Konu: Angela'nın Külleri - Frank McCourt

[Lucilla Clarté]

Frank McCourt'un çocukluğunu anlatan Angela'nın Külleri dünyanın her yerinde büyük bir okuyucu kitlesi tarafından okundu ve çok sevildi. Büyük bir yoksulluğu anlattığı halde, McCourt'un kaleminden sevecenlik ve ince mizah, satırlarının arasından sızan umutla birleşince, ortaya bir kurtuluş, bir başarı öyküsü çıkmıştı. Kitap birçok ödül aldı (Pulitzer Ödülü - Ulusal Kitap Kritikleri Çevresi Ödülü - Los Angeles Times Kitap Ödülü) . Pek çok dilde defalarca basıldı. Umuda Doğru işte bu öykünün devamı; Frankie'nin yoksul bir göçmenden pırıl pırıl bir öğretmene ve mükemmel bir yazara dönüştüğü Amerika serüvenini anlatıyor. Frank, büyük çabalardan sonra on dokuz yaşında, New York'a gelmeyi başarır. Gemide tanıştığı bir papaz ona Biltmore Oteli'nde bir iş bulur. Otelde çalışırken, bu 'sınıfsız' ülkedeki çarpıcı sınıflandırmayla tanışacaktır. Askere alınıp Almanya'ya gönderilir. Orduda köpekleri eğitmeyi ve daktilo kullanmayı öğrenir.1953'te Amerika'ya döndüğünde doklarda çalışmaya başlar. Amerika, Frankie'nin karnını doyurmuştur; ama yüreği hala hoşnut değildir. Çevresindeki tüm göçmenler, ülkelerindeki benzer yaşam biçimlerini benimser ve ısrarla başka bir şeyin imkansız olduğunu söylerken, onun hayallerinde okuyup eğitim görmek, Amerika'da Amerikalılar gibi yaşamak vardır. On dört yaşında okulu bıraktığı halde, kendini, New York Üniversitesi'ne kabul ettirmeyi başarır. Orada, uzun bacaklı, sarışın, su katılmadık bir Yankee'ye aşık olur ve hayallerini gerçeğe çevirmeye çalışır. Ancak dünyadaki yerini, öğretmenliğe -ve yazmaya- başladıktan sonra bulacaktır. Umuda Doğru, Frank McCourt'un Amerika'da yaşadıklarını, olağanüstü insancıl bir mizaha sararak büyüleyici bir dille anlattığı bir öykü. (Arka Kapak)

[simosopo]

offf böle bi güzel bi kitap görmedim hayatımda bu konuyu açıcaktım da site kapanmıştı  neyse kitap çok güzedr. tabi bazı yerleri atlamak gerekio hele 2. kitabı olan Umuda Doğru nun başlarını geçin
ben olsam o hayatı yaşayamazdım galiba. açlık~eziyet(çok olmasa da babası )~ölen kardeşler...
çok acıklı bi kitap. herkese tavsiye ederim. okuduğum en iyi otobiyografiydi

[pleasant^^]

Garipsediğim bir kitaptı.Ama çok iyi anlatmış.Bence çoğu uydurmasıdır insan çocukluğunu o kadar nasıl hatırlayabilir ??? (bkz:avatarım ve dean'ın uyuz halleri)
Ama güzeldi hatta devam kitabı da vardı bunun.AngeLa'nın küllerini savurmuştuk filan ouf kötüydü ama adamın hikayesi böyle film olsa ağlarsın  
Bi' de kardeşlerine üzülmüştüm,zaten böyle her ikiz bana FG'u anımsatır daha da kötü oldum
(bkz:Aylar önce okunan kitabın üzerine kar yağması,kitabın yığının altında kalması,kitaptaki aşklarının falan da donması,sonra benim saçmalamamlamam)