Konu: Sizi Yazarken En Çok Hangi Duygu Etkiler?

[Celebhol]

Paylaşsak da paylaşmasak da, bir çoğumuz bir şeyler çiziktirmiştir. Elbette farklı karakterler ve fikirler oluşturulmaya çalışılınır fakat her yazarı motive eden bazı fikirler ve duygular vardır. Kimisini yalnızlık, kimisini hüzün, kimisini dünya karşısında şaşkınlık, kimisini öfke veya başka bir duygu motive eder? Sizinki nedir ve bunu nasıl yansıtıyorsunuz yazdıklarınıza?

[Old Fat Gil-Galad]

Beni en çok hüzün, öfke ve hayalkırıklığı motive eder. Sanırım bana diğer duygulardan daha gerçek hissettiriyorlar. Yazarken de karakterlerim hep bu duygularla hareket ediyor. Hüzünlenince veya hayalkırıklığına uğrayınca öfkelenen ve diğerlerini de kıran karakterler yada geçmişleri hayal kırıklığı ve acı dolu olan karakterler daha çok oluyor yazdıklarımda.

[Bay_Karamsar]

Yorum veya inceleme yazmaya çalışırken hissettiğim iki his: Endişe, bıkkınlık ve ıstırap.

Kapsayıcı ve açık olması için uğraşırken, buna ulaşmayacağım endişesi içimi kemirir. Yazdığımı kontrol ettikçe endişem artar. Yazdığımı her okuyuşta bir şeyi değiştiririm. Sonunda, yazmaktan da okumaktan da gına gelir. Bitsin diye içimden yakarırım. Ben bıkmışım, yazıysa okunup düzeltilmekten, yeni ekleme çıkarmalardan bıkmamıştır. Bu ıstırap içinde yazıyı orada bırakıp pes etmeyi düşünmeye başlarım. Ne gereği var ki yazmanın? Yazmasam olmaz mıdır? Olur elbette. Fakat ıstırabın bir de yazmama halindeki hissedileni vardır. O beni bundan caydırır. Başladığımı bitiremezsem içimin rahatlamayacağını bilirim. Fikir aşamasında yazmaktan vazgeçtiğim yorumlar bir süreliğine beni rahatsız etmeyi sürdürmüştür. O yüzden, yazmanın verdiği ıstıraba katlanarak işime devam ederim.

[SrNimble]

    Yazdıklarımda daima insanın mutlak yalnızlığı beni etkilemiştir ve hayatımda da bunun büyük bir etkisi vardır. Size bunu en iyi Conor Kostick'in Avatar Tarihi Serisinin son kitabı Edda'dan birkaç cümleyle açıklayabilirim,

 '' 'Keşke ben de yanında olabilseydim. Ne tuhaf değil mi? Bedenlerimiz yan yanayken zihinlerimizde bambaşka dünyalardaydık.' Erik bunun üzerine biraz düşündü.' Zaten yaşam hep böyle değil mi, şimdi bile?'
' Ne demek istiyorsun?'
' Yani, şu anda yan yana bu anı paylaşıyoruz. Ama zihinlerimizin çalışması anlamında yani bu anı nasıl yorumladığımız anlamında yalnızız. '
' Ah, Erik.' Inny hafifçe doğrulup Erik'in gözlerine baktı ' Bu çok acıklı bir düşünce.'
' Hiç de değil. Ben seni çok iyi tanıdığım için hep zihnimdesin.' ''

    Bu dizeleri ilk okuduğumda insanın daimi kaderi hakkında bir şeyler düşünmüştüm ve bu düşünceler de beni yalnızlığın derinliğini anlamaya itmişti. Bunun yanında hüzün ve heyecan gibi duygular da yazdıklarımda başlıca etkili hisler arasında yer almakta.

[Mystic]

Aşk ile yazarım genelde fakat İlahi Aşk'tır bana ilham veren...Çoğu zaman platonik aşklar içinde boğulur ve sonrada da hislerimi yazıya dökerim. Nihilist bir yaşamdan, hiçlik içinde yolumu kaybetmişken, gerçek "Hiçlik" makamına ulaştım bu sayede. Var mıdır bir formülü diye soranlara da tek bir önerim olacaktır;"Birini uzaktan sevin ancak asla onun haberi olmasın, haberi olduğu an büyü bozuluyor."
Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli, Nazmiye!
Aşkın her türlüsü ile yazmalı ki insan, duyguyu karşı tarafa verebilsin.

****
Celebhol,

Öykülerini ve yarattığın karakterleri ilgi ile takip ediyor, başarılarının devamını diliyorum.

[réalta]

Hüzün sanırım. Hüzünlü olduğumda ortaya çok daha güzel işler çıkıyor.