Anılarım, hafızamın kirlenmiş, sessiz odaları. Duvarların gölgelediği birer karmaşadan ibaretsiniz artık. Üzerinizden yüzyıllar geçmiş gibi, zamana yenilerek unutulmak üzere, hiçliğin kalbine terk edildiniz. Hiç yaşanmamışsınız gibi..
-----
Ve yine ihtiraslar yankılanacak, gecenin en sessiz anında,
Düşlerin, kilden formların arasında hayat bulduğunu göreceksin,
Ve yine coşkuyu tadacaksın, var oluşun mahremiyetinde,
Şeytanın günahlarını paylaşacaksın isteyerek,
Ve gün doğarken, hiç bir suçluluk duygusu hissetmeden,
Sigaranda kalan son nefesi çekeceksin yine.
----
Gecenin; güne, Karanlığın; ışığa döndüğü vakit, inandığım tüm gerçeklerin... bir hayalet misali, şeffaf tenimden süzülerek yok oluşlarını izledim... Ve hissettim yeniden, özgürmüş gibi hisseden bir insanın hisettiklerini, özgür olamayacağımı bilerek...
----
Bu gece ateşe vereceğim tenimi,
Ölümle sevişeceğim...
Zehrini emeceğim dudaklarından,
Kollarına bırakırken cansız bedenimi...
0 Yanıt
1489 Gösterim