« : 25 Kasım 2015, 20:00:09 »
"Tanrı aşkına hemen gelin!"
Hercule Poirot bu yardım çağrısını aldığında çok geç kalmış, milyoner Paul Renauld ölmüştü. Kurban, Merlinville'deki malikanesinin yanındaki golf sahasında, yeni kazılmış bir mezarın yanında sırtından bıçaklanmıştı.
Şimdi ortada birkaç zanlı vardı. Kurbanın sırtındaki hançerin sahibi olan karısı, metresi ve de kendisine öfke kusan oğlu... Her birinin gözü adamın mirasındaydı.
Polis suçluyu bulduğunu düşünürken, Poirot'nun hala kuşkuları vardı. İkinci cinayet onun ne kadar haklı olduğunu kanıtlayacaktı.Bazen arka kapak yazısının fazla bilgi verdiğini düşünüyorum. Sadece Poirot esrarengiz bir nedenle çağırılmıştı ama vardığında çok geç kalmıştı dese olmuyor muydu yani. Lakin biliyorum ki ben kitabı yeni bitirdiğim ve dönen olayı ıcığına cıcığına kadar bildiğim için böyle düşünüyorum. Yoksa kim ne anlar kazılmış mezardan falan
Kitaptan biraz bahsetmek istiyorum. Hastings'in ağzından anlatıldığı için normalden de dikkatli okunması gerekn bir kitap bu yoksa bir bakmışsın Hastings'in hayalleriyle birlikte gökyüzünde süzülüyorsun... Poirot'nun ağzından aklın başına geldiğinde de her zamankinden daha sert yere çakılıyorsun
Bu durumu A.C okuyan herkes yaşamıştır tabii ama bu kitabın özellikle o amaçtan yazıldığını düşünüyorum. Nasıl okunduğunu bir türlü çözülemeyen Fransız isimleri - Hastings- Agatha Christie'nin zekası ile oldu mu sana Bermuda Şeytan Üçgeni... Şimdi Hastings'ten yakınıyormuş gibi konuştuğuma bakmayın o da bizden biri gibi düşünen normal bir adamcağız, normal olmayan Poirot
Sadece izleyici rolünde de değildi önemli rolü de vardı yani Arthur Hastings'in bakış açısı kullanılması gayet mantıklı bir hareket. Sevmediğim bir yönünü söylememi isterseniz sanırım bu kısım Fransız isimler kullanılması olur. O isimler insana resmen 58761157189 rakamı hissi veriyor
Daubreuil ismini doğru okuyabilecek olan yoktur sanırım BlackHelen dışında
0 Yanıt
1778 Gösterim