Konu: Seçkiden Öneriler

[kargasiz]

İyi ki bu hikayeye denk gelmişim, daha fazlasını da keşfetmiş oldum sayesinde. Başlığı buraya taşımanız çok iyi oldu. Eskiler de eskisi gibi yazmaya devam etse keşke.

İki şeyde kimse ciddi olamıyor nedense, bir satrancı az biliyorum diyenler, bir de şiir yazmayı beceremem diyenler. Şunu da şuraya bırakarak Atakan'ı buraya çağırıyorum

Kalpsızlatan’ın Şarkısı

[DarLy OpuS]

Üçüncü Yıl Özel Sayısı'nda yayınlanan bir Aşkın Güngör öyküsü. Köpek Burhan hâlâ aklıma gelen bir karakter, öykünün atmosferini hatırlamaya çalıştığımda da neredeyse hiç zorlanmadım. Gri bir öyküydü ve güzeldi.

Geceyle Gelen

[Evis]

Üçüncü Yıl Özel Sayısı'nda yayınlanan bir Aşkın Güngör öyküsü. Köpek Burhan hâlâ aklıma gelen bir karakter, öykünün atmosferini hatırlamaya çalıştığımda da neredeyse hiç zorlanmadım. Gri bir öyküydü ve güzeldi.

Geceyle Gelen

Enfesti, bulup çıkardığınız için teşekkürler. Aşkın Güngör'ün de kalemini biraz tanıdım ki tanınması gerekiyormuş. Bir bakın derim ben de.

[DarLy OpuS]

Bu sefer 1. Yıl Özel'den bir öykü hortlatacağım: MacGuffin Diye Bir Şey Yoktur. Rıhtım'da okuduğum en tuhaf hikâyelerden birisi. Emirhan Burak Aydın, öyküsüne gelen yorumlardan birisine cevap verirken şöyle diyor:

"Bu yazıyı yazarken etkilenmiş olduklarımı sorsalar, Kara Kule, Zeki Demirkubuz, Alfred Hitchcock derdim."

Tam olarak öyle bir öykü.

MacGuffin Diye Bir Şey Yoktur

[Fiddler]

Ta 2012'de, 'Ayna' teması için, sitemiz üyelerinden Galaxie'nin bir öyküsü vardı.

SIR

Yüzyıllar öncesinin Venedik'i, oraya ait karakterler, ve harika bir zanaat detayıyla hem lezzetli, hem de çok başarılı bir öyküydü. Aşağı yukarı şöyle şeylerden bahsediyorum:

Kaptaki akışkan metali levhanın üzerine özel fırçasıyla dikkatlice yaydım ve kenarlardan taşırmamaya özen gösterdim. Cappi’nin yüzüne baktığımda kaş çatması, tükürükler saçarak azarlama ve ağız kokusunu yayma çabası gibi belirtiler göremeyince doğru yaptığımı anlayıp ince sarı kâğıdı üstüne dikkatlice yerleştirdim. Üç kenarındaki fazlalıkları kestim. Aslında kâğıdı nasılsa çekip alacağım için kesmeme normalde gerek yoktu, ama cam levhayı yerleştireceğim sınırları doğru tespit edebileyim diye kesiyordum yine de. Son olarak camı hepsinin üzerine yerleştirdikten sonra yavaşça sarı kâğıdı çektim. Cappi devamını kendi kendime yapacağıma kanaat getirmiş olacak ki kafasını sallayıp verandaya geçti. Ustalık ne güzeldi. İşi bilen verandaya çıkıp tembel tembel oturuyor, her şeyi işi öğrenen yapıyordu. Üstelik çırağı bir hata yapmaya görsün, ağzını açıp dakikalarca en başından anlatır kafamı şişirirdi. Ancak doğru yapınca tek kelime etmezdi.

[Lordmuti]

Başka bir başlıkta adı geçmişti, burada da bulunsun çünkü çok şahane bir öykü. Dresden Dosyaları ya da ismi lazım değil bazı dedektifleri seviyorsanız kesinlikle ama kesinlikle okumalısınız. Zaten mit artık bir marka, bir tekel oldu adeta. Yanında mit yazıyorsa okuyun arkadaşlar, %140 rıhtım onaylı. Mit - Bitmeyen Kin

Bu öykü de rıhtımdan tanıdık karakterler ile Doctor Who'yu buluşturuyor. İlk okuduğumda çok eğlenmiştim, geçenlerde aklıma geldi okudum, yine çok eğlendim. Doctor Who sevenler zaten linke tıklayıp okumaya başlamıştır ama aranızda sevmeyen varsa sevmek için doğru bir başlangıç olabilir bu öykü. Laughing Madcap - Papyonlar Havalıdır

Buradan sayın Moffat'a da sitemde bulunuyorum, hızlı başlat kardeşim şu dizileri!