"artık daha yukarılara, biraz daha yabana çekilip tasmasız köpeklerim
ve adamımla yaşamayı deneyeceğim..."
güneyden gelen kız'ın söylediklerinden kalanlar
denir ki;
bir yaprağın boşlukta salınarak aşağıya, ana varlık tarafından çekilip boşluğun içinden geniş
titreşimli düşüşünü gördüğünüzde; yaprağa değil de oluşup algılanan hareketin tersine,
yukarıya, göğe doğru baktığınızda, bir adamın bundan yola çıkarak bir şiir yazacağı, yazılan bu
şiirin ve yazılmayan diğer bir şiirin yaşamınızın kıyısından, o da olmazsa okuma koltuğunuzun
kol dayama tümseği üzerinden kendi yaşam biçimini ve algılanan varlığını oluşturarak bir
şekilde zaman içinde ilerleyeceği; yaprağa değil de, algılanan hareketi izleyerek aşağıya,
düştüğü zemine baktığınızda ise dokunmakta olan yazgınızda küçük bir ilmeğin daha atıldığını
bilerek suskunlaşırsınız; elbette duygusal yaklaşımlar gösterilip salon ve balkonlarda, kopuk
yaşamın zemin taşlarından birisi olması için sığ ve element destekli topraklara mahkûm
edilerek var olan doğanın yapısından ve iç sihrinden uzak tutulan, bir tür iğdiş edilmiş güzellik
ve yaşanan kasvetin arasında küçük mutluluklar sergilemesi adına yetiştirilen, genelde plastik
temelli bazen de cam kaplarda taşınan, kimyevi destekle yaşama zarar vermesi önlenen kent
sularıyla beslenen ev bitkileri için bunun geçerli olduğunu söylemek zordur; dahası küçük bir
yaprak hareketinden, bu denli büyük ve soyut kavramlara yelken açabilmek tamamen bilgi
denen zaanatın, doğasında var olan ve genelde kâğıt üzerindeki, sözcükler biçimine dönüşen
sözlerin yarattığı algı genişletmeleriyle desteklenen iğreti kudret sayesindedir.
ç
geçici algı anı
Silmariyon 6:45 Notu
336 Yanıt
265334 Gösterim