Dark souls 1 ve Dark souls 2'yi oynadım, 3. oyunuda çok az oynadım sadece sadece ilk 1-2 boss'unu geçtim.
Dark souls 1 bundan 3 yıl kadar önce bir anda aklıma geldi bende hemen indirip oynamaya başladım. Playstation'um olmadığı için bilgisayar versiyonunu oynadım. Oyun çok zordu, gerçekten çok zordu fakat oyuna yeterince zaman ayırıp emek harcayınca gerçekten güçlenip kolayca "ölmeyebiliyorsunuz" oyun her ne kadar zor olsa da aynı zamanda ödüllendiriciydide. Gerçekten güzel savaş mekanikleri de var savurduğunuz her darbenin ağırlığını hissediyorsunuz başka oyunlarla karşılaştırınca bu gerçekten güzel bir deneyim. Lore konusuna girmeme gerek yok sanırım anlamaya çalışan için güzel bir lore sunuyor, karakterler iyi işlenmiş hikayesi de sizi daha çok meraklandırmaya ve üstünde araştırmaya itiyor. Zaten hikaye siz üstünde düşünüp yaptığınız yorumlarla zenginlik kazanıyor.Bugün bile arada sırada dark souls 1'in lore'u ile ilgili videolar izlerim, gerçekten güzel videolar youtube'da mevcut göz atmanızı tavsiye ederim. Tüm bunları katıp şöyle bir düşündüğümde Dark souls 1 iyiki de oynamışım dediğim bir oyun.
Dark souls 2'ye ilk oyunu bitirmemle atıldım. Yine bilgisayar versiyonu olan Dark souls 2 Scholar of the first sin'i oynadım. ilk oyunun havasını tam alamadığımı düşünüyorum. Benim gibi düşünen bir çok insan da var hatta serinin en kötü oyunu olduğunu söyleyen hatırı sayılır bir kesim de mevcut bu oyunla ilgili. Bunun sebeplerinden kısaca bahsedecek olursak eğer ikinci oyunun zorluğunun altında yatan neden iyi bir başlangıç olabilir. Dark souls 2 sizi bir çok düşmanın ortasına atıp sağ çıkmanızı bekliyor fakat oyunun mekaniği teke tek savaş için dizayn edilmiş durumda. İkinci oyunda yapımcılar bu yoldan ilerleyerek oyuncuya bir mücadele ortamı yaratmak istemişler fakat dark soul'u dark souls yapan bu değil. Oyunda güzel şeyler yok diyemem tabi. Her ne kadar Majula, shaded woods ve shrine of Amana'yı barındırdığı ruh olarak severim. Arka plandaki müziğin de payı büyük. Tabi bu DS2'nin kötü bir oyun olduğu anlamına gelmiyor çok severek saatlerimi verdim. Her ne kadar ilk oyuna kıyasla eleştirebileceğim yönleri daha çok ama aynı ilk oyun gibi iyiki de oynamışım dediğim bir oyun kendisi.
Dark souls 3... Hidetake Miyazaki ilk oyundan sonra tekrar ekibin başında fakat bu oyundan beklentim bana verdiği değil sanki. Dark souls 3 seride en az vakit ayırdığım oyun oldu. Bu oyunda her şey değişmiş demiştim başladığım gibi. Açıkçası ilk oyunlarını da oynamış biri olarak bana fazla zor geldi. Düşmanlar gereğinden fazla güçlü ve gereğinden fazla çoktu belki ben yeterince iyi oynayamadım çünkü istatistiklere bakıldığında oyuncular DS3'te ilk oyuna kıyasla daha iyi performans sergilemişler.(
http://imgur.com/DVXEeNQ) Hazır DS1'den tekrar konu açmışken oyun tasarım olarak o kadar iyi değildi ilk oyunda birbirinden bağımsız onca mekanın nasıl akıllıca birbirine bağlı olduğunu fark eden biri için üçüncü oyun hayal kırıklığı yaratmadı değil. Ayrıca bu kadar hızlı oynanışının olması pek hoşuma gitmedi. İlk oyunlardaki hantal oynanış dark soulsa daha çok yakışıyor bence. Ayrıca düşmanların çığlıkları çok rahatsız edici sırf bağırmasın artık diye öldüresim gelmiyordu. Bunların hepsi birleşince oynayasım da gelmedi ve bıraktım. Haksızlık yapmış olabilirim ama sadece devam etmek istemedim belki bir gün tekrar şans veririm. O yüzden üçüncü oyun için ara verdim diyebilirim.