Tür: Korku, Okul
Firma/Stüdyo: P.A. Works
Yönetmen: Tsutomu MIZUSHIMA
Senaryo: Ryou HIGAKI
Müzik: Kô ÔTANI
Orjinal Eser: Yukito AYATSUJI
Yıl 1972. 9.Sınıf, 3.Derslik. Misaki bu sınıfta okuyan, derslerinde ve başka birçok alanda çok başarılı, aynı zamanda çok nazik, hem öğretmenleri hem de arkadaşları tarafından çok sevilen bir öğrenci. Ancak talihsiz bir yangında can veriyor. Tüm öğretmenleri, tüm arkadaşları yasa giriyor, böyle birinin ölmesine herkes çok üzülüyor.
Sonra bir gün bir arkadaşı onun sırasını göstererek, "Misaki ölmedi, bakın yaşıyor!" diyor. Sonra gerçekten tüm sınıf Misaki yaşıyormuş gibi davranıyor. Her şeye dahil ediliyor, öldüğünü öğretmenleri bile kabul etmiyor. İşin garibi mezuniyet töreninden sonra çekilen toplu fotografta
gerçekten Misaki de görünüyor!
Anime Yukito Ayatsuji'nin aynı adlı romanından uyarlanmış. Bu kısa ön-hikayesini dinledikten sonra 1998 yılına dönüyoruz ve babası iş icabı Hindistan'a gittiği için Tokyo'dan annesinin kasabasına taşınan Sakakibara Koichi ile tanışıyoruz. Transfer olduğu okula başlayamadan ciğerlerinden hastalanıp hastahaneye düşüyor. Hastahane asansöründe morga doğru giden garip ve solgun görünüşlü bir kızla karşılaşıyor bu arada. Sonra yeni okulunda hiç tanımadığı sınıf arkadaşları gelip Koichi'yi ziyaret ediyorlar ve çok garip davranıyorlar. Tüm bunlar aynı okulda okuyan teyzesinin de "Sınıf kurallarına muhakkak uymalısın" telkinleriyle birleşince biraz çekinerek başlıyor okula. İlk gününde sınıfın en arka sırasında asansörde karşılaştığı tuhaf kızı görüyor. Ancak garip olan şu ki, görünüşe bakılırsa bu kızı başka hiçkimse görmüyor! Kızla konuşmaya çalıştıkça da kız daha garip davranıyor. Sadece kendinin görebildiği kızın yarattığı gizem sürekli kafasında dönüp duruyor. Bu arada sınıf arkadaşları sürekli Koichi'den bir şeyler saklıyor.
Derken tuhaf ölümler başlıyor...
Animeyi, aralarında kritik farklar olmakla beraber Higurashi no Naku Koro Ni'nin ilk sezonuna (olaylar açıklanmaya başlanmadan önceki haline) benzetiyorum. Muhteşem güzellikte küçük bir kasaba (o ne güzel bir kasabadır) ve kasabanın inandığı bir lanet. Laneti önlemeye çalışan insanlar. Tabi aralarında bu noktadan sonra büyük farklar var. Birincisi bu animede konudan çok
ortamlar karanlık. Bir olay olmasına, kan dökülmesine hiç gerek kalmadan mekanlardan tırsabiliyorsunuz. Hem çok güzel çizilmişler, hem de anlayamadığım bir biçimde korkunçlar. Karakter çizimleri de çok güzel, çok detaylı.
Bir de ufak heykeller var, hem çok güzel hem de çok korkunçlar. Aşağıdaki resim de bunların bulunduğu gizemli heykel dükkanına ait.
Animenin çok çok çok kötü bir tarafı var, müzikleri. Bu kadar mı kötü bir opening olur? İlk bölüm dışında tahammül edemeyip atladım hepsini. Ending bir derece dinlenebilir, ama yine de on üzerinden beş bile etmez. Bölüm içi fon müzikleri güzel aslında. Ama dediğim gibi, opening FACİA. (Bu yüzden bu tanıtıma opening ve ending eklemek istemiyorum, mazur görün ^^)
Konu akışı ise sekteye uğramıyor. "Of şu bölümde de sıkıldım", "Ne yavaş gidiyor" demedim hiç. İlk bölümden beri olayın ortasına düşüyorsunuz ve bir taraftan soru işaretlerine soru işaretleri eklerken diğer taraftan ilmek ilmek gizemleri açıyorsunuz. Ayrıca en başta kafanızda kurduğunuz teoriler tepetaklak oluyor, sürekli yeni tahminlere başvuruyorsunuz.
Kısaca Karakterler:Sakakibara Koichi:
Okula yeni transfer olan Tokyo'lu gencimiz.
Misaki Mei:
Koichi'nin asansörde tanıştığı ve ondan başka kimsenin görmediği gizemli kız.
Akazawa Izumi:
Hastahaneye Koichi'yi ziyarete gelen ekipten. Çok soğukkanlı.
Teshigawara Naoya:
Yine aynı sınıftan. Biraz şapşal bir çocuktur kendisi.
Reiko:
Koichi'nin aynı okulda, aynı sınıfta okumuş olan otuz yaşındaki teyzesi.
****
Ben çok uzatmayayım, korku arıyorsanız Another çok uygun. Hatta ben uzun zamandır (Higurashi'den bu yana) bu kadar iyi bir korku animesi izlemedim. Biraz da çok ciddi olduğundan sanırım. Devasa göğüslü kızların zombili mombili animelerine kıyasla çok daha fazla veriyor korkunun hakkını. Kısacası, izleyin izleyin.
Jaa ne!
Ya bu Japon okullarının hepsinin mi zili aynı melodi olur?
9 Yanıt
9749 Gösterim