Ortaokul yıllarında, okuduğum Ağrıdağı Efsanesi ile hayatımı değiştirmişti Yaşar Kemal. Bir kitabı okurken ilk defa sayfa sayısına, nerede olduğuma bakmıyordum. İçime işliyordu her bir kelime, oradaki acıyı, oradaki duyguları bizzat kendim yaşıyordum. Bana bir efsaneyi tüm çıplaklığıyla sunmuştu. Çok ama çok üzmüştü.
Ve bugün, bu efsaneyi kaleme alan isim bir kez daha üzdü bizleri. Göçtü gitti aramızdan. Adını her daim özlemle anacağımız efsanelere katıldı. Gözü arkada mı kaldı, mutlu mudur şimdi bilmiyorum ama, bizler onu çok özleyeceğiz.
Huzur içinde uyusun.
O güzel insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler...