Gerçek bir hayatı ve savaşı çok güzel yansıtmışlar. Hayatta da sevinç ve hüzün hep iç içedir.. Hani bazı filmler vardır, tüm belalar hep başrol oyuncusunu bulur ne hikmetse yüzü bir türlü gülmez, işte onların dışında bir filmdi bu.
Benim en sevdiğim filmler sıralamasında en başta gelir.
Babasının ölüme giderken oğlunu sakinleştirmek ve güldürmek için gülerek ve komik bir şekilde yürüyerek askerler tarafından götürülmesi de çok etkilemişti beni..