Konu: Fahrenheit 451 - Ray Bradbury

[Berre]

Almayı planlıyorum da sizce kitap fuarında bulabilir miyim?

[Baal Adramelech]

İthaki'de satılıyordu bu sene İstanbuldaki fuara gittiğimde. Aldım hatta.

[Berre]

Umarım ben de Bursa'da bulabilirim. Gerçekten merak ettiğim bir kitap.

[Berre]

Fuara gitmeden önce

Umarım ben de Bursa'da bulabilirim. Gerçekten merak ettiğim bir kitap.

demiştim. Ama malesef fuarda İthaki yayınları yoktu. Gerçekten sinirlerim bozuldu. Üstüne üstlük listemdeki yayın evlerinden hiç biri yoktu.
Neyse ben de BKM' de ararım artık.

[magicalbronze]

Yazık ki 60'lı yıllarda çekilen filmin kitabı kadar iyi olmadığını söylemem gerek. Her ne kadar beğenilse de kitaptaki keyfin yarısını dahi veremediğini düşünüyorum.

[Amras Ringeril]

Yazık ki 60'lı yıllarda çekilen filmin kitabı kadar iyi olmadığını söylemem gerek. Her ne kadar beğenilse de kitaptaki keyfin yarısını dahi veremediğini düşünüyorum.

O film berbat. Kızın uzun saçlı olduğu özellikle belirtilmiş olmasına rağmen kısa ve sarı saçlı yapılmış. Tüm kitapların gece yakıldığı önemle belirtilmesine rağmen filmde hep gündüz yakıyorlar. Sanırım teknik imkansızlıklar yüzünden olmuş bu tarz farklılıklar ama üzerine fikirler yürütülen bu tarz çok önemli noktaları değiştirip sürekliliği sekteye uğratmaları çok yanlış olmuş.

[Kharas]

1984'ü okullarda okuttuklarını gördüm birkaç kez ama bu kitabın da okutulması gerektiğine inanıyorum.

Burada Amras Ringeril'in değindiği o ilk cümleyle beraber, kitabın içinden fışkıran alevler okuyucunun dört bir yanını sararak kendisini okumaya zorluyor. "Yakmak bir zevkti." Sen nasıl bir giriş cümlesisin öyle! Normalde kitapların ilk cümleleri genelle odaklıdır ve ser verip sır vermez. Ama bu mistik ve kendi içinde gizemler barındıran tek bir cümle okuyucusunu kendine esir alıyor.

Konusu burada anlatıldığı üzere kitapların yakılması. Neden kitaplar yakılıyor, Fırtınakıran bunu konuyu açtığı mesajında bir güzel anlatmış. Şimdi yöneticinin üzerine laf söylemek olmaz. Hele hele yeterli şeyi söylemiş birinin üzerine aynı şeyleri tekrar etmek hiç olmaz.

Anlatım bakımdan yazarın kelimlerinin ağırlığı ve gerçekler sizi eziyor, un ufak ediyor. Dil ise oldukça dobra ve yalın. Sizi ezen, anlatımdaki temeller, konudaki gerçekler. Kelimelerin kullanımı ve seçimi de diyebiliriz aynı zamanda. Dili beni konu kadar etkilemiştir, inkar edemem.

Karakterleri çok başarılı, verilen mesaj dolandırılmadan direk okuyucunun gözüne sokuluyor, Guy Montag'ın iç çelişkileri ve yaptıkları ise göz dolduruyor sonrasında ise bu liste böyle uzayı gidiyor.
Ray Bradbury'nin anlatımı, itfayecilerden böyle eşsiz bir konu çıkarması beni kendine hayran bırakmıştı. Bir gün hepimizin hayatı karşımıza çıkan bir kızla, Claire ile değişebilir mi? İçimizde gezinip de kendimize itiraf edemediklerimizi bu kız yüzümüze söyleyebilir mi? Hayır mı? Ya söylerse?

[Hathor]

Yukardaki cevaplarda bilim kurgu ile bu kitap biraz uzaklaştırılmış gibi geldi. Bence bilim kurgu işte tam da bu. Ray Bradbury'nin bütün kitapları da bilim kurgu. Diğer tüm eserlerinin de Fahrenheit 451 kadar iyi olmadığını söylemek imkansız.

Türkiye bu yazarı çok önce keşfetmiş aslında. Fahrenheit 451 ise, aklında kalan tek şey olmuş. Hem mümkün hem yazık : )

Beğenenler için söylüyorum Resimli Adam kitabını da bulmayı deneyin. Filmi var, ama gene önce kitap diyorum.

[Erymnys]

biraz da günümüzü anlatıyor bence. kitaba verilen değerin giderek düştüğü şu günlerde, izdivaç programlarının bu derece revaçta, insanların Aşk-ı Memnu' nun kitabı çıkmış dedikleri şu günlerde, sevgili medyamız da bizim düşünmememiz için elinden geleni ardına koymuyor. eğitim sistemi giderek yozlaştırılıyor ve bunu gayet normalmiş gibi kabul ediyor herkes. üstelik bu sadece bu coğrafyada değil, dünyanın her yerinde, her ülkesinde böyle.

kitap mı, o da ne! artık herşey için internet var o da mı olmadı filmi çkar elbet onun!

[magicalbronze]

http://www.youtube.com/watch?v=2zs4D2lgfEg

[Erymnys]

adam doğru konuşmuş, ne denir ki. yakında kitaplar yasaklanmaya başlanacak; durum bunu gösteriyor benim için. ilklerden biri de platon'un devlet'i olacakmış gibi geliyor.

[KoyuBeyaz]

Distopya deyince insanın aklına karanlık, boğucu şeyler geliyor. Karanlık, boğucu şeyler deyince ise okurken iç daraltan, bir yerden sonra sıkan, boğan şeyler geliyor akla. Ama Fahrenheit 451 bunun aksine ilk cümlesinden son cümlesine kadar öyle bir yoğunluk ve akışkanlıkla gidiyor ki, sizi aynı anda hem verilen düşünceyi sorgulayıp kitap ve toplum üzerine düşünmeye, hem de Guy Montag'la birlikte yaşayarak kendinizi dünyadan soyutlayıp bir nevi geleceğe yolculuk etmenize sebep oluyor.

Kitabın dili anlatılmak isteneni mükemmel bir şekilde veren bir yapıya sahip. Kendine has bir yapısı var, biraz da şiirsel denebilir hatta.[*]Fırtınakıran'a selam olsun[/*] Kelimelerin dizilişi, cümlelerin altındaki anlam, benzetmeler ve betimlemeler o kadar yerinde ki aynı anda hem bazı gerçekleri açıkça gözünüze sokuyor hem de kalanı kendi düşüncelerinizle, kendi görüşlerinizle tamamlamaya olanak sağlayarak sizi düşünmeye sevk ediyor. Burada kitabın çevirmenleri Zerrin ve Korkut Kayalıoğlu'nun da işlerini harika bir biçimde yapmalarının payı büyük elbette.

İçerikle ilgili yorum yapmayacağım, sindirmek için biraz zamana ihtiyacım olacak gibi görünüyor çünkü.

Tahmin ettiğimden çok daha akıcı, düşündürücü ve gerçek bir kitaptı. Distopya ya da Bilim Kurgu türlerine ilginiz olmasa bile yalnızca ufkunuzu açması için alıp okuyabileceğiniz, hayata bakış açınızda çeşitli değişikliklere yol açması oldukça muhtemel bir eser Fahrenheit 451. Okunası, okutulası...

[mit]

Kesinlikle çok iyi bir kitap, hatta sadece bir kitap değil başyapıt. Kapağı her açışınızda dış dünyadan öyle bir soyutlanıyorsunuz, kendinizi kitaba öyle bir kaptırıyorsunuz ki anlatamam. Bunu başarabilmek her yazarın harcı değildir şüphesiz. Peki nedir bunu size yaptıran. Çok mu akıcı bir anlatımı var? Hayır. Çok vurucu... Anlattığı olay yani kitapların yakılması, insanların tepe yönetimi tarafından birbirine benzer, düşünmeyen, sorgulamayan ve araştırmayan kuklalara çevrilmesi gibi etmenler ve bunların gerçekleşebilme olasılığının yüksekliği bizi derinden vuran ve etkileyen.

Kitap kadar, giriş kısmında yer alan kitabın yazılma öyküsü de beni etkiledi. Yazarın çektiği zorluklar, yaşadığı olaylar ve kelimelerin kağıda dökülüş şekli... Bu tarz yazıları okumak benim için her zaman keyif verici olmuştur.

Kısacası türü sevenlerin kaçırmaması gereken bir eser.

[Galaxie]

Bir toplumu, bir ülkeyi, hatta tüm dünyayı nasıl kitaplardan ve düşünmekten alıkoyabilirsiniz? Muhtemelen hiçbir şekilde. Çünkü kitapları ve beraberinde getirdikleri düşünceleri, öğretileri ve deneyimleri ortadan kaldırmaya çalışsanız bile bir şekilde bir yerlerde canları pahasına onları korumak, yaşatmak isteyenler olacaktır.

İşte Guy Montag, itfaiyelerin yangın söndürme değil de kitap yakma işini üstlendikleri henüz gelmemiş bir dönemde itfaiye olan adam, böyle insanlarla karşılaştıktan sonra hayatı değişiyor. Hayatından ziyade düşünme sistemi hatta. Sorgulamayan sürüden ayrılıp sorgulamaya, düşünmeyen sürüden ayrılıp düşünmeye başlıyor. Bu durum onu muhteşem sığınaklara, kitaplara yöneltiliyor. Ancak onu sürüden ayrılanları bekleyen kader bekliyor: kurtlar sofrasında buluyor kendini. Toplumdan, umarsızlıktan ve cehalletten kaçış bekliyor onu.

Fahrenheit 451 okunması bence zorunlu olan, bitirdikten sonra "ne oluyor ya" diye oturup birkaç saat düşüneceğiniz, sık sık aklınıza gelecek muhteşem bir kitap.

Fırtınakıran'ın şiddetli önerdiği Yakma Zevki'ni okumak için sabırsızlanıyorum şimdi.

[Erymnys]

Bu gün, hayatta olsaydı eğer, 92. doğum gününü kutlayacaktı Ray Bradbury!
Eserleri ve fikirleri asla ölmeyecek...