Konu: Korkuyorum...

[Wanderer]

Kuruntularım...

En çok neye yandım biliyor musun? Hani seni seviyordu ya güya, hani asla aldatmazdı… Sonra bir gün kulağıma bir haber geldi “ayrılmışlar” diye. Gelmedim yanına… Gelemedim. Korktum, seninle konuşursam bana yüz vereceğinden korktum. Beni sevdiğini söyleyeceğimden korktum ve gelmedim yanına…

  Sonra bir gün yine birileri fısıldadı kulağıma… O “hayırsız” başkasıyla çıkıyormuş ayrıldığınızın hemen ertesi sabahında… Korktum… Senin kimleri sevdiğini görmekten korktum… Kimleri seveceğinden korktum… Ve sevdiklerinden korkmamanın doğuracağı sebeplerden korktum.

   Sonra fısıltılar arttı… Benim gömüldüğüm kederi kimse anlamıyormuş gibi geliyordu… Hatta anlamamaktan da öte, kimse umursamıyordu bile… Fısıltılar öldürdü beni… Yine sana koşmuş o hayırsız., ve sen yine affetmişsin onu…

  
   Fısıltılardan soyutladım kendimi, aşkından olabildiğince uzaklaştım ve sevmediğime dair binlerce kez yemin ettim her gece. Fakat her sabah gözlerini her gördüğümde yeniden âşık oldum sana…

  Sonra bir gün, merdivenden çıkıyordun sen… O kadar güzeldin ki… Senin arkanda yürümek, orada olduğunu sadece bilmek bile insanı mutlu ediyordu. Hatta sanmıştım ki benim için önemli olan tek şey senin mutlu olman… Kiminle olursan ol mutlu ol istiyordum… Oysa ne de çok yanılmıştım. Benden başkasıyla birlikteyken sen mutlu olabiliyor muydun gerçekten?

  Merdivenden birileri telaşla itişti, arkamdan birisi beni sertçe geriye yitti ve kim olduğunu bile bilmeden küfürleri dizmeye başlamıştım ki… O hayırsız olduğunu fark ettim… Önemsiz bir nesneymişim gibi elinin tersiyle itmişti beni. Oysa… Oysa ben sadece senin arkanda yürümekten bile mutluluk duyarken… “O” nasıl olmuştu da seni kıskanmıştı benden? Sana güvenmeyecek kadar az mı seviyordu yoksa..?

  Korktum… Her şeyden korkmaya başladım ve yaşamdan soyutladım kendimi. Yaşamımın anlamı sizin ilişkinizi takip etmek gibi gelmeye başladı bana… Aşk, artık bir saplantı olmuştu. Sevmekten çok daha öte bir şeydi bu… Bu sevilmeden sevmekten de yüce bir duyguydu. Çünkü bu, sevilmeden sevmek, asla sevilmeyeceğini bilerek sevmekti…

   Sonra gözlerinden de korkmaya başladım… Onların bana acı vereceğini hiç tahmin etmemiştim. Gülüşünden kaçacağımı hiç bilemezdim ya gerçekten de kaçmak zorunda kaldım. Ona gülümsemenden kaçtım uzun süre… Sonra, sen, uzaktaki bir arkadaşına gülümserken araya girip de sanki sen bana gülmüşsün gibi  yaparak kendimi tatmin etmeye başladım.

    Karanlıkla dost olmaya, yokluklarla konuşmaya ve dertlerle dertleşmeye başladım… Yalnızlığıma anlattım her şeyi ve aşkımın anlamasını bekledim. Oraya buraya senin ismini çiziktirdim ve bir gün belki okursun diye sana mektuplar yazıp attım kaldırım kenarlarına.

   Seninle konuşmayı özledim ne kadar az konuşmuş olsak da. Ve bana gülümsemeni özledim bana hiç gülümsememiş olsan da… Beni sevmeni de aynı oranda özlüyorum güzelim… İçimde bir yerlerde bir duygu kabarıyor, belki platonik bir aşkın yan etkisi belki sadece kuruntu bunlar. Ama hissediyorum işte, beni seveceksin bir gün belki anlayacaksın ve belki de üzüleceksin…

  Ve yine korkuyorum senin beni sevmenden… Seni üzecekse, benim olmanın ne manası kalır ki? Karanlıkla dost oluyorum yeniden ve kaçıyorum o çok istediğim sevginden.


                                                                                            Sonsuza dek sevecek olanlara…

[Wanderer]

22 Kişi bakmış bir kişi yorum yapmış... Beğenilmeyceğini tahmin etmiştim de bu kadar da kötü olduğunu düşünmemiştim..

[Angels.Of.Darkness]

Yoo, bence beğenilmeyecek bir yazı değil.
Ben oldukça güzel buldum açıkçası.

Bu sevilmeden sevmekten de yüce bir duyguydu. Çünkü bu, sevilmeden sevmek, asla sevilmeyeceğini bilerek sevmekti…
Buraya gerçekten bayıldım.
Bence hoş olmuş.
Yazılarının devamını görmek dileğiyle o hâlde...

[Amras Ringeril]

http://www.kayiprihtim.org/forum/kurgu-iskelesi-b8.0/;sort=replies

http://www.kayiprihtim.org/forum/dusler-limani-b36.0/;sort=replies

aNTiSePTiK

Öncelikle yazacaklarımı sana kişisel bir isyan olarak algılamamanı istiyorum. Hatta senin kişisel özelliklerinle hiçbir alakası yok yazdıklarımın. Yukarıda verdiğim linklere bak. Mesaj sayısına göre azdan fazlaya sıralanmış hikayeleri gösteriyor. Onlarca. Bunlar forumda yayımlanmış olanlar. Öykü seçkisinde de üzerinde belki bir ay düşünülüp bir heyecanla yollanmış bir iki yorum alıp kalmış bir çok hikaye var.

Dünya tarihinde ne heveslerle yazılmış, ilk baskısı bile tükenmemiş, sürünen kitapların yazarları var. Bu kitaplar çok mu kötü oldukları için bu haldeler? Bu öyküler çok mu kötüler?

Artık şu bana neden yorum gelmiyor çok mu kötüyüm isyanlarını geçmek gerektiğini düşünüyorum. Bir yazınız güzel değilse, o sizinle ilgili bir meseledir. Eğer yazıyı beğenmemişseniz güzel değildir. Beğenmişseniz, her türlü kötü yoruma rağmen zaten güzeldir. Yapıcı eleştirileri değerlendirirsiniz orası ayrı. Aam ben artık bir yorumu çok görmeyin +rep tarzı nidalardan bıktım diyebilirim. Yapıtının beğenilmediğini, kötü olduğunu düşünüyorsan, yazmazın. Hitap ettiğin kitleye şikayet ederek bir sonuca ulaşamazsın.

Onlar "için" ürettiğin şeyleri, en azından onlara sunma cesaretine katlandığın şeyleri, Nihbrin'in deyimiyle ben yazdım diyebildiğin şeyleri, sayılarla değerlendirirsen, onlardan çok şey kaybedersin. Eğer bir emek varsa ve bir değer varsa, o bir kişi için, sanatçının en büyük sevgilisi olan o bir kişi, bu emek ve değer devam edecektir. Sanatçı çoğu zaman yalnız olan, o bir sevgiliye hitap eden kişidir, o bir kişi, senin için bir "armağan" olacaktır. Gişe kaygısı içindeki stüdyolar gibi nidalar çekmeye gerek yok.

Eğer istiyorsan ve gerçekten bir amacın varsa, devam et.

Tekrarlıyorum. Bunlar sana yazılmış kişisel myazılar değildi. Tamamen genel, belki aynı dertten muzdarip olmanın da verdiği hafif üzüntüyle kişisel bir konuşmaydı. Kendime söylüyordum belki.

Başlık da burası oldu. Hem başlığın ismine, hem içeriğe uygun olduğunu düşünüyorum.

Yılma, devam et =)

[Wanderer]

=) Amras ;

Abicim, bir şey yazınca, yorum bekliyor insan olur olmaz... Yani bana göre kötü gelmiş olabilir belki... Ama, yorum görmeyince içim bir garip oluyo ne yalan söyleyeyim.. O yüzden yılmadan usanmadan yorum istemeye devam edicem =) Özür dilerim... Sana gıcıklık yaptığımı düşünme ama yorumları çok merak ediyorum... Ustalaşmak için, hatalarını başkalarının gözünden de görmeye çalışmalısın...

[Amras Ringeril]

Haklısın. Görüşlerimin, bir çoğunda ikilikler yaşadığım bir zamandayım. Senin kişisel davranışlarına laf edecek değilim. Belki gün gelir, hatta belki bir saat sonra durup o yorumu silerim. Her şey böyle değişiyor. Buna uymak için de çevreye biraz ayak uydurmak, onları tanımak, onların seni tanımalarına izin vermek lazım. Yorumları görmek ve eleştirilmek lazım. Bu konuda da sen haklısın =)

[Berre]

Pekala bende yorum yapayım
İlk olarak şunu belirtmek isterim güzel bir yazı olmuş. Ama benim dikkatimi sadece son cümle çekti: ''Sonsuza dek sevecek olanlara...'' buna inanmıyorum. Elbette inanmak ve inanmamak ayrı bir şeydir ama bu söz yazının vakurluğunu bozmuş.
 Bu arada şu son zamanlarda ben adam akıllı yorum yazamıyorum bu yüzden beni mazur gör

[Wanderer]

Pekala bende yorum yapayım
İlk olarak şunu belirtmek isterim güzel bir yazı olmuş. Ama benim dikkatimi sadece son cümle çekti: ''Sonsuza dek sevecek olanlara...'' buna inanmıyorum. Elbette inanmak ve inanmamak ayrı bir şeydir ama bu söz yazının vakurluğunu bozmuş.
 Bu arada şu son zamanlarda ben adam akıllı yorum yazamıyorum bu yüzden beni mazur gör

Evet, anladım yorum yazmana bişey olduğunu =) İlk olarak diye başlamışsın mesela ikinci olarak neydi onu merak ettim Hmm.. şu benim kötü yazdığım bi şiirimtırak bişey vardı "Gurur ailesinin Mutluluğu" diye... Orda söylediğim gibi, o son noktayı koyduğumda "ilham" gitmişti... Bozmuş olabilir... Teşekkür ederim okuyup yorumladığın için...

[Berre]

Evet, anladım yorum yazmana bişey olduğunu =) İlk olarak diye başlamışsın mesela ikinci olarak neydi onu merak ettim Hmm.. şu benim kötü yazdığım bi şiirimtırak bişey vardı "Gurur ailesinin Mutluluğu" diye... Orada söylediğim gibi, o son noktayı koyduğumda "ilham" gitmişti... Bozmuş olabilir... Teşekkür ederim okuyup yorumladığın için...

İkinci olan dikkatimi çeken son cümle oluyor ama o kadar beceriksizim ki bunu bile yansıtamadım
Yorumlamak -yada yorumlayamamak- benim için zevkti

[Wanderer]

İkinci olan dikkatimi çeken son cümle oluyor ama o kadar beceriksizim ki bunu bile yansıtamadım

Yok, o benim kıtlığım, güneş batınca gidiyo algılar kusura bakma

[Berre]

Yok, o benim kıtlığım, güneş batınca gidiyor algılar kusura bakma

Boşver bende bir şeyler var hadi hayırlısı

[Wanderer]

Zaman her şeyin ilacı x)