Ayrilma karari almistik. Kafeden hic konusmadan ciktik. Besiktas sahilinde, otobuslerin kalktigi yerde otobuse bindirdim onu. Sofor, hareket saatini bekliyor, sigarasini tutturuyordu, o ise cama guzel basini dayamis, mahzun mahzun bana bakiyordu. Son bir sansti benim icin bu belki de. "Bebis :-) Yoksa simdiden ozledin mi beni" yazip gonderdim, bir telefonun ekranina, bir beni seyreden yuzune gulumseyerek. "Yok lan, alnimi serinletiyorum." diye yanitladi. Motor gurleyerek calisti, otobus, sehrin kesmekesinin arasinda kayboldu. Onu bir daha hic gormedim.