Bu kitabı ve diğer eserlerini merak etmiyor değilim fakat bir önyargıya sahibim popülerleşmesi ve "Ergen" diye nitelendirdiğimiz insanların bolca bu kitapları edinmelerinden ötürü.
Hakan Günday'ın sadece son kitabı olan Daha'yı okudum. Genel izlenim itibariyle beğendiğimi söyleyebilirim. Çok hayran kaldığım bir sayfası vardı, tam bölüm sonunda. Sadece bu sayfa bile tüm kitabı kurtaracak güzellikte bence.
Fotoğrafını çekmişim buldum, alıntılıyorum:
"Onun için de başını kaldırıp kameraya bakmayan tek kişi oydu. Zemindeki taşların üzerinde sol ayağını bir ileri bir geri sürterek, diğer böbreklerin kimlerden alınacağını düşünüyor olmalıydı. Marşın ikinci kıtasını da söyleyip bitirdiğimde, Rastin bir şey mırıldandı. Kısa bir cümleydi. Belki de tek kelime. Ve hepsi beni alkışlamaya başladı! Gerçekten de, bir demokrasideydik artık! Lider yalanlar söyleyerek yönettiğini sanıyor, halk uyduğu bütün kanunların kendi iyiliği için konduğuna inanıyor, ülkedeki tek yayın organı olan radyonun spikeri de her şeyi görüyor, ancak deli taklidi yapıyordu!"