Hayatımda gördüğüm en güzel, en mükemmel, en süper, en harikulade, en vsvsvsvs film. Ya bu normal, basit bir film ya da basit bir fantastik film değil, gerçekten çok orjinal, anlatılamaz bir film ya, bak ağlayacağım şimdi.

Zaten izlerken sonunda neredeyse, yani neredeyse ağlayacaktım, az kalmıştı. Ama kız rolünü çok güzel oynadı, hepsi rollerinde süperdiler. Atmosfer mükemmeldi, o iç savaşın yarattığı karanlık ortam ve o karanlık ortamdan hayalgücüyle kaçmaya çalışan bir kız. Anlatamıyorum ya, bütün ödüller helal olsun ona.
Ama sanırım bu filmle ilgili en bayıldığım şey şuydu=> O müzik. O müzik yok mu, hani ilk başlarda isyancılara yardım eden kadının kıza söylediği ninni. O ninni, o müzik var ya, beni resmen deli etti, yok etti, bitirdi, mahvetti. Hele bir de o sondaki duygusal sahneye o ninni eklenince işte tamam artık orta ben moleküllerime, hücrelerime ayrıldım.
Mükemmel bir film, alın izleyin, sonra bir daha izleyin, yetmedi bir daha izleyin.