Denizin kenarında oturacağım. Gökyüzünün ve denizin aşkını izleyeceğim bütün gün. Sonra gece gelecek. Denizi kendi rengine boyayarak ona sahip olacak. Evet. Sonra bir çocuk doğacak, gecenin karanlığında parlayacak. Yansıması mavi gökyüzünden çalınarak siyaha boyanan denizin sularında dalgalanacak. Deniz sanki geceden doğan evladını bedeninden atmak için çırpınacak. Bu olacak. Genelde de böyle oluyor zaten. Ama atamayacak. Nafile. Bu böyle sürüp gidecek, milyarlarca yıldır tekrarlandığı gibi. Deniz, dolunay diyecek bu evladına. Geceler geldikçe karalara bulanacak ve farklı farklı evlatlara sahip olacak. Dur yeni bir tane daha doğdu, adını ne koydu? Yeni ay, evet, güzel isim.