böyle bir algı oluştu.. Önce hafif titrediler, zamanla iyice üşüdüler ve çer çöp topladılar sonra baya bir zahmet göstererek yaktılar. Bir okuyucu olarak havanın kararmasını istiyoruz kardeşim.
Kolay gelsin.
Kurgu olarak eleştirilmesi mümkün değil çünkü henüz kurgu aşamasına geçilmemiş. Belli ki bir başlangıç tasviri, olaylara giriş yapılabilmesi için bir girizgah yapmaktasınız. Bu yüzden ben de yazınızı hem paragraf bütünlüğü açısından değerlendireceğim hem de cümlelerinizi kelimelerine kadar indirgeyerek didikleyeceğim müsaadenizle.
"Tepedeki güneş yavaş yavaş dağların ardına doğru kayıp kaybolmaya başlamıştı"
Güneşi tepedeki güneş diye betimlemenize sanırım gerek yok. Bir kaç kez iki türlü de cümleyi okuyun farkı siz de hissedeceksiniz.
"Elindeki yayı yere bırakan adam, yerdeki çakıltaşını ve demiri alıp birbirlerine sürterek ateş çıkarmaya çalıştı". sürterek çiğe/kıvılcım çıkarmaya çalışılır. Ateş yakmaya çalışdı deseydiniz olurdu ama çıkarma fiilini kullanacaksanız ateş oraya pek bir yakışmaz.
Ayrıca bu "adam" dediğiniz kişi az önce bahsettiğiniz iki nöbetçiden birisi mi. Sizce de orada bir belirsizlik yok mu?
"Yayını yerden alıp tekrar omzuna astı, hava kararmaya başlamıştı." Anladığımız kadarıyla hava cümlenizin başında kararmaya başlamıştı. Kızıllık tasviryle anlatmıştınız. Sanırım artık hava iyiden iyiye kararsa çok daha iyi olacak. Çünkü aradan epey zaman geçti. En azından böyle bir algı oluştu.. Önce hafif titrediler, zamanla iyice üşüdüler ve çer çöp topladılar sonra baya bir zahmet göstererek yaktılar. Bir okuyucu olarak havanın kararmasını istiyoruz kardeşim.
Kolay gelsin.