Konu: Oyun Kapitalizmi

[Ropinie Hystria]

Türkiye, eskiden sadece bilenlerin oynadığı fakat bu günlerde oluşan furya ile alakalı alakasız herkesin rüzgarına kapıldığı browser oyunlarıyla sanki yeniden tanıştı. Buna aracılık eden de tahmin edebileceğiniz gibi Facebook oldu.

İlk başta doğan bir Human Pets sevdasını, Farmville takip etti. Benzeri oyunlarda cabası elbet. Ama sadece bunlarla kısıtlı değil tabi ki.

Browser oyunları diyince genel olarak ilk akla gelen Travian’dır. Kendi köyünüzü kurup geliştirdikten sonra, diğer oyuncuların köylerini fethetmeye gidebilirsiniz. Benzer kategori de Klan Savaşlarını da sayabiliriz.

Yine çok bilinenler arasında Bitefight ilk sırayı zorlayan oyunlardandır. Karakterinizi geliştirip, diğer oyuncularla sürekli çekişme içinde oyunu devam ettirmeye çalışırsınız. Aynı şirketin varyasyonları KnightFight, Seafight, fight oğlu fight şeklinde devam eder. Hepsinin de mantığı aynıdır. Ava çık, puan kazan, özelliklerini arttır, silah al ve saldır.

Bazen çok kızıyorum ama genelde de oynamadan edemiyorum. Çok şükür browser oyunlarının delisi olmadım. Yani ‘’Holey domateslerim yetişmiş, salatalık ekicem!!’’  gibi bir cümle duyamayacaksınız ağzımdan. Aynı zamanda şunu biliyor musun diye sorduklarında, hayır bilmiyorum da diyemicem. Ne kadar ironik…

On beşli yaşlarımda Bitefight’da gerçek para vererek oyun içi aksesuarlar almak için anneme yalvardığımı hatırlıyorum. ‘’Deli misin sen?!’’ diyip başından savardı beni. İyi ki de yapmış, kendimi affetmezdim.

Üzerine ölü toprağı serpilen browser oyunlarının fitilinin Facebook tarafından ateşlenip hortlaması iyi mi oldu kötü mü oldu gerçekten bilmiyorum. Bir tarafta Ogame oynayanların hastalık derecesinde bağımlı olması, diğer tarafta o ekranı sadece resim olarak gören oyun tutkunları…

Yine de her şeyde bir hayır(!) vardır demek en iyisi. En azından online oyunları yeni keşfeden insanlar için bir başlangıç olurlar. Belki Bitefight’tan etkilenip WOW falan oynamaya başlarlar ne bileyim..

[Arlinon]

Ben de bir şeyler söylemek istedim ama sanırım yazıda rahatsızlığınızın asıl nedenini belirtmek yerine hissettirmek istemişsiniz. O yüzden emin olamadım, ama belki ayrıntılı açıklarsınız.

[Ropinie Hystria]

Aslında iki arada bir derede kaldım. Browser oyunlarını çok ''derin'' oyunlar olarak görmüyorum, pek fazla ayrıntıları yok ve belirttiğim gibi pek çoğunun mantığı aynı. Böyle olmasına rağmen senelerdir Ogame ile yatıp kalkan insanlar var, nasıl bu kadar bağlılık yarattığını bir şekilde aklım almıyor. Bu yüzden onlara da haksızlık etmek istemiyorum. Bir yerde zevkler tartışılmaz olayına dönüyor ama arkadaşıma telefon edip gel iki tur atalım dediğimde çocuk bana ''abi yarım saat sonra farmvillede domateslerim çıkıcak onları ekmem lazım.'' diyince, ''acıktığımı hissediyorum.'' (!)

[Baal Adramelech]

Bağımlılığın tanımı, kişinin ego, adrenalin ve/veya mutluluk hissettiği şeyleri tekrarlama ve bunları sürekli yapma isteğidir. Basit bir çaycı, köyünün anısıyla yaşamaktansa Farmville oynamayı tercih edebilir, tıpkı uyuşturucu gibi geçici bir rahatlık hissine kavuşacaktır.

Ogame'i 7 server olduğu zamanlarda oynamıştım peh peh. O ve aynı firmanın yaptığı oyunlar gayet düz olabiliyor ancak benim yurtdışında, farklı firmalar tarafından yaratıldığını gördüğüm ve oynadığım bazı oyunlar gerçekten strateji gerektiriyor. Astroempires diye bir oyun vardı özellikle, çok hoşuma giden, onu Ogame'den ayıran bazı özelliklerini fark etmiştim.

Ogame'den etkilenip WoW oynayanını gördüm, ancak onlar Knight'daki "Beni kassana aga" diyn tiplere dönüşüyorlar genellikle. WoW da aman aman bir oyun değil zaten.. de neyse girmeyeyim bu konuya.

Demem odur ki, bilgisayar üzerindeki herhangi oyunun etkisiyle  browser oyunlarının etkisi aynıdır. Sadece bünyeden bünyeye fark oluyor. Mesela ben en uzun bir online oyunu 1 ay oynadım. Sıkılıyorum, aynı şeyler oluyor gibi geliyor. Babam ise WoW'da iki buçuk senedir oynuyor. Adamda sıkılma belirtisi bile görmedim. Ondan önce bir seneye yakın Astroempires oynamıştı.

[Marius]

İlk olarak Ogame ile başlamıştım. 6. Evren ilk açıldığı sıralarda. Başlarda deli gibi oynayıp gelişmeme rağmen kısa sürede sıkıldım. 1 ay sonra günde 5-10 dk anca bakmaya başlamıştım. Beni sıkan şeyse oyunun bir senaryosu olmamasıydı. Serverdaki en iyi oyunculardandım belki ama bu saman tadı veriyordu artık, "Madenleri geliştir, sömürgelerdeki madenleri topla, filo bas, saldır, kaç..." Şu an sokaklarda "Gınayt Onlayn! Metiniki! Baytfayt!" diye bağıran kişilere sorsanız neden oynadıklarını, verecekleri cevap büyük bir olasılıkla şudur; "Gelişiyorum savaşıyorum" Peki anlamı ne? Hikayede hangi amaç uğrunda geliştinde savaşıyorsun? "Git şu yaratığı kes" "şurdan iki tane ot topla" komutlarına uyarak görev yaptığınımı sanıyorsun? Kısaca, benim düşünceme göre bu oyunlar tamamen zaman kaybı... Sadece stres atmak isteyenler vardır benim bir zamanalr Ogame oynadığım gibi 15 dk anca duruyordur başında ve bir bağlılıkları yoktur, onlara bir lafım yok ancak bu oyunlarda hergün saatlerini harcayan bir kesim yetişiyor farkında mısınız? Düşünmeden savaşan, bir hiç uğruna oyundaki iki item yüzünden birbirleriyle kavga eden bir kesim. "Zamanınız gerçekten bu kadar değersiz mi?" diye sormak istiyorum ama verilecek cevaptan bile korkuyorum...

Bir oyunda benim için önemli olan senaryodur. Grafik, oynanış, sesler vs. senaryodan sonra gelir çünkü senaryo tamam ise o oyun sana hem harika bir kitap hemde harika bir film gibi gelir. Bu yüzden artık oyunlara seçici davranıyorum. Şu an için oynadığım bir tane online oyun var o da Guild Wars. Onunda senaryo kısmı çoktan bitti PVP ise oynayamadığım içinmidir bilmiyorum ama zevk vermiyor. Başında saatlerimi harcadığım bir oyun yok genelde. Sadece hafta sonları çok beklediğim bir oyun çıktığında gece sabaha kadar oynamayı, o oyunun içine girmeyi severim.

Yahu nereye geldim. Konuyu pek anlamamıştım ama Baal'ın dediklerini okuyunca içimi dökesim geldi...