Çerezlik kitaplar olarak Yalnız Drow'a kadar kendini keyifle okuttu, ama Yalnız Drow'da ve sonrasında İki Kılıç'ta gerçekten sıkıldım. 
Ayrıca sırf bu üçlemede dört-beş tane karakterin öldüğü sanıldı ve sonra geri döndüler. Salvatore bu hileyi neden bu kadar seviyor, biri bana açıklasın? 
Benim şu sıralar ciddi anlamda merak ettiğim seri, Artemis ve Jarlaxle'ın Kristalin Hizmetkarı sonrası yaşadıklarını anlatan (ki Kristalin Hizmetkarı bu serinin birinci kitabı sayılıyor) Kiralık Kılıçlar üçlemesi. İkinci kitabı "Cadı-Kral'ın Yemini"nin arka kapağını ilk boş zamanımda çevirmek niyetindeyim.
Kiralık Kılıçlar serisi Laika tarafından çevrilecek ama henüz yayın programında yok. Örümcek Kraliçe'nin Savaşı ve Ruhban Serisi'nin sonrasına bıracaklar görünüşe göre. 
Salvatore bunu yaparak okuyucuyu "salak" yerine koyuyor. Bunu ilk önce Wulfgar'la yaptı çünkü. O zaman güzeldi,etkilyiciydi. Şimdi ise kendini tekrarlıyor,bu da okuyucuyu iter. Ölüyosa ölsünler. Weis çatır çatır öldürdü valla! Sturm öldüğünde ben geri döner diye 3 kitap bekledim ama gelmedi
... Amber ve Küllerin başında Salvatore'un bir ayzısı vardı, orda Weis'e olan hayranlığıı anlatmıştı. E örnek al kardeşim o zaman.
Salvatore'un yolu yol değil. Okuyucuyla eğlenmeye başladı. Drizzt güzel bir karater. Drowlar zaten başlı başına harika. Ama bundan ekmek akzanmayı tam başaramadı. Unutulmuş Diyarlar giderek piyasa kitabı oluyor, baş tacı değil. Tahtı kaptırdı. Dans eden palalar bir zaman sonra fişi çekilmiş dönmedolap gibi ortada kalacak,durcak. Bende söylemesi(öngörüm bu).
Bir de Ozancan,
Şu söylediğin kitaplara baktım ben. Kapakları hoşuma gitti, bende bu kitapalrı ilk belirttiğin yazının altına kapak resimlerini koydum
. Başkaları da bakabilir. Özellikle şu Cadı-Kral olan oldukça güzel bir çalışma.
(bir de orda bir bayan
. Kim acaba?)
7 Yanıt
7787 Gösterim