Konu: Şifa Bahçesi

[Galaxie]

Merhabalar sevgili Fiddler,

Önce uzun olmasına rağmen okuduğun, notlar alarak ilerlediğin ve bu kadar uzun ve yapıcı bir yorum yaptığın için çok teşekkür ederim. Hatalarımı ne kadar düzeltsem, düşünemediğim ve göremediğim şeyler bana ne kadar anlatılsa o kadar iyi. Benim amacım daha iyi yazabilmek, o yüzden buradaki her türlü yorum benim için çok kıymetli. Yani kırılma, gücenme falan asla söz konusu değil.

Şifa Bahçesi ilk yazdığım şeylerden olduğu için (Hanım da öyle) eksikleri, hataları gerçekten çok fazla. Sitede aldığım eleştirilerden ve başka öykülerin aldığı yorumlardan öğrendiklerimden sonra dönüp Şifa Bahçesi'ni ya da Hanım'ı okuyunca bazen "Ben ne yapmışım, hiç mi farketmemişim?" diyebiliyorum. Diğer öykü konusunda da haklısın, bir ara bu öyküyle arama soğukluk girince bir çırpıda onu yazdım. Şimdi o bitti ama bölüm bölüm ekliyorum. Şifa Bahçesi için de sanıyorum sadece bir bölüm kaldı. 

Eleştirilerinin bir kısmı artık idrak ettiğim ve kaçındığım, ama bir kısmı ancak okuyunca ""aa evet gerçekten" diyerek hatamı şu an farkettiğim şeyler. Hepsinde haklısın. "Şöyle olsa daha güzel olabilirdi" örneklerini de okumak daha bir iyi oluyor çünkü nasıl düzeltebileceğimi birinci elden gösteriyorsun. Akışı baltalayan yerler de sanırım senin değindiklerinden bile fazla (ya da azından ben okuyunca bana daha çok sırıtıyorlar).

Öykünün yeni bölümünü yazmak için araya çok zaman koydum.  O yüzden ben bile uzaklaştım. En kısa zamanda tamamını tekrar okuyup yeni bir bölüm yazmayı zaten düşünüyordum. Ama şimdi sınavlarım biter bitmez tüm öyküyü düzenlemeye de karar verdim. Yapıcı eleştirilerinin tamamını dikkate alacağım, hepsi için teker teker çok teşekkür ederim

[Malkavian]

Sonunda fırsat bulup hikayenizi okuyabildim. Konusu oldukça hoş ve mistik olmuş. Dikkatimi en çok çeken şey, hikayedeki diyalogların arasına yeterince betimleme serpiştirme yeteneğiniz oldu. Kendi adıma ben yazılarımı yazarken bu kadar sabırlı olamıyorum ve anlatmak istediklerim klavyede can bulurken betimlemeleri hep ikinci plana atıyorum. Bir hikayede bunları ikinci planda görmemek sevindirici.

Konusu başlarda bana ilgi çekici gelmedi açıkçası. Çünkü acı çekip bunları unutmaya çalışan kızımız biraz sıradan olaylar yaşamış. Sadece kendine olduğunu sandığı olaylar aslında o kadar klasik ki, biraz tempo düşürüyor. Benim en çok ilgimi çeken kısım olayların monoton bir havada seyrederken birden tersine dönmesi oldu. Ağacın hikayesini anlattığı kısımları oldukça beğendim. Nesnelere empati yapmak belki de en zorudur ve bu yüzden orada biraz bocaladığını fark ettim ama yine de bu dönüş, konunun bütününü ilgi çekici kılmaya yetti de arttı bile. Son bölümde ayrıca ağacın söylediği birkaç akıllıca cümle ve hikayedeki kısımlar ilgi çekiciydi. Kaleminize sağlık. Devamını okumayı merakla bekliyorum.