Sonsuz karanlık Tolkien'in yaratıcılığının belki de doruk noktasıdır diye düşünüyorum. Şu anda nasıl bir şey olduğunu tasavvur edemiyorum. Belki en basitinden Melkor sonsuz bir çukurda çığlıklar atarak düşüyordur. Ya da sadece düşünceleriyle başbaşa bırakılmış kimliği yok edilmiştir.
İkinci seçeneği varsayarsak Melkor'un kendisinin başlı başına kötülük olduğunu düşünüyorum. İlk uyumsuzluk sesleri ondan çıktığına göre farklılığı kendisi yaratmıştı. Aynı düşünceler içinde de tohumlarını yarattı. Bu tohumlar Melkor'un küçük birer parçasıdır. Bu yüzden Melkor'un her zaman onlarla bir ruh bağı olabilir diye düşünüyorum.
Ama şöyle de bir ihtimal var, Melkor'un yaratıkları, varisleri, O'nun parçaları olduğuna göre özlerinde Melkor gibi düşünme ve onun yolundan gitme dürtüleri olmalı. Belki Melkor'a ihtiyaçları kalmamıştır karanlığa sürüldükten sonra.