Yalanlar, gölgeler gibidir. Doğrularsa güneş gibi... Güneş ne taraftan vursa, yalanlar hep öbür tarafa kaçar... Güneş ne kadar yükselirse, gölge o kadar küçülür. Ve Güneş tam doruğa çıktığı anda... Artık yalanlar kaçacak yer bulamaz küçülür büzülür ve yok olur ortadan...
Yalan söylemek, gölgenin boyuna oranla kolay veya zor olabilir... Fakat güneş her gün batmasına rağmen her sabah yeniden yükselir ve her gün yeniden çıkar doruğa... Yalanların her zaman ortaya çıkması da böyledir...
Doğruluk, Güneş gibidir, yeryüzünün her yerine ulaşır... Kendisinden saklanmayan her noktaya... Kendisinden kaçmayan kendisinden utanmayan her noktada vardır güneş. Oysa ki gölgeler ? Onlar sadece yalanlardır, doğruların arkasında saklanan korkak gölgeler.
Biliyorum ki Dünyam yalanlarla dolu, aşklarım dostluklarım hep yalanlarla dolu... İnsan ömrü bir gün gibidir. Ve insanın aptalca düşünceleri bulutlar gibi... Biliyorum ki, eğer aptalca düşünmezsem, güneşin tam doruğa çıktığı anda tüm yalanlardan kurtulmayı başarabilirim... Yalansız bir hayat dileğiyle...
M.A. İMAMOĞULLARI