O kadar kalabalığım ki boğuluyorum. Camın yansıttığı gözlerimde onlarca insan görüyorum. İşin kötüsü gündüz mü gece mi bilmiyorum. Cam beni mi gösteriyor yoksa arkadakiler mi bunlar bilmiyorum. Kalkıp dünyanın öbür ucuna gidiyorum. Taa diğer paragrafa kadar. Kaçamıyorum onlardan.
Matruşkalar görüyorum bir sürü. Oynanmaktan ziyade oynuyorlar. Mutluymuş gibi oynuyorlar, güçlüymüş gibi oynuyorlar, benimle oynuyorlar. Bir küçüğüne ahkam kesip bir büyüğüne yalvarıyorlar içine alsın diye. Halbuki ben böyle mi oynamamıştım oyunu, hatırlamıyorum. Hani sevdiğimizi alıyorduk içimize? Hani onun parmakları ayak tabanımızı gıdıklamıyordu? O kadar bizdi o çünkü, o kadar içimizdeydi.
O kadar şey var ki içimde. Çıkarıp atamıyorum. Bir parmak atıyorum boğazımdan içeri, ama dudaklarımdan dışarı bir sözcük çıkaramıyorum.
Gözlerimden deniz çıkıyor sonra tuzlu tuzlu. Hatırlıyorum ne zamandır koklamamışım onu. Ben'lerden birini seçiyor ve sitem ediyor. Tuzlu izlerini bırakarak akıyor. Elimde suyunu tutmak için çok çabalıyorum. Günlerce çalışıyorum gecelerce, ama olmuyor, akıp gidiyor hep. Bulamıyorum o açığı, Allah'ım ben nerede hata yapıyorum? Hangi iki parmağımın arası açık da dökülüyor sular? Hangi damlaların ellerimle arası açık da terkediyorlar beni? Af diliyorum denizden, sonra bir bakıyorum o çoktan kurumuş. Yüzümdeki tuzlarını, sayfadaki izlerini alıp çekip kurumuş. Dudaklarım bile kurumuş. Bir dilim damağım kurumamış, hiç yormamışım onları.
En azından şimdi bir şeyler söylemek istiyorum. Okuduğum, gördüğüm sözcüklerin arasından seçeyim diyorum bari, kafamdaki binlerce sözcükten alayım bir tanesini. Ya da kitabın sayfalarından rastgele açayım birisini. Ama kurtçuklar yemiş yaprakları ve beynim kanamış. Bir noktayı diğerinin üstüne koymaya zaten gücüm yetmiyor. Tırnak işareti açıp konuşmaya başlayamıyorum. İki nokta yanyana kalıyor öyle, bozuk... Noktalama kurallarına uyamıyorum. Sosyal kurallara uyamıyorum.
Vurguyu bile doğru düzgün yapamadığımdan odaklanamıyorum kendimlere. Saklanbaç oynuyoruz beraberce.
O kadar kalabalığım ki boğuluyorum. Gözlerimde onlarca insan görüyorum. Kalkıp dünyanın öbür ucuna gidiyorum. Taa diğer kitaba kadar. Ama yine de kaçamıyorum onlardan.
0 Yanıt
2183 Gösterim