Kayıt Ol

Dost...

Çevrimdışı veritaserum

  • ****
  • 1112
  • Rom: 5
    • Profili Görüntüle
Dost...
« : 03 Nisan 2008, 18:43:55 »
 Ona kalbimi veririm ve orada biter her şey. Sonrası iki dudağının arasındadır. İsterse, o isterse, tüm insanlardan daha mutlu, tüm çocuklardan neşeli, tüm gökkuşaklarından renkli olurum. Sadece o isterse…
 
   Çok mu yanlış yapıyorum? Neden ben hiç gülemiyorum? Kalbimi eline her alan, neden üzmek zorunda ki beni? Ben mi paranoyak oldum? Karşımdakini mi çok boğuyorum?
   Belki de çok fazla şey istiyorum. Ama dost her şey demek değil mi zaten? Çünkü bence dostum ya yanımda ölümüne yürümeli, ya da hiç gelmemişçesine gitmeli.
   Arada bir denge kurulmaz.
   Kurulursa dost olmaz.

   Çok yanlışlar yaptım belki. Çok kırdım kalpleri. Ama kendine ‘dost’ diyenler neden affettim deyip de gitti? Hiçbiri mi dost değildi?
   Hayır, onlar her zaman dosttu. Kalp kırıklığı tek sorundu. Ben ise.. ben.. dostluktan geriye kalan tortuyum artık…
   Belki de bu kavramı yanlış anlıyorum. Belki de dostluk salpanı kalmaktan başka bir şey değil. İnsanın canı sıkıldıkça oynadıkları piyonlar dostlar da. Belki de koskocaman bir yalandan ibarettir. Kimsenin kimseyi tanımadığı, sadece tanıyormuş gibi davrandığı yalanlar. Benim doğrularım bunlar DEĞİL! Korkutuyor tüm bunlar beni. Sıcak bir şeylere ihtiyacım var. Bulamıyorum… Boşluklar teker teker diziliyor önüme, bense karalamayı bile beceremiyorum.
   Çoğu zaman küçüklüğüme dönmek istiyorum. Hani o kötülüğün olmadığı, sarı saçlı bebeklerle oynadığız zamanlar var ya… o zaman kimse kimseyi üzmez, yüze gülüp arkadan konuşmazdı. ‘Ben’ yoktum o zaman, ‘biz’ vardık.
   Hayat bizi ne zaman ben yapabildi dostlar?
   Neden yetişip kurtarmadınız bizi? Neden boşluklarda yapayalnız kaldım? İçim acıyor, çok acıyor… Sadece tek bir şey yüzünden, biliyorum… Tek bir şey yüzünden bunca zamandır ağlıyorum…
   Belki de hak ediyorum…
   Dostum rüzgara uçtu gitti avuçlarımdan…
   Onu ben uçurdum…

   Affetme beni, koskocaman bir caniyim ben. Hayatında hiçbir şey ifade etmiyorum. Dünyam yalandı, ben yalandım, tek doğru şeyse sendin. En çok sana güvendim, sana ‘dost’ dedim, ama neden yalnız kaldım neden, neden? O yüzden değil mi?! Biliyorum.. Biliyorum… Hayatımdaki tek bir davranışımda yargılayacaksın beni. Eğer bunu yapacaksan, -yapıyorsan- hiç durma sil beni. Hepinize diyorum, SİLİN BENİ! Ben sana, evet sana, kendimi vermiştim anlasana! İçim içimi yedi, uyuyamadım. Nasıl yaptım ben o hatayı nasıl?!

YOKOLMAK İSTİYORUM!

Hatırlamayın beni.

<<<
son paragraf doğrudan doğruya birine hitap ediyor herkes üstüne alınmasın!
Önce, büyük büyük düşündüm;
Sonra büyük büyük yaşadım.
Ne varsa, onlar aldı.
Şimdi bana küçük bir ölüm kaldı.

Çevrimdışı SeD

  • ****
  • 877
  • Rom: 2
    • Profili Görüntüle
Ynt: Dost...
« Yanıtla #1 : 03 Nisan 2008, 18:53:39 »
Vayy anasınııı....  Иan manyak yazıyosun sen yavv... Ben de yaabilsem bööle... :/ :P Girişi çok beğendim hee bide şurayı :
 Çoğu zaman küçüklüğüme dönmek istiyorum. Hani o kötülüğün olmadığı, sarı saçlı bebeklerle oynadığız zamanlar var ya… o zaman kimse kimseyi üzmez, yüze gülüp arkadan konuşmazdı. ‘Ben’ yoktum o zaman, ‘biz’ vardık.

Demi yavf? Keşke çocuklukta olsaydık.. Alırdım elime topu o cam senin bu cam benim kırardım her yeri :P ;D :zuha

Çevrimdışı veritaserum

  • ****
  • 1112
  • Rom: 5
    • Profili Görüntüle
Ynt: Dost...
« Yanıtla #2 : 04 Nisan 2008, 13:29:30 »
sağol meleem :D
sen yaparsın :P aman sakin :P
Önce, büyük büyük düşündüm;
Sonra büyük büyük yaşadım.
Ne varsa, onlar aldı.
Şimdi bana küçük bir ölüm kaldı.